افق- خیر و سود و منفعت برای مردم داشتن

برنامه

گروه معارف و مناسبتهای رادیو ایران تقدیم میکند.

به افق آفتاب

به نام ِ خدایی که به فکر ِ دیگران بودن و خیر رسوندنه به بقیه رُ دوست داره.

با احترام و ارادت

سلام

در روزی دوباره از روزهای ِ خوب ِ خدا ، مهمان ِ همراهی ِ شما هستیم .

همراهی ای  تا ، موعد ِ افق ِ اذان ِ ظهر که میعاد گفتگوی ِ ما با خداست.

گفتگویی به طنین ِ نماز که تکلیفی دلنشین و  آسمونی برای ِ دلهای ِ ماست

دلهایی که با یاد و نام ِ خدا به اوج ِ آرامش میرسن.

دوستان ِ خوبم ، یه سوال، منش ِ شما توی ِ زندگی چه جوریه؟

به غیر از خودتون به بقیه هم فکر میکنین؟

مطمئنا جواب ِ همه ماها به این سوال اینه که قطعا بله و این که هوای ِ بقیه رم داریم. اما این چیزی که ماها فکر میکنیم و در واقع یه وقتایی اصلا اینجوری نیست و خیلی از ماها ترجیح میدیم خیلی زندگی ِ دیگران ربطی با زندگیهامون پیدا نکنه.

ارتباطی که همون مسائل و مشکلات ِ دیگرانه

مسائلی که ماها میتونیم حلش کنیم و یا حداقل اینه که میتونیم نسبت ِ بهش حساس باشیم ، مسایلس میشه همون خیر ِ ما برای ِ دیگران و منفعتی که به بقیه میرسونیم.

توی ِ این دنیا هیچی بدون برگشت نیست، مطمئن باشیم اگه قدمی ، خیری، نفعی برای ِ بقیه داشته بتشیم یه جای و یه وقتی و دقیا جایی که انتظارش ُ نداریم بهمون برمیگرده.

اما حیف که بعضیا فکر میکنن که کار ِ درست اینه که فقط هوای ِ خودشونو داشته باشن و مواظب ِ زندگی ِ خودشون باشن

به نظر ِشما، ماها چطوری میتونیم برای ِ هم مفید و سودمند باشیم؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

 

دین اسلام بعنوان آخرین دین الهی، دینی اجتماعیه و به همه ابعاد و زوایای زندگی بشری نظارت و توجه داشته و رابطه انسان رُ فقط در ارتباط او با خدا و انجام یک سلسله عبادات دستوری مثل ِ نماز و روزه خلاصه نمی کنه بلکه انسان رُ دریک سطح وسیع تر و مقیاس بزرگ اجتماعی نگاه میکنه که درهر بعدی از ابعادش باید نکات و مسائلی رُ مدنظر داشته باشه. یکی از مسائلی که مورد توجه و توصیه فراوان اسلام قرارداره مسئله خدمت به مردمه.

 

امام حسن مجتبی(علیه السلام) در روایتی می‌فرمایند : دو ویژگی و خصوصیت است که بالاتر از آن چیزی نیست یکی ایمان به خداوند است و دیگری نفع رساندن به برادران ایمانی. و پیامبرگرامی اسلام صلی ا... علیه و آله و سلم فرمودند : مردم همگی (درحکم) عیال و خانواده خداوند، پس بهترین مردم نزد خداوند کسی است که بیشترین نفع را به مردم برساند و نیز فرمودند: بهترین مردم کسی است که بیشترین خیر و نفع را برای مردم داشته باشد.

********************************************  

اونچه ‌که از دستورات رهبران دینى ما استفاده مى‌‏شه، گره‏‌گشائى و رفع نیاز از نیازمندان و برادران دینى باید تبدیل به یک ارزش و یک فرهنگ عمومى بشه که همه سعى در برآوردن حاجات مردم باشن چنان‌که حضرت امام علی(علیه السلام) در این باره به کُمیل مى‌‏فرماید: «اى کمیل به خانواده‌‏ات دستور ده در تحصیل مکارم اخلاق بکوشند و حتى در تاریکی‌هاى شب به برآوردن حاجات مردم و رفع گرفتارى‌‏هاى آن‌ها بپردازند، سوگند به خدائى که جانم در دست اوست، هیچ‏‌کس بر دل انسان مؤمنى سرور و شادمانى وارد نمى‏‌کند مگر آن‌که خدا از این عمل خیر یعنى سرور و شادمانى، مایه لطفى مى‏‌آفریند که در موقع نزول بلا و به هنگام گرفتارى سریع‌تر از سیلاب در سراشیبى، به یارى او مى‏‌رسد و او را نجات مى‌‏دهد».

******************************************

خداوند متعال در آیه ۲۷۳ سوره بقره در رابطه با گره‌گشایی از کار مردم می‌فرماید: (این صدقات‏) براى آن (دسته از) نیازمندانى است که در راه خدا فرومانده‌‏اند، و نمى‏‌توانند‌(براى تأمین هزینه زندگى‏) در زمین سفر کنند. از شدّت خویشتن‏دارى‏، فرد بى‏‌اطلاع‏، آنان را توانگر مى‏‌پندارد. آن‌ها را از سیمایشان مى‏‌شناسى‏. با اصرار،‌(چیزى‏) از مردم نمى‏‌خواهند. و هر مالى‌(به آنان‏) انفاق کنید، قطعاً خدا از آن آگاه است‏».

*****************************************

مرحوم کلینی روایتی در کتاب شریف کافی از امام صادق(علیه السلام) نقل می‌کند که حقیقتاً بهت‌آور است. ابان بن تغلب می‌گوید: از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که فرمودند: هرکس خانه خدا را طواف کند، خداوند عزوجل شش هزار حسنه برای او می‌نویسد و شش هزار گناه از او می‌آمرزد و شش هزار درجه به وی عطا می‌فرماید و شش هزار حاجت از او برآورده می‌سازد. سپس فرمودند: گره‌گشایی از کار یک مؤمن، ده برابر این طواف فضیلت دارد!».

********************************************

حضرت امام علی(علیه السلام) در راه، به یک پیرمرد مسیحی برخوردند که گدایی می‌کرد. آن حضرت تعجب کردند و معنای تعجب ایشان این است که به او رسیدگی کردند و او را از گدایی نجات دادند. اما بعد با یک تشری فرمودند: وقتی جوان بود از جوانی او کار کشیدید و حالا کار رسیده به جایی که گدایی می‌کند؟ معصومین(علیهم السلام) تا این اندازه به فکر اهل کتاب بودند، چه رسد به فکر مسلمانان.

*********************************************

(مناجات)

الهی! چگونه امتناع نمایم به سببِ گناه از دعا که نمی بینم تو را که امتناع نمایی به سببِ گناهِ من از عطا.

اگر چه گناه می کنم تو هم چنان عطا می دهی. پس من نیز اگر چه گناه می کنم از دعا باز نتوانم ایستاد.

الهی! اگر من نتوانم که از گناه باز ایستم تو می توانی که گناهم بیامرزی.

الهی! هر گناه که از من در وجود آید دو روی دارد: یکی روی به لطفِ تو دارد و یکی روی به ضعفِ من. یا بدان روی گناهم عفو کن که به لطف تو دارد یا بدان روی بیامرز که به ضعفِ من دارد.

الهی! به بد کرداری که مراست از تو می ترسم و به فضلی که تو راست، به تو امید دارم.

پس از من باز مدار فضلی که تو راست به سببِ بد کرداری که مراست.

الهی پس بر من ببخشای زیرا من زآنِ تواَم.