برنامه
گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند.
*********************************************
به افق آفتاب
********************************************
وقتی با نام ِ خدا شروع میکنی
همه چی، خیلی بهتر از اونی که باید پیش میره
*******************************************
پس به نام ِ خدایی که هر لحظه
نامی از نام های ِ او بر زبان ِ دلم تکرار میشه
خدایی که از بندگانش خیلی زود راضی میشه.
*******************************************
میگن کسی که سلام میکنه .... توی ِ دلش یه خورشید از محبت داره که دوست داره گرماش ُ به دل ِ بقیه هدیه بده
پس ...... سلام
*********************************
*************************************
نمیدونم چرا اما بعضی وقتا خیلی بیشتر از اونی که باید حرص و جوش ِ دنیا رُ میخوریم.
****************************************
نمیدونم چرا اما با وجود ِ این که میدونیم اسباب ِ این دنیا موندنی نیست. بهشون دل میبندیم و وابسته شون میشیم.
***************************************
نمیدونم چرا با وجود ِ این که میدونیم اسارت هیچ وقت چیز ِ خوبی نبوده، از اسیر شدن توی ِ دنیا ناراحت نمیشیم.
********************************************
شاید برای ِ همینه که وقتی میبینیم کسی به دنیا وابسته نیست ، حتی از دیدنش حال ِ خوبی پیدا میکنیم. حس ِ آزاده بودن و دلبستگی نداشتن به دنیا و هر چیزی که رنگی از دنیا داره.
********************************************
به نظر ِ شما دلبسته نبودن به دنیا و حس ِ رهایی داشتن چه خوبی هایی میتونه داشته باشه؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
*****************************************
میدونم که حرفایی که میخوام بزنم واسه خیلیاتون از اساس پذیرفتنی نیست
میدونین چرا
چون سبک و سیاق ِ زندگیامون عوض شده
اونم به سمت ِ بهتر شدن نبوده
یعنی شاید به ظاهر بوده اما در باطن نه
ماها سعی کردیم توی ِ زندگیامون تغییراتی بدیم که همچین دست و بالمون بازتر بشه و راحت تر باشیم
اما یادمون رفت که اولش راحت بودن ُ و این زندگی ِ بهتر ُ واسه خودمون معنیش کنیم.
این شد که شروع کردیم به دوییدن چون یکی اشتباهی بهمون گفت که هر چی بیشتر بدویی بیشتر هم گیرت میاد
ما شروع کردیم به دوییدن و فکر کردیم که هر چی بیشتر داشته باشیم خودمونو و زن و بچه مون از زندگی راضی تریم
حالا یه جور شده که هم باباها میرن سر ِ کار هم مادرها
جدید ترین اثاث و ماشین و وسایل توی ِ خونه همه مون هست
محاله با یه دست لباس توی ِ دو تا مهمونی دیده بشیم
دیگه توی ِ پارکینگ ِ خونه ها حداقل دو تا ماشین هست
اما .... اما یکی نیست بگه
با همه اینا چرا بازم بازار گله و شکایت ِ به خدا گرمه
با عرض ِ پوزش غر زدنها و راضی نبودنها
همش فکر میکنیم بقیه از ما بهترن
و یه سر ِ راحت روی ِ بالش نمیتونیم بذاریم
خداییش مقصر ِ این بی قراریها و تنش ها کیه؟؟؟
و کِی و کجا ... دلهای ِ آروم و آرامش کیمیامون پر زد و رفت؟
*******************************************
امیر المومنین علی(علیه السلام) در یکی از خطبه های خود بی مقداری و زودگذری دنیا را به رطوبت باقی مانده از ظرف آبی تشبیه می کند که آب آن را خالی کرده باشند. در چنین ظرفی مگر چقدر آب می ماند که انسان برای رفع تشنگی خود به آن توجه کند؟ همه آنچه در دنیا است در مقایسه با آخرت و نعمت های آن از این مقدار نیز کمتر است.
حضرت در جایی دیگر درباره پستی و بی ارزشی دنیا می فرمایند: دنیا در نظر من از آب بینی بز زکام هم کم اهمیت تر است. از این تعبیر رساتر کلامی است که در خطبه ای دیگر بیان فرموده اند: دنیا مثل استخوان پوسیده خوک مرده است که در دست شخص مبتلا به مرض جذام باشد. اشخاصی که مبتلا به این مرض می شوند آن قدر زشت می شوند که کسی رغبت نمی کند به آنها نگاه کند.
شاید کمتر خطبه ای از نهج البلاغه را بتوان یافت که در آن اشاره ای به پستی دنیا نشده باشد، اما در بعضی از موارد امیرالمومنین علی(علیه السلام) تعبیراتی بسیار کوبنده دارد که برای شنوندگان و دوستان حضرت بسیار ارزنده است. دنیا باید در نظر مومن این گونه باشد؛ یعنی باید آن قدر معرفت داشته باشد که بداند دلبستگی به دنیا او را از هدفش دور می کند. البته این سخن بدین معنا نیست که انسان از فعالیت ها و وظایف فردی و اجتماعی که در دنیا دارد صرفنظر کند. ادای تکالیف بحثی دیگر است. بحث در نوع بینش و نگرش انسان به دنیا است.
****************************************************
مردی صوفی مسلک با خواندن فصل زهد کتاب «معراج السعاده » علامه نراقی به زیارت وی شتافت. چند روزی مهمان او بود. او با دیدن وضعیت زندگی علامه نراقی، رفت و آمدها و مراجعات مختلف، زبان به اعتراض گشود و گفت: من فکر می کردم زاهد بی نظیری باشی لکن شما را این چنین نیافتم. علامه نراقی چیزی نگفت. سخن از زیارت امام حسین (علیه السلام) و کربلا پیش آمد. علامه نراقی گفت: دلم شوق دیدار و زیارت آن حضرت دارد و هر دو تصمیم گرفتند به زیارت حرم امام حسین (علیه السلام) بروند.
در نزدیکی های قم آن مرد صوفی گفت: من کشکول خود را در کاشان جا گذاشته ام، علامه گفت: بدون آن هم می توان سفر کرد. آن مرد گفت: من به قدری به آن کشکول علاقه مندم که لحظه ای نمی توانم بدون آن زندگی کنم، بازمی گردم و تا کشکول خود را به دست نیاوردم به کربلا نخواهم رفت. علامه نراقی گفت: خوب بیندیش که زاهد کیست؟ من از آن همه ملک، باغ و ... چشم پوشیدم و دل کندم ولی تو از یک کشکول نمی توانی دل بکنی، زهد پشت پا زدن به زندگی نیست بلکه وابسته و اسیر آن نبودن است. زهد یک مساله قلبی است و ارتباط چندانی به ظاهر زندگی ندارد.
بنابراین داشتن و نداشتن رفاه در زندگی مهم نیست؛ بلکه مهم این است که «دل، وابسته و مشغول به رفاه نشود.
************************************************
در روایات اسلامی داریم که سر منشأ
تمام بدیها و رذایل
حب دنیاست. ا لبته باید در نظر داشت که خارج کردن حب دنیا از دل
و جانشین کردن حب
خدا و اولیای او تنها با یک دعا و یا ذکر خاص میسر نمی شود بلکه
این مسیری است که
انسان باید در زندگی با کمک آموزه های دینی و راهنمایی اولیای
خدا طی کند و شاید
بتوان گفت تمامی دعاها و دستورات دینی و مناسک معنوی یک جنبه اش
تضعیف حب دنیا و
تقویت حب خداوند است.
***********************************************
اگر می خواهیم دلبسته نبودن به دنیا را تمرین کنیم بهتر است که به فکر ذخیره برای آینده نباشیم و این روحیه را از خود دور کنیم. حضرت می فرمایند: آنچه در دنیا بماند برای تو نفعی ندارد بلکه مال تو چیزی است که برای آخرت خود ذخیره می کنی. اموالی که انسان ذخیره می کند و آن را بعد از مرگش در این جهان باقی می گذارد سودی برایش نخواهد داشت، بلکه اگر آنها از حقوق مردم باشد گناهش برای او باقی می ماند.
********************************************
حضرت علی (علیه السلام) از دید الهی دنیا را این گونه توصیف می کنند: دنیا براى کسى که از آن براى آخرتش توشه برگیرد، سراى توانگرى است ... بازار دوستان خداست که در آن کسب رحمت کنند و سودشان بهشت است.
******************************************
حاصل دنیادوستی و حب دنیا چیزی نیست مگر غوطه ور شدن در گناهان گوناگون و خارج شدن حب اللهی از قلب آدمی، چرا که در یک دل دو عشق نمی گنجد. خداوند حکیم در جای جای قرآن خطر دنیا را به انسان گوشزد می کند از جمله در سوره انعام آیه ۳۲ که می فرماید: زندگى دنیا، چیزى جز بازى و سرگرمى نیست.
********************************************
حضرت على «علیه السلام» زهد را گونه اى
نگریستن به دنیا مى داند، نه روش زندگى در آن، و این نگرش موجب مى شود علاقه به
دنیاى مذموم در انسان، رو به کاهش گذارد. آن حضرت در تعریف زهد مى فرماید:
«زهد با همه شاخ و برگش میان دو کلمه قرآن
است: [تا بر آنچه از دست شما رفته است،
حسرت نخورید و به
آنچه به شما رسیده است، شادمان نشوید]».( حدید، آیه ۳۳) هر آنکه بر از دست رفته، اندوهگین و بر
دستاورد، شاد نشود، هر دو روى زهد را گرفته است.
ترک دنیا هر که کرد از زهد خویش / بیش آید
پیش او دنیا و پیش
راه هاى مختلف آسان
شده است / هر یکى را ملتى چون جان شده است
مردباش و مسخر موران
مشو / رو سر خود گیر و سرگردان مشو
*******************************************
(مناجات)
الهـی
باز آمدیم با دو دست تهی چه باشد اگر مرحمی بر خستگان نهی
الهـی
گرفتار آن دردم که تو دوای آنی و در آرزوی آن سوزم که تو سرانجام آنی
الهـی
هر دلشده ای با یاری و غمگساری و من بی یار و غریبم
الهـی
چراغ دل مریدانی و انس جان غریبانی، کریما آسایش سینه محبانی و نهایت همت قاصدانی
الهـی
جرم من زیر حلم تو پنهان است و تو پرده عفو خود بر من گستران
الهـی
این چیست که با دوستان خود را کردی که هر که ایشان را جست ترا یافت و تا ترا ندید ایشان را نشناخت
الهـی
عاجز و سرگردانم ، نه آنچه دانم دارم و نه آنچه دارم دانم
الهـی
بر تارک ما خاک خجالت نثار مکن و ما را به بلای خود گرفتار مکن
- ۹۸/۰۴/۲۵