برنامه
گروه معارف و مناسبتهای ِ رادیو ایران تقدیم میکند.
*******************************************
به افق آفتاب
*******************************************
به وقت ِ قرار ِ دل ، موعد اذانگاهی و زمان ِ گفتگوی ِ ما با خدای ِ بزرگه.
*******************************************
به نام ِ خدایی که حافظه همه ما و نگاهش همیشه به ماست.
*******************************************
به نام ِ خدایی که بهترین و مهربون ترین مراقب ِ ماست.
*******************************************
چه رسم ِ خوبیه که ما کارهامونو با نام ِ خدا شروع میکنیم و به یادش هستیم
چون باور داریم که وقتی اسم ِ خدا رُ میاریم ، همراهمونه و تنهامون نمیذاره.
*******************************************
ما باور داریم که وقتی یاد ِ خدا با ماست، سختیهار ُ برامون آسون میشه و گره ها باز، خدایی که یادش، کلیدی برای ِ همهء قفل های ِ زندگی ِ ماست.
*******************************************
خدایی که در گناهان ِ ما ستاره ، در گرفتاریهامون مونسه، در غصه هامون ،رحیمه و در بنده نوازی ، رب العالمینه
*******************************************
خدایی که همیشه مراقب و حافظه ماست . خدایی که وقتی از همه ناامید میشیم بهش پناه میبریم
*******************************************
خدایی که میدونیم وقتی صداش میزنیم صدامونو میشنوه و حتما جوابمونو میده
*******************************************
به نظر ِ شما این که بدونیم خدا همیشه حافظ و نگهداره ماست و نگاهش بهمونه، چه تاثیری توی ِ زندگیهامون داره؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
*******************************************
وقتی کلمه حافظ بودن در مورد خداوند به کار می ره معنی گسترده ای داره که حفظ و مراقبت خداوند رُ نسبت به تمامی موجودات مادی و معنوی، آسمون و زمین و همچنین اعمال بندگان، و حفظ کتب آسمانی و شرایع، و حفظ پیامبران و امامان معصوم از لغزشها، و حفظ هرگونه عهدی که نسبت به بندگانش رُ شامل می شه. و به این ترتیب «حافظ» و «حفیظ» بودن خداوند مفاهیمی مثل ِ قیومت رُ دربرمی گیره. واگر حفظ الهی نبود هیچ موجودی در پهنه زمین وآسمان لحظه ای به حیات خود ادامه نمی داد، چنانکه درآیه 61 سوره انعام می خونیم: «او تسلط کامل بر بندگان خود دارد، و مراقباتی بر شما می فرستد، این مراقبان حفظ و نگهداری شما را برعهده دارند، تا زمانی که مرگ یکی از شما فرا رسد فرستادگان ما جان او را می گیرند، و در کار خود کوتاهی نمی کنند».
*************************************************
طبق آیات قرآن و روایات اسلامی، خداوند بالاترین مرتبه محبّت و مهرورزی رُ نسبت به بندگانش داره.در حقیقت اوّلین صفتی که ما هر روز در دفعات مختلفی اون رُ تکرار می کنیم و در ابتدای هر حرف و کاری اون رُ به زبون میاریم ، صفت مهربونی و مهرورزی خدا نسبت به همه عالمه. در جمله «بسم اللّه الرحمن الرحیم» با ذکر دو صفت رحمان و رحیم یادآور می شیم که اون مهربونترین ِ مهربانانه و لطفش همه نظام هستی رُ پر کرده.
*********************************************
از دید ِ حمایت و مراقبت ِ خدا از بنده هاش و حتی بنده های ِ گنهکار باید گفت که مهربونی و دلسوزی خدا تا اونجاست که حتی از بنده گنهکار و خطاکار خودش هم غافل نمی شه و او رُ از یاد نمی بره. در حدیثی قدسی می خونیم: اگر کسانی که از من روی گردانیده اند بدانند چگونه منتظرشان هستم و چقدر لطف من شامل حال شان است و چقدر مشتاق به ترک گناهآنانم، حتماً از شوق می مردند و از محبت من متلاشی می شدند). این حدیث به خوبی نشون می ده که خداچقدر نسبت به بندگان حتی گناهکار خودش رئوفه و چقدر به اونها علاقه داره و با اینکه انسان گنهکار، خدارُ نافرمانی کرده و از او دور شده، امّا خداوند مشتاقانه منتظر بازگشت اونه.
**********************************************
یکی از جنبه های ِ حافظ بودنه خدا نسبت به بندگان، نگه داشتنه اونها از گناهه، قرآن کریم بارها به انسان هشدار داده و به او میفهمونه که همیشه در محضر خداوند تبارک و تعالی قرار داره و این یعنی همهجا محضر خداست و همه امور از نظر پروردگار متعال میگذره.
و در آیه شریفه دیگه ای میفرماید: خداوند بین انسان و قلب او حایل مىشود و در واقع از او به خودش نزدیکتر است:
پس خدا بر همهجا و همهکس تسلّط داره. بر دل انسانها هم تسلّط وجودی داره و هرچه در دلِ ما هست رُ خدا میدونه
یار نزدیکتر از من به من است وین عجب بین که من از وى دورم
************************************************
با ناظر و حافظ دونستنه خدا ، سالک باید به حضور خودش در محضر حقتعالی توجّه دائمی داشته باشهو همیشه و در هر حال در نظر داشته باشه که خدای تعالی او رُمیبینه، افکار و پندارهای اون رُ میدونه و بر خطورات پنهانی و قلبی او هم واقفه. در قران کریم بیان شده که ، او چشمهاى خیانتکار و آنچه را که سینهها پنهان مىکنند مىداند.
حالا اگه این توجه ما به خدا دائمی بشه ، قطعا از خداوند و دستورات اون فاصله نمیگیریم، و اگه غفلتی اتفاق بیفته و فاصلهای هم ایجاد بشه، مسیر بازگشت برای ِ ما باز شده و توفیق ِ توبه پیدا میکنیم.
****************************************************
(مناجات)
بارالها، پس بر محمد و آلش درود فرست،
و رازهاى دلمان، و حرکات اعضایمان، و نگاههاى ِ چشممان، و سخنان زبانمان را در برنامههایى قرار ده که موجب ثواب تو باشد . تا کار نیکى که موجب ثواب توست از دست ما نرود، و کار بدى که موجب عقاب توست براى ما نماند.
بارالها ما را به سر منزل توبه که محبوب توست برسان، و از پافشارى بر گناه که نمىپسندى دور ساز.
- ۹۸/۱۱/۲۰
فوق العاست