افق خود محوری و خدا محوری

برنامه

گروه معارف و اندیشه های ِ رادیو ایران تقدیم میکند .

***********************************************************

به افق آفتاب

***********************************************************

به نام ِ خدایی که مهربان تر از او خدایی نیست.

با احترام و ارادت ، سلام.

************************************************************

در روزی دوباره از روزهای ِ خوب ِ خدا،  مهمان ِ همراهی ِ شما هستیم،

تا موعد ِ افق ِ اذان ِ ظهر که میعاد گفتگوی ِ ما با خداست. گفتگویی به طنین ِ نماز که تکلیفی دلنشین و  آسمونی برای ِ دلهای ِ ماست. دلهایی که با یاد و نام ِ خدا به اوج ِ آرامش میرسن.

**********************************************************

امروز میخوایم با هم از یکی از واقعیتهای ِ مهم ِ زندگی صحبت کنیم، از مساله ای که اگه بخوایم بدون تعارف ازش حرف بزنیم ، هممون درگیرش هستیم. یه مساله مهمی که به هممون ربط پیدا میکنه. واقعیتی که یه کم توش ضعف داریم

یه ضعفی که مطمئنا دلمون نمیخواد وجود داشته باشه اما هست و یه جاهایی ما رُ دچار ِ مشکل میکنه. مشکلی که گاهی اونقدر بزرگ میشه که دیگه چندان راحت از عهده حل کردنش برنمیایم .

***********************************************************

منش ِ شما توی ِ زندگی چه جوریه، شما جزء اون کسایی هستین که خودشون محور ِ زندگیهاشون هستن یا اون کسایی که خدارُ ستون و محور ِ زندگی میدونن؟

**********************************************************

بعضی از ماها فکر میکنیم که نمیتونیم غیر از خودمون به کسی تکیه کنیم و محور ِ زندگیمون قرارش بدیم . اما حقیقت اینه که ما همه چیزر ُ نمیدونیم و نیازمند ِ کمک و حمایت هستیم ، نیازمند حمایت و تکیه ب کسی که قطعا از ما قویتر باشه و علم و تواناییش خیلی بیشتر از ما باشه و در این بین چه کسی بهتر از خدا.

*****************************************************

خدایی که خودش ما رُ آفریده و از همه امورمون و از مصلحت و سعادتمون باخبره.

***********************************************************

 

میگن اونایی که خدا محور ِ زندگیهاشونه صفات ِ ویژه ای دارن که از مهم ترین هاش اینه که جز خدا نمیگن و جز خدا نمیشون و جز برای ِ او قدمی برنمیدارن.

********************************************

اهل ِ خدا در همه امور نگاهشون به خداست و از خودشون حرفی و نقلی ندارن اونها هر چه که میکنند همه منطبق با رضایِ خداست.

*******************************************

البته رسیدن به چنین جایگاهی آسون نیست چون گاهی در فراز و فرود ِ زندگی چیزهایی پیش میاد که شاید دل و میل ِ آدم به سمتی باشه که مورد ِ رضای ِ خدا نیست و اینجاست که فرق ِ بین ِ اونهایی که ایمان ِ حقیقی به خدا دارن با بقیه معلوم میشه.

**************************************

به نظر ِ شما چطور میشه خدا محور ِ زندگیهامون باشه و از خود محوری دور باشیم؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

***************************************

خداباوران همیشه خداوند رُ در رفتارهای شخصی و اجتماعی خودشون در نظر می گیرن و در دایره بایدها و نبایدهای الهی با کمال دقت راه رشد رُ طی میکنن.  مقصد اونها رضا و رضوان الهیه و خداوند، قطب نمای تنظیم کارها و رفتار اونهاست. البته خداباوری به معنی دوری کردن از نعمت های الهی و رهبانیت و گوشه گیری نیست، همون طور که بی قیدی هم از جلوه های دین داری و خدا محوری نیست و این هر دو، راه به بی راهه میبرن. خدامحورها، همیشه حضور پروردگار رُدر عمق ِ وجود خودشون احساس می کنن: ، چنانکه شاعر ِ شیرین سخن میگه

دوست نزدیک تر از من به من است   وینت مشکل که من از وی دورم

چه کنم؟ با که توان گفت که او         در کنار من و من مهجورم

**********************************************

انسان های خدامدار، پای بندی عجیب و محکمی به تکالیف الهی مثل ِ نماز، روزه، حج، خمس، زکات، جهاد، توبه و مثل ِ اون دارن و اینها رُ نه از روی تکلف و سختی، بلکه از روی عشق به خالق و سپاس گویی از او، به عنوان هدیه ای الهی برای رشد و تعالی و تکامل خودشون به جا میارن و از انجام دادن اون خوشحال میشن.

*********************************************

ایمان و یقین به خدا، در جان خدامحورها  حالتی رُ ایجاد میکنه که رفتارشون رُ کنترل می کنه و اونها رُ از لغزش و گناه باز نگه میداره. اونها در حقیقت، به تعبیر ِ قرآن کریم ، کسانی هستند که حدود الهی را رعایت می کنند. اونها بر این باورند که خدا همیشه بر کارهای ِ اونها حاضر و ناظره و از ظاهر و باطنِ اونها آگاهه  و با علم به این حضور، از دست زدن به گناه و تجاوز به حدود الهی همواره میترسن و خودشون رُ برای فردا آماده میکنن؛ روزی که نه مال و نه فرزند، هیچ کدام به کار انسان نمیاد و تنها قلب سلیم و عمل صالح، توشه آخرته. ************************************************

خداباورها ، اهل مداراورزی با مردم هستن و با گشاده رویی با اونها برخورد می کنن و همیشه تلاش میکنن تا نیازهای برادران دینی خودشون رُ برآورده کنن. محبت، در فرهنگ اسلامی معنایی بسیار بالا داره و شایسته اس که محبت خوبان رُ در قلب خودمون جای بدیم؛ چون به هرچه محبت پیدا کنیم، به تدریج، با همون چیز، انس و الفتی ناگسستنی پیدا میکنیم.

پیامبر گرامی اسلام می فرماید: «انسان با کسی است که او را دوست می دارد.» البته بالاترین محبت ها، محبت به خداوند است. در انس و الفت با خداوند، چنان لذتی نهفته است که هیچ چیز را یارای برابری با آن نیست. پیامبر گرامی اسلام می فرماید:

خدا به موسی بن عمران وحی کرد: مرا دوست بدار و دوستی مرا در دل های دیگران بگستران. موسی عرض کرد: ای خدا! من دوستت دارم، ولی چگونه تو را نزد بندگانت محبوب سازم؟ خدا فرمود: نعمت هایی را که به آنان داده ام، به ایشان یادآوری کن؛ زیرا آنان جز خوبی از من ندیده و به یاد ندارند.

**********************************************

(مناجات)

بار خدایا، بر محمد و آلش درود فرست، و جواب دهنده دعایم باش، و به ندایم التفات کن، و بر زاریم ترحم نما، و صدایم را بشنو، و رشته امیدم را قطع

مکن، و دستاویز مرا از خود جدا مساز، و در این حاجت و دیگر حوائجم روى مرا به سوى غیر خودت قرار مده، و کارساز من باش به برآوردن خواسته‏ام، و روا کردن حاجتم، و رسیدن به آرزویم پیش از آنکه از اینجاى خود برخیزم، با آسان ساختن مشکلم، و با سرنوشت خوبى که برایم مقدر کرده‏اى، و بر محمد و آلش درود فرست، درودى دائمى و فزاینده که انقطاع نپذیرد، و زمان آن را پایانى

نباشد.