افق- بندگی

گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند.

**********************************************

به افق آفتاب

*******************************************
به نام ِ خدایی که در بنده نوازی بی همتاست .

*******************************************

در روزی از روزهای ِ خوب ِ خدا با شما دل به آرامش ِ این لحظات میسپاریم.

دل به خدایی که ، از اون بهتر و بالاتر کسی نیست و بنده او بودن بهترین اتفاق ِ عالم ِ .

*****************************************

خدایی که هیچ وقت از حال و احوال ِ بنده هاش غافل نیست

و فراموششون نمیکنه

******************************************

خدایی که سنگ ِ صبور و همراه و مونس ِ بنده هاش توی ِ غصه ها و سختیهاست

******************************************

خدایی که از خطای ِ بنده هاش میگذره و بسیار بخشنده اس

*********************************************

خدایی که به بنده هاش از خودشون هم مهربون تره

***********************************************

به نظر ِ  شما بنده چنین خدایی بودن ، بزرگترین کمال ِ انسانی نیست؟

*********************************************

شما فکر میکنین مصادیق ِ بندگی ِ خدا رو کردن چه چیزهایی ِ ؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

**********************************************

یه چیزایی هست که اگه باورشون کنیم زندگیمون از این رو به اون رو میشه

یه چیزایی مثل ِ این که

مهم نیست قفل ها دست کیست، مهم این است که کلیدها دست خداست

کسی که با خدا قهر است، هـرگـز بـا خودش آشتـی نمی کنـد

کسی که در برابر خداوند زانو می زند؛ می تواند در برابر هر کسی ایستادگی کند ...

****************************************************

 بزرگان ِ ما میگن که ما هر روز و هر لحظه ء زندگیمون میتونیم بریم پیش ِ خدا و در ِ خونه شُ بزنیم

و این فقط و فقط با به یاد ِ او بودن میسر و امکان پذیره

اونها میگن بهترین وقت برای ِاین دق الباب ... موعدِ نماز ِ

که خدا خیلی دوستش داره

اون وقتی که ما از همه عالم فارغ میشیم و در برابر ِ خدا به بندگی به نماز میایستیم

وقتی که میشه راحت و بی هیچ کم و کاستی با خدا حرف زد از گفته ها و ناگفته ها صحبت کرد

و از اون برای ِ مشکلات گره گشایی خواست

آستان ِ خدا تنها جایی در این عالم ِ که هیچ کس ناامید و با دستهایِ خالی از اون برنمیگرده

****************************************************

خداى تعالى فرمودند:

هرگاه به دل بنده‌اى سر زنم و ببینم که یاد من بر آن چیره گشته است، اداره و تربیت او را خود به‌عهده گیرم و هم‌نشین و هم‌سخن و هم‌دم او شوم.

و نیز فرمودند:

بنده‌ام! اگر مرا در تنهایى یاد کنى تو را در تنهایى یاد کنم و اگر در میان جماعتى یادم کنى تو را در میان جماعتى بهتر و فراوان‌تر از جمع تو، یاد کنم.

********************************************************

حجت الاسلام و المسلمین آقای قرائتی در توضیح ِ بندگی  کردن ، رفتن به در خونه خدا میگفتن :

ماها معمولا ً وقتى میخوایم  یک جایى بریم .. چیزی به عنوان ِ هدیه میبریم که البته سفارش هم شده .. چیزی که تهیه ش برای ِ ما چندان هم سخت نباشه

ایشون میگفتن سعی کنید چیزی ببرین که طرف نداشته باشه

چیزی که دوستش داشته باشه
در مورد ِ رفتن به در خونه خدا هم همین طوره
یه چیزى ببرین که خدا نداشته باشه.  یه چیزى که خدا دوست داشته باشه  و اون چیزى نیست جز عجز. خدا عاجز نیست. خدا دوست داره که بنده‏اش بیاد و بگه که خدایا من ذلت و عجزم رُ براى تو آوُردم  من اقرار براى تو آوُردم. اشک براى تو آوُردم.

پس این طور به طرف خدا بریم.

****************************************************

حضرت امام على علیه‌السلام میفرمایند:

یاد خدا مایه هدایت خردها و بصیرت جان‌هاست.

ثمره یاد خدا نورانى‌شدن دل‌هاست.

هر که دل خویش را با یاد پیوسته خدا آباد کند، در نهان و آشکار نیک‌کردار شود.

ریشه صلاح و پاکى دل، پرداختن آن به ذکر خداست.

کسى که در نهان به یاد خدا باشد، خدا را بسیار یاد کرده است.

مؤمن پیوسته به یاد خداست و بسیار اندیشه مى‌کند.

یاد (خدا) لذت محبان است.

***************************************************

یه وقتایی  بعضی از ماها نا آگاهانه ، بندگی کردن و از زدنه در ِ خونه خدا خسته میشیم و دیگه سری بهش نمیزنیم.

این واقعتیه که گاهى دعاهای ِ ما  مستجاب نمى‏شه اما ای کاش ما به روال  ِ دیگه ای به این مساله نگاه میکردیم

میگن کسی در دکان نوشته بود نسیه نمى‏دهیم چون دوست داریم ما شما را ملاقات کنیم. یعنى وقتى نسیه گرفتى مى‏روى و ما دیگر تو را ملاقات نمى‏کنیم.

خدا هم مى‏دونه که بعضی از ماها اگه دعامون مستجاب بشه میریم و دیگه برنمیگردیم

و شاید برای ِ همینه که همیشه یه گوشه‏اش رُ نگه مى‏داره.

*******************************************************

بندگی ِ خدا رو کردن،  نباید تنها به صرف ِ وظیفه باشه  همه ما باید بدونیم که آخر  این سعادت ِ بزرگ کجاست

مى‏گویند شاهى تصمیم گرفته بود دو گروه هنرمند را بیاورد ببیند کدام یک هنرشان بیشتر است. یک سالن داد به اینها گفت یک گروه آن طرف سالن، یک گروه هم این طرف نقاشى کنید تا من ببینم و مقایسه کنم. یک گروه هنرمندها نقشه کشیدند و یک گروه دیگر فقط صاف کردند آن طرف را. مثل سنگ مرمر صیقل دادند. بعد پرده را کنار کشیدند دیدند هر چه که آن طرف با سختى کشیده‏اند عکسش افتاده روى دیوار این طرف. یعنى اگر دل آئیه شود.

ما در تکرار ِ این دق البابها باید به دلی برسیم که جز خدا ، به هیچ کس دلبسته نیست

********************************************************

اگر ما یک بار در ِ خونه خدا رُ زده باشیم و محبت ِ خدا رُ دیده باشیم

محال ِ که در خونه کس ِ دیگه ای رُ بزنیم

محال ِ که برای ِ رزق ِ بیشتر چشممون به دست ِ رییسمون باشه

محال ِ وقتی مریضی داریم و دکترا خیلی به بهبودش امیدوار نیستن ... از خدا ناامید بشیم

محال ِ توی ِ غصه ها حس کنیم تنهاییم و کسی رُ نداریم

محال ِ توی ِ سختیها احساس کنیم که بار ِ مشکلات فقط روی ِ شونه های ِ خودمونه

و محال ِ دنیا و گذر از دنیا برامون سخت بشه تا

وقتی خدایی هست

**********************************************************

خدای ِ بزرگ در سوره مبارکه زمر آیه شریفه 36 میفرمایند:
آیا خداوند براى بنده‏اش کافى نیست؟ و مردم تو را از غیر خدا مى‏ترسانند و هر که را خدا گمراه کند پس هیچ راهنمایى براى او نخواهد بود.
در شرح ِ معنی ِ این آیه

آورده اند که بت پرستان به پیامبر اسلام می‌گفتند: اگر بت‌های ما را تحقیر کنی، به تو بلا و آزار می‌رسد. این آیه نازل شد و به حضرت دلداری داد که: آیا خداوند براى بنده‏اش کافى نیست؟

و ما وقتی خوب نگاه میکنیم میبینیم که واقعیت هم جز این نیست

واقعیت اینه که وظیفهٔ ما در هر شرایطی بندگی خداست چنانکه در حدیث می‌خونیم: کسی که همهٔ تلاش و همتش بندگی خدا باشد، خداوند خواسته‌های دنیا و آخرتش را برآورده می‌کند واگر انسان بنده‏ خدا شد، خداوند امور او را کفایت و کفالت می‏کند

  این آیه  به ساده ترین کلام بیانگر نقش اطمینان انسان به خداوند در تحقق کفایت الهی ِ

*****************************************************

در «دعاى ابوحمزه»، عبارتى بسیار تکان‌دهنده وجود داره؛ که عرض مى‌کند: «اى خداى من! من امید به تو را بر امید به غیر تو ترجیح دادم. پناه آوردن به تو را جایگزینِ پناه بردن به دیگران کردم و مى‌دانم اگر کسى به سوى تو بیاید، راه نزدیک است...»

 بزرگی میگفت: اگر یک لحظه دلتان را به خدا متوجّه کنید؛ جواب را خواهید شنید. ممکن نیست کسى با خدا از روى دل حرف بزند، ولى جواب الهى را نشنود! خدا به ما جواب مى‌دهد. وقتى دیدید دلِ شما ناگهان منقلب شد، این همان جوابِ خداست. وقتى دیدید اشکِ شما جارى شد، وقتى دیدید روح شما به اهتزار در آمد، وقتى دیدید طلب، با همه‌ى وجود از سر تا پاى شما جارى شد، بدانید این همان پاسخ الهى است ... پاسخی که از باور .. به دل میرسد

*****************************************************

به نظر ِ شما خدایی که همه امور ِ عالم از بزرگترین تا کوچکترینش رُ مقدر کرده

خدایی که اداره همه  کائنات در دست ِ اونه

خدایی که حتی یه برگ بدون ِ اراده او به زمین نمیافته

ممکنه بنده ای رُ بیافرینه

و اون رُ به حال ِ خودش رها کنه

اونم بنده ای که اشرف ِ مخلوقاتش ِ و براش عزیزه

واقعیت اینه که به ممکن نیست

محال ِ که خدا مار ُ به حال ِ خودمون رها کنه

و محال ِ که حواسش به امور ِ زندگی ِ ما نباشه

خدا .... برای ِ همه بنده هاش کافی ِ

که به نظر ِ من توجه و محبت ِ او به بنده هاش خیلی بیشتر از اونیه که باید باشه

خیلی خیلی خیلی بیشتر

*****************************************************

باور داشتن به خدا بیشتر از روزهای ِ خوب .. مال ِ اون روزاییه که طاقت ِ آدم تموم میشه ... مال ِ اون روزایی که هیچ کس برای آدم نمیمونه ... و تو دقیقا احساس میکنی که همه چی برات به  آخر رسیده

خدا رحمت کنه مجتهد بزرگ آیت ا... تهرانی  رحمه ا.. علیه ُ که فرمودن: دقیقا همون جایی که امید ِ بنده از همه ناامید میشه و جز خدا کسی براش نمیمونه .. موقع ِ اجابتِ دعاست

*****************************************************

خدا برای ِ بنده هاش کافیه و این از روز هم روشن تره

اما اگه گاهی توی ِ دل ِ بعضیامون یه شک و تردید میافته

واسه اینه که .. اشکال ِ کار از ماست

اشکال از ماست که دچار ِ فراموشی میشیم

دچار ِ فراموشی میشیم و نگران ِ رزق و روزی و یادمون میره که رزاق بودنه خدا ازلی و ابدیِ

دچار ِ فراموشی میشیم و نگران ِ غصه هایی که بی طاقتمون میکنن و یادمون میره که یاد ِ خدا آرامش ِ دلهاست

دچار ِ فراموشی میشیم و نگران ِ سختیهایی که گاهی طاقتشونو نداریم و یادمون میره که توکل ِ به خدا محکم ترین تکیه گاه ِ

دچار ِ فراموشی میشیم و نگران دنیا و زندگی و آخرتمون و یادمون میره که خدا برای ِ همه زندگی ِ این دنیا و اون دنیای ِ بنده هاش کافیه

*****************************************************

دلواپسی و اضطراب ، گرفتاری ِ خیلی از ماهاست

اونقدر که داشتنه یه لحظه ء آروم و بی دغدغه .. آرزومون شده

آرزویی که برای ِ پدرها و مادرها مون انقدر دست نیافتنی نبود

و برای ِ پدربزرگها و مادربزرگهامون ... کاملا ممکن و شُدنی

 

ما خیلی از سالهای ِ زندگیه پدر و مادر و پدربزرگها و مادربزرگهامون دور نشدیم

اما... از اعتقادهای ِ ساده و صمیمی و باورهای ِ محکمشون به خدا .. خیلی دور شدیم

سهم ِ خدا ... توی ِ زندگیهای ِ اونها ... خیلی بیشتر از زندگیهای ِ ما بود

*****************************************************

میگن آدمها به اون چیزایی که میبینن بیشتر اعتماد میکنن تا به نادیده ها ... اعتمادی که خیلی جاها چندان درست هم از آب درنمیاد

مثل ِ ....

 اون وقتایی که ما از بین ِ خدای ِ نادیدنی و بنده های ِ دیدنی ... به آدمها تکیه میزنیم و فکر میکنیم که انتخاب ِ خوبی کردیم

غافل از این که سهم ِ ما با این انتخاب یه باخت ِ بزرگه ... چون ... چون  خدا ... ما رُ ... به همون بنده ها  واگذار میکنه

و قطعا اونچه که اتفاق میافته با اون چیزی که از اعتمادِ  به خدا عایدمون میشد ... خیلی فرق داره

*****************************************************

بزرگی میگفت: خدای ِ برگ هیچگاه از احوال ِ بندگانش غافل نیست و حتی زمانی که بندگان او را از یاد میبرند در اندیشه آنهاست .. در اندیشه تا  ... امور ِ خیرشان را ثوابی دو چندان بخشد و به بهانه ای از خطایشان بگذرد

*****************************************************

داشتنه باور به خدا ... یعنی این که مطمئن باشی روزی ِ تو میرسه و انقدر برای ِ تامین ِ زندگی .. به در و دیوار نزنی

 

داشتنه باور به خدا .. یعنی این که مطمئن باشی ...بعد از هر سختی .. آسونیه ... و انقدر توی ِ مشکلات  خودتُ گرفتار ِ دلهره و پریشونی نکنی 

 

داشتنه باور به خدا .. یعنی این که ... همیشه به کار ِ درستی که انجام میدی .. ایمان داشته باشی و حتی اگه همه دنیا بهت پشت کردن .. مطمئن باشی که خدا  رُ داری

 

داشتنه باور به خدا .. یعنی یه زندگیه  آروم ... یعنی .. تکیه زدن به یه پناه ِ محکم ... یعنی داشتنه خدایی  بی همتا برای ِ عمر

*****************************************************

 (مناجات)

خدایا!

این سالک غریب آنچنان به روشنای نور تو در جاده عشق عادت کرده است که سپاس مر اینهمه را از یادبرده است .

 خدایا!

این دل که در اقیاس تو غرقه گشته است چگونه می تواند تموج آبی تو را ترسیم کند ؟

خدایا!

من در مقام کسی ایستاده ام که همه نعمتهای تو را لمس کرده است معترف آمده است .

 خدایا!

من در لباس اذعان بخششهای تو را _ هر چند کوتاه _  به تن کرده ام .

خدایا!

رشد گیاه من اعتراف به وجود خورشید توست .

خدایا!

تویی آن بخشنده مهربان و تویی که بال فضل بر کائنات گشوده ای وسایه لطف بر بندگان گسترده ای .

تویی که خستگی را بر تن دوندگان به سوی خویش نمی گذاری ومأیوس وخسته بازشان نمی گردانی واز قله آرزویت به زیرشان نمی افکنی وشکوفه امید به خود را با رگبار بی مهری ناکام نمی کنی .

 ربی! خدای من ! معبودم !

من به ذیل کرمت دست انداختم

و براى دریافت عطاهایت دامن آرزویم را گسترده‏ام

 پس مرا بوسیله یگانگى‏

خالص خود خالص گردان

و از زمره بندگان برگزیده‏ات قرارم ده

*************************************