افق- ترس از خدا

افق

گروه معارف و مناسبتهایِ رادیو ایران تقدیم میکند.

******************************************************

به افق آفتاب

*****************************************************

به نام ِ خدایی که آرام ِ دلهای ِ ماست و سلام

****************************************************

با قبولی طاعات و عبادات ِ همه شما عزیزان، در اوقاتی نزدیک به اذان ظهر  با هم مهیای ِ زمزمه نام ِ خدا میشیم. نامی که دلهای ِ مار ُ سرشار ِ از یاد ِ او میکنه

و یادی که مایه آرامش ِ دلهای ِ ماست .

****************************************************

قطعا شما هم با من موافقین که در فراز و فرود ِ زندگیهای ِ امروز، داشتنه دلی آروم ، گنج ِ بزرگیه.

******************************************************

دلی که در سایه تکیه به محبت ِ الهی و اطمینان ِ به او  در تندباد ِ غم ها و مشکلات و سختیها ، آزرده نشه.

*************************************************

دلی که عقل و تدبیر ِ ما در سایه آرامش ِ اونه که میتونه به خوبی از فراز و فرود ِ زندگی بگذره و مار ُ به سلامت به مقصد ِ این مسیر برسونه.

***********************************************

دلی که اگر به سرچشمه حقیقی ِ آرامش برسه. به کیمیایی دست پیدا میکنه که خیلیا در آرزوی ِ داشتنش هستن.

**********************************************

به سرچشمه ای که جز یاد ِ خدا و خشوع و ترس ِ در برابرِ او نیست.

***********************************************

به نظر ِ شما به چه قلبی میگن قلب ِ خاشع و چرا دلهایی که از خدا ترس دارن آرامش دارن؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

*****************************************************

ترس از خدا، به معنای این نیست که خداوند موجودی وحشتناکه که ممکنه در حق مخلوقاتش ظلم و تعدّی کنه. مشخصه که مقصود از ترس در این مورد، حالتی ناشی از احساس عظمت و سلطه مطلقه و بی نیازی مطلقِ خداوندی که همه چیز رُ می دونه و همه چیز رُ از کوچیک و بزرگ، و از جزء تا کلِ مجموع هستی رُ بر مبنای حکمت بالغه آفریده و هیچ چیز و هیچ کس توانایی گریز از سلطه و حاکمیتِ او رُ نداره.

آیات قرآنی در مواردی باکلمات گوناگون، این حالت را گوشزد فرموده است، از آن جمله:

«جز این نیست که از بندگان خدا، علماء هستند که خشیت از خدا دارند.»

خشیت در لغت، به معنای خوف اومده و در بعضی از موارد، به «خوفِ آمیخته با رجاء» هم بیان شده .

*********************************************

کسی که از مقام پروردگارش بترسه و نفس رُ از هوی [و هوس ] جلوگیری کنه، در نتیجه، بهشت منزلگه نهایی اوست.

منظور از مقام ربوبی که باید از اون بیمناک بود، حقیقتی منتزع از وجود و صفاتِ کبریایی خداوندیه. کسی که به اون حقیقت عظمی توجه کنه، بدون تردید، احساس مقهوریت و ناتوانی در خود نموده و نیاز مطلقِ خود رُ به اون مقام درک کرده، از عدم تسلیم و مخالفت با اون بیمناک خواهد بود.

در حدیث قدسی آمده است:

«سوگند به عزّتم، برای بنده ام دو خوف را جمع نخواهم کرد و برای او دو امن و امان را جمع نخواهم نمود: اگر بنده من در دنیا خود را از من در امن دید (هیچ باک و پروایی نداشت)، او را روز قیامت مبتلا به خوف خواهم کرد. و اگر در این دنیا از من ترسید، روز قیامت او را در امن قرار خواهم داد.

****************************************************

امروزه، نه فقط جوامع غیر دینی ، که جوامع دینی هم به دلیل غفلت از گنجینه‌ی غنی و گران ‌بهایی که از ایمان در اختیار دارن، از فشارهای روانی و دلهره‌های بی‌مورد در رنج هستن. خدایی که انسان رُ آفریده و برای هدایت و راهنمایی اون کتابهای آسمانی و پیامبران رُ فرستاده، بی‌شک عوامل آرامش و آسایش او رُ هم از زبان پیامبران خودش بیان کرده.

آرامش دل و اطمینان خاطر مقدمه‌ای میشه برای نشاط و کسی دارای روحیه شادابی باشه از فشار روانی و دلهره در امانه . خداوند در آیه‌ی بیست و هشت سوره‌ی رعد مهم‌ترین عامل آرامش رُ یاد  و ترس ِ خودش ذکر میکنه.

و میفرماید:

کسانی که ایمان آورده‌اند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد، آگاه باش که (تنها) با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد.

***********************************************************

در صدق ِ این کلام که یاد و ترس ِ از خدا مایه آرامش ِ دلهاست  حضرت امام سجاد( علیه‌السلام ) می‌فرمایند: «هنگامی که کار جنگ در نبرد کربلا سخت شد، پدرم حسین بن علی( علیه‌السلام ) در آرامش کامل بود  (چون در برابر  ِ خدایش جز به خضوع و خشوع رفتار نکرد چنان که به واسطه دل سپردن به رضای ِ خدا ) هر لحظه رنگ چهره‌ی او روشن‌تر و بشّاش‌تر می‌گشت، برخی بر خلاف پدرم رنگشان زرد شده و ترس بر اندامشان افتاده بود و دل‌هاشان می‌لرزید، حسین بن علی( علیه‌السلام ) به آنان فرمود: ای بزرگ‌زادگان صبر کنید، مرگ جز پلی بیش نیست که شما را از این سختی‌ها به بهشت وسیع عبور می‌دهد.

**********************************************************

در اهمیت خشوع و ترس ِ از خدا آمده است که

خداوند به حضرت عیسی (ع) وحی نمود: ای عیسی! مانند غریق غمزده‏یی که یاوری ندارد، به درگاه من دعا نما؛ و دلت را برای من خوار و ذلیل کن و خلوت و پنهانی بسیار به یاد من باش؛ و این عمل را با زنده دلی و نشاط انجام بده و صدای غمناک خود را به من برسان.

و نیز خداوند به حضرت موسی وحی فرستاد: ای موسی! هنگامی که مرا می‏خوانی، ترسان باش، برایم سجده کن، با ایستادن در مقابل من به اطاعت مشغول شو، و با ترسی که از قلبی ترسان برخاسته است، با من مناجات کن. قلبت را با ترس از من بمیران؛ زنده دل و کهنه لباس باش؛ در میان زمینیان ناشناس، و در آسمان، معروف باش؛ همنشین خانه و چراغ شب باش؛ مانند صابران از من اطاعت کن و از زیادی گناهان فریاد بزن، مانند کسی که از دشمن فرار می‏کند؛ و در این امور از من کمک بخواه، که من خدای ِ خوبی هستم

*******************************************************

قلبهای ِ ترسان از خدا ،آرام هستن

حاج اسماعیل دولابی می گفت: خدا یک تار، یک تور و یک تیر دارد. با تار، تیر و تور خودش، آدمها را جذب می کند. مجذوب خودش می کند. تار خدا، قرآن است .نغمه های آسمانی است . خیلی ها را از طریق قرآن جذب خودش می کند. خیلی ها را با تور خودش جذب میکند. مثل مراسم اعتکاف و مراسم ماه رمضان و شب قدر. تیر خدا همان بارهای مشکلات است . غالب آدمها را از این طریق مجذوب خودش می کند . اولیاء خدا برای این مشکلات لحظه شماری می کردن .

شیخ بهایی میگوید: شد دلم آسوده چون تیرم زدی

ای سرت گردم چرا دیرم زدی

از وقتی بلا و مصیبت به زندگی ام آمد ، فهمیدم من ارزش دارم. ولی گلایه دارم که چرا من را زودتر گرفتار نکردی.

سعدی هم می گوید: بزن سیلی و رویم را قفا کن

خدایا من را بزن چون زدن های تو ارزش دارد. پنبه را وقتی می زنند، باز می شود و سفید میشود و ارزش پیدا می کند. اگر کسی به گرفتاری ها چنین نگاهی داشته باشد، دیگر جای ناامیدی برایش باقی نمی ماند. این گرفتاری ها باید زمینه امید ما را فراهم بکند. زمینه نشاط ما را فراهم کند ولی چون ما با شیوه تربیتی خدا آشنا نیستیم، تا مصیبتی می رسد، ناراحت می شویم. این شیوه خداست.

********************************************************

(مناجات)

بارخدایا پس بر محمد و آلش درود فرست، و با من به کرم خود تفضل نما، و به آنچه به عدلت شایسته آنم با من رفتار مکن، زیرا من اولین کسى نیستم که همراه شوق به سویت رو کرده و تو از فضلت به او عنایت فرموده‏اى با آنکه مستحق منع بوده، و نخستین خواهنده نیستم‏که ازتو خواسته و تو در حقش کرم کردى در صورتى که مستحق محرومیت بوده است. بار خدایا، بر محمد و آلش درود

فرست، و جواب دهنده دعایم باش، و به ندایم التفات کن،