برنامه
گروه معارف و مناسبتهای رادیو ایران تقدیم میکند
*****************************************************
به افق آفتاب
*****************************************************
به نام ِ خدایی که به بندگانش، عشقی ، سرشار داره.
سلام
*****************************************************
در آستانه اوقات ِ اذانگاهی ظهر به قرار ِ همیشه با شما همراه هستیم و از خدای ِ بزرگ درخواست میکنیم که مار ُ در بندگی خودش موفق بداره
****************************************************
بندگی که در جزء جزء زندگی ِ ما معنا و تعریفی خاص پیدا میکنه
************************************************
بندگی ای که در اطاعت از خدای ِ بزرگه
خدایی که مار ُ بهتر از خودمون میشناسه
و سفارشهای ِ اون جز به خیر و مصلحت نیست
***********************************************
بعضی از ماها خیلی دنبال ، نشون دادنه خودمون و تواناییهامون و به اصطلاح خوبیهامون به دیگران هستیم. این تا اندازه ای خوبه چون باعث ِ عزت نفس و اعتماد به نفسمون میشه اما اگه بخواد از حد و اندازه اش خارج بشه اول ِ گرفتاریهاست.
********************************************
خدا میگه خیلی دنبال ِ عیان کردنه کارهای ِ خوبتون نباشین چون من کارهای ِ خیر ُ وقتی که پنهونی باشه دوست دارم و اگه قرار به افشا کردن باشه خودم میدونم که کجا و کی ، آشکارش کنم.
********************************************
دقیقا واسه همینه که خدا شهرت طلبی ِ آدمها رُ خیلی دوست نداره، چون میدونه این عطش، تمومی نداره و جز گرفتاری نیست.
*********************************************
دقیقا برای ِ همینه که اساتید ِ اخلاق و بزرگان ِ ما سفارش میکنن که از شهرت طلبی به خدا پناه ببریم.
******************************************
به نظر ِ شما بزرگترین آفت ِ شهرت طلبی چیه و چرا باید از اون به خدا پناه برد؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
***************************************************
حب شهرت و میل به جلب توجه مردم، به مقدار ایجاد انگیزه برای حرکت و مسۆولیت پذیری در جامعه مفیده اما حساسیت بیشتر از اون مقدار باعث ِ خودبینی، عجب و غرور و تکبر می شه و ناپسنده.
انسان به صورت فطری و غریزی، شهرت خواه و خویشتن دوسته و خدای متعال این گرایش رُ در نهاد بشر قرار داده. پر واضحه که اونچه به صورت طبیعی در سرشت ما قرار داره، به اقتضای حکمت و مصلحته و خدای متعال کاری که برخلاف حکمت و مصلحت باشه انجام نمی ده.
در همین زمینه در قسمتی از کتاب «علم اخلاق اسلامی» آمده است: بدان که حب جاه و شهرت از مهلکات بزرگ است و طالب آ ن در واقع خواستار آفات دنیوی و اخروی است. کسی که نام او مشهور و آوازه اش بلند گردید، سلامت دنیا و آخرتش در خطر است، مگر این که خداوند وی را برای نشر دین خود مشهور سازد، بی آن که خود در طلب شهرت بکوشد. از این رو در مذمت جاه طلبی و شهرت خواهی آیات و اخبار بی شمار رسیده است.
*********************************************
در روایتی پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: حب جاه و مال در قلب نفاق می‌رویاند هم چنان که آب گیاه را می‌رویاند.( بحار الانوار)
در روایت دیگری حضرت امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند: «ملعون من ترأس ملعون من هم بها ملعون من حدث بها نفسه؛ ملعون است کسی که ریاست طلبی کند و کسی که به ریاست همت گمارد و کسی که در فکر آن باشد.» (بحار الانوار)
و حضرت امام علی (علیه السلام) می‌فرماید: «بزرگ‌منشی را رها کن تا مشهور نشوی، خود را بلند نکن تا بر سر زبان‌ها نیفتی و شناخته نشوی، خود را پنهان کن و ساکت باش تا سالم بمانی » شهرت‌طلبی مانند ریاست‌طلبی یکی از انشعابات حس قدرت‌طلبی در وجود انسان است با این تفاوت که ریاست، فرمانروایی بر ابدان مردم است و قدرت اجرایی آن نیرو‌های مادی است ولی جاه، مالکیت بر دل‌ها است و نفوذ معنوی و محبوبیتی است که مردم را به اطاعت وا می‌دارد».
******************************************
شهرت‌طلبی از آرامش درونی انسان کم میکنه. صاحب ریاست همیشه بر ریاست و شهرت خودش هراس داره و از زوال موقعیتی که در قلوب مردم داره می‌ترسه؛ چون تغییر و دگرگونی قلوب از دیگ در حال غلیان سریع‌تره ، قلبها همیشه بین اعراض و اقبال در ترددن و اونچه بنش بر قلوب مردمه در بی ثباتیه و شبیه خونه ای ِ که بر موج دریا بنا شده.
*********************************************
راه علمی علاج جاه‌طلبی اینه که انسان سعی کنه قدری به گوشه‌گیری و قناعت به قبول خالق و کناره‌گیری مثبت از مخلوق، انس گرفته و جاه و مقام خودش رُ در قلوب دیگران از بین ببره و جایی بره که بتونه در حال گوشه نشینی به سر ببره. به علاوه این که در مبارزه با جاه‌طلبی از اخبار و روایات مربوط در این خصوص و اخباری که در مدح گوشه‌گیری و نکوهش جاه وارد شده و نیز سیره ائمه معصومین (علیهم السلام) و بزرگان و علمای دین کمک بگیره.
**********************************************
بزرگی میگفت برای ِ رهایی از شهرت طلبی، هر شب نفس خود را مورد محاسبه قرار دهید؛ به گونهاى که این کار عادت و برنامه شما نشود. نیمساعت وقت براى خود بگذارید و در آن زمان به محاسبه نفس بپردازید؛ به این صورت که چه کار ارزنده و چه کار نامناسبى کردهاید و چه خصلتى خود را نشان داده است و... بر خوبىها خدا را شکر گزارید و بر بدىها نفس را مورد عتاب و سرزنش قرار دهید.
*********************************************
کاش بدونیم که شهرت، کمال حقیقی نیست و با مرگ تموم میشه؛ چون جاه و مقام در طول زمان از بین رفتنی هستن و چیزی هم که خودش فناپذیر باشه، نمی‌تونه موجب کمال بشه.
*******************************************
(مناجات)
خدایا!
این سالک غریب آنچنان به روشنای نور تو در جاده عشق عادت کرده است که سپاس مر اینهمه را از یادبرده است .
خدایا!
این دل که در اقیاس تو غرقه گشته است چگونه می تواند تموج آبی تو را ترسیم کند ؟
خدایا!
آبششهای این ماهی دل که هر لحظه در آب نعمتهای تو تنفس می کنند چسان یارای نشر نعم ملموس تو دارند ؟
خدایا!
من در مقام کسی ایستاده ام که همه نعمتهای تو را لمس کرده است معترف آمده است .
خدایا!
من در لباس اذعان بخششهای تو را _ هر چند کوتاه _ به تن کرده ام .
خدایا!
رشد گیاه من اعتراف به وجود خورشید توست .
خدایا!
تویی آن بخشنده مهربان و تویی که بال فضل بر کائنات گشوده ای وسایه لطف بر بندگان گسترده ای .
تویی که خستگی را بر تن دوندگان به سوی خویش نمی گذاری ومأیوس وخسته بازشان نمی گردانی واز قله آرزویت به زیرشان نمی افکنی وشکوفه امید به خود را با رگبار بی مهری ناکام نمی کنی .
ربی! خدای من ! معبودم !
من به ذیل کرمت دست انداختم
و براى دریافت عطاهایت دامن آرزویم را گستردهام
پس مرا بوسیله یگانگى
خالص خود خالص گردان
و از زمره بندگان برگزیدهات قرارم ده
*************************************
- ۹۹/۰۷/۲۹