افق- حق گویی و پذیرش حق

گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند

****************************************************

به افق آفتاب

****************************************************

به نام ِ خدایی که جز حق و حقیقت نیست

*****************************************************

در آستانه افق ِ شرعی ِ اذان ظهر خدمت ِ همه شما عزیزان ، عرض ِ سلام داریم و از خدای ِ بزرگ درخواست میکنیم که به برکت ِ این وقت و ساعت

دلهای ِ مار ُ به نور ِ حق روشن

و توان ِ ما رُ در ادای ِ حق و عمل به حق افزون کنه

*************************************************

شاید باورش کمی سخت باشه ، باورِ این که مفهوم ِ بزرگی مثل ِ حق و ادای ِ اون ، در جزء جزء ِ زندگیهای ِ ما وجود داشته باشه .

****************************************

میدونین زندگی ِ هر  روزه ما پُره از اتفاق های ِ ریزو و درشتی که دقیقا به همین حق و ادای ِ حق مربوط میشه.

**************************************************

اتفاق هایی که از صبح تا شب بارها و بارها برای ِ هممون پیش میاد، تا حالا شده توی ِ صف ِ اتوبوس و مترو در برابرِ کسی که حق ِ بقیه رُ تضییع میکنه  سکوت کنین. و یا بالعکس اگه کسی حرف ِ حقی بهتون بزنه قبول میکنین؟

************************************************

تا حالا شده توی ِ محیط ِ کار نسبت به توبیخ همکارتون که اتفاقا در مشکل ِ پیش اومده بی تقصیر بوده ، سکوت کنین و یا این که اگه به خودتون حرف ِ حقی بزنن میپذیرین؟

**********************************************

تا حالا شده توی ِ خونه بخاطر ِ خستگی ، دلخوری و این که حالتون خوب نبوده با همسر و بچه ها با تندی و به ناحق رفتار کرده باشین ، توی ِ این شرایط اگه همسر یا بچه هاتون حرف ِ حقی بهتون بزنن قبول میکنین؟

********************************************

تا حالا شده نسبت به دوست و هماسیه تون رفتاری داشته باشین که بعدها بفهمین حق با شما نبوده؟

*********************************************

تا حالا شده توی ِ خیابون با یه ماشینی تصادف کنین و خودتونو بدونین که مقصرین اما طرفتون نتونه ثابت کنه؟

*********************************************

تا حالا شده نسبت به عروس .. داماد .. خواهر .. مادر و فامیلتون رفتاری داشته باشین که همه حق ُ به شما بِدن ولی خودتون بدونین که حق با شما نیست؟

**********************************************

یه همچین مواقعی چی کار میکنین؟؟؟

************************************************

اینجا دقیقا همون جایی ِ که کار سخت میشه چون پذیرفتن حق و عمل به اون بخصوص در شرایطی که مخالف ِ مصالح و خواسته آدم باشه خیلی سخته.

***********************************************

به نظر ِشما ماها چی کار باید بکنیم که که بتونیم حرف حق و کار ِ درست رُ چه وقتی که به نفعمونه و چه وقتی که به ضررمون ، قبول کنیم و بپذیریم؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

***********************************************

در روایات بیان شده که اگر انسانی بخواد به رشد و کمال برسه، هرگز نباید از انتقادهای سازنده ناراحت بشه بلکه باید حق رُ بگه و همچنین انتقاد‌پذیر باشه.

حضرت امام علی (علیه السلام) در این زمینه می‌فرمایند: مرا چنان مپندارید که درباره حقی که به من گفته شود احساس سنگینی می‌کنم، یا در بند آنم که مرا بزرگ شمارید، چه هر کس که از حقی که به او گفته یا عدالتی که به او عرضه شود احساس سنگینی کند، عمل کردن به آنها برای او سنگین‌تر است، بنابراین از گفتن سخن حق یا اظهارنظر عادلانه خودداری نکنید.

 

همچنین حضرت امام جواد (علیه السلام) می‌فرمایند: مومن، نیازمند توفیقی از خدا است و اندرزگویی از خویشتن خود و پذیرش از کسی که او را نصیحت می‌کند.

**************************************************  

اگرچه سخن گفتن و طبق حق عمل کردن، همیشه و همه جا مطلوب شرع مقدس ِ اما در بعضی مواقع اهمیت بیش تری داره و اون، حق گویی در برابر قدرت مند و ستم گر ِ. رسول اکرم(صلی ا... علیه و آله و سلم) می فرماید: بالاترین جهاد، گفتن کلمه حق نزد سلطان ستم کار است.

*************************************************

برپایی حق، جز با جدیت و تلاش مستمر، امکان پذیر نیست. حضرت امام علی(علیه السلام) می فرمایند: جز با تلاش، حق درک نمی شود.

در حقیقت با راحت طلبی و تن پروری ، حقی بدست نمیاد و حق گرایی در گرو تحصیل علم و تحمل سختی ها و جهاد علمی و عملی ِ.  

****************************************************

یکی از مواقع مهم در گفتن حقیقت و حق ، شهادت دادنه به حق ِ ، یک فرد مسلمون باید در داوری های رسمی و خودمونی، طرف دار حق و اهل حق باشه و اگه  از اون گواهی و شهادت خواستند ،  صادقانه و به حق گواهی بده ، گرچه به زیانش باشه.

قرآن مجید می فرماید: ای کسانی که ایمان آورده اید قیام به عدالت کنید، برای خدا گواهی دهید، گرچه به زیان خود شما یا پدر و مادر و نزدیکانتان باشد

***************************************************

یکی دیگه از موارد مهم ِ دیگه قضاوت کردن در بین ِ مردم ِ بر اساس ِ حق و حقیقته ،  داوری میان مردم هم از مسائلی ِ که با اون مواجه می شیم. ممکنه کسانی گاه و بیگاه، ما رُ به داوری دعوت کنن ، مثلا : داوری بین ِ دو همسایه، دو همکار، دو فرزند، زن و شوهر و... که البته مساله ای مهم و مسئولیت آور ِ ،  چنان که حضرت امام صادق(علیه السلام) از میان چهار گروه قضاوت کننده، فقط یک گروه رُ اهل نجات دونستن و اون هم؛ کسانی که آگاهانه به حق حکم کنند.

*******************************************

بعضی حق رُ گرفتنی و بعضی اون رُ دادنی می دونن. استاد مطهری پس از رد این دو نظریه می گوید: از نظر اسلام، حق هم گرفتنی است و هم دادنی؛ یعنی از دو جبهه باید برای استیفای حق، مبارزه کرد که مکتب اسلام بر همین اساس است. اسلام آن کسی را که حق را ربوده است با تعلیم و تربیت خودش، آماده پس دادن می کند ولی به این قناعت نمی کند. در عین حال به آن کسی که حقش ربوده شده است می گوید: حق گرفتنی است. تو هم باید برای حق خودت قیام کنی و حقت را بگیری. ایشان برای سخن خود، به فرمایش امام علی(ع) استناد می کند که فرمود: مکرر از پیامبر(صلی ا... علیه و آله و سلم) شنیدم که فرمود: هیچ امت و قومی به مقام قداست (ترقی و رفاه) نمی رسد مگر آن که ضعیف در مقابل قوی بایستد و حق خود را مطالبه کند بدون آن که زبانش به لکنت بیفتد.»

******************************************

 

ائمه معصومین(ع) در کلامشون، همیشه به  حق گویی و قیام به حق تأکید داشتن و آن رُ علت ِ اصلی ِ نجات ِ انسانها میدونستن

حضرت پیامبر(ص) فرمودند: "باتقواترین مردم کسی است که حق را بگوید، چه به سودش باشد و چه به زیانش."

در حدیث دیگری از ایشان آمده است: "مؤمن را بر مؤمن هفت حق است. واجب­ترین آن­ها  این است که آدمی حق را بگوید هر چند بر ضد خود یا پدرو مادرش باشد و به خاطر آن­ها از حق منصرف نشود"

***********************************************

خدای ِ بزرگ در  سوره بقره، آیه 42 میفرمایند
حق را با باطل مخلوط نکنید، و حقیقت را با این‏که مى‏دانید، پنهان نکنید.

*********************************************

یکی از مصادیق حق گویی شجاعت در گفتن حق ِ

و در روایت است که

موسم حج آن سال با گذشته تفاوت داشت، مثل سال های گذشته نبود از آن ازدحامی که موقع طواف می شد خبری نبود. به دستور عبدالملک (پنجمین خلیفه ی اموی) کعبه را خلوت کرده بودند تا او بدون مزاحم طواف کند. حاجی ها یا صبح زود برای طواف می آمدند، یا سر ظهر موقعی که او آنجا نبود و با ترس و لرز اعمال و طواف و نماز خود را به جا می آوردند.

در این میان شخصی به توصیه های مأموران توجهی نکرد و بسیار عادی همچون سال های گذشته آمد و گرد خانه ی کعبه طواف کرد و سپس به نماز ایستاد، نمازش را با حضور قلب و بدون توجه به اطراف شروع کرد. عبدالملک وقتی او را دید که به نماز ایستاده، بسیار عصبانی شد و به مأمورانش گفت: او کیست که به خود جرأت داده و دستورات مرا نادیده گرفته.

- ماموران گفتند : نمی دانیم قربان.

- عبدالملک گفت: بروید و ببینید او کیست.

یکی از سربازان او را شناخت، پیش خلیفه رفت و گفت: قربان، او علی بن حسین (زین العابدین) است.

- عبدالملک گفت هر که می خواهد باشد، او را نزد من بیاورید.

امام نمازش را تمام کرده بود. سربازان او را نزد عبدالملک بردند. او پس از مقداری سؤال و جواب و دیدن شمه ای از لطف خدا به آن حضرت گفت: علی بن حسین! موعظه ای، پندی، چیزی بگو تا استفاده کنیم. لبخند تلخی بر لبان امام نشست، آهی کشید و فرمود: قرآن سراسر پند و حکمت است، هیچ پند دهنده ای بهتر از قرآن نیست، وقتی خدا در قرآن می فرماید: (ویل للمطففین؛ وای بر کم فروشان) حال آن کسی که اموال و دارایی های مردم را چپاول می کند معلوم است که چه خواهد شد... پس از خدا بترس

**********************************************

حکیمی را گفتند سخت ترین کار در عالم چیست ؟

گفت: " [ گفتن ] سخن حقی که دوستان [ از آن ] نرنجند

******************************************

امام على علیه‏السلام میفرمایند:

هان! میان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نیست. از آن حضرت درباره معناى این فرمایش سؤال شد. امام انگشتان خود را به‏هم چسباند و آنها را میان گوش و چشم خود گذاشت و آن‏گاه فرمودند: باطل این است که بگویى: شنیدم و حق آن است که بگویى: دیدم.

*****************************************

میگن بهترین عیار برای ِ تشخیص ِ حق و باطل ِ دل ِ آدمهاست

البته دلی عاری از کدورت

و دلی که فقط خونه خداست و بس

حضرت امام صادق علیه‏السلام فرمودند
هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل یقین نمى‏کند.

*********************************************

گاهی با وجود ِ همه دقتها در تشخص ِ حق و باطل دچار ِ تردید میشیم

و در این باب کلام مولا حضرت امیرمومنان علی ع کارگشاست که
 در پاسخ به پرسش از معناى سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلى‏الله‏علیه‏و‏آله است و بدعت آنچه خلاف آن باشد و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندک باشند و تفرقه، همدستى با اهل باطل است هر چند بسیار باشند.

********************************************

گاهی  توی ِ کار .. توی ِ زندگی ... توی ِ خیابون و ساده ترین موقعیتها توی ِ شرایطی قرار میگیریم که خیلی  دلمون میخواد حق ُ بگیم ولی وقتی به دور و برمون نگاه میکنیم میبینیم که تنهاییم یا این که میبینیم تعداد ِ ماهایی که به حق باور داریم خیلی کمتر از بقیه اس و شاید همین باعث بشه که کلا منصرف بشیم

اما حضرت علی ع در همین رابطه میفرمایند:

اندکى حقّ، بسیارى باطل را نابود مى‏کند، همچنان که اندکى آتش، هیزم‏هاى فراوانى را مى‏سوزاند.

******************************************

حضرت امام کاظم علیه‏السلام میفرمایند:

حق را بگو اگر چه نابودى تو در آن باشد، زیرا که نجات تو در آن است… تقواى الهى پیشه کن و باطل را فرو گذار هر چند [به ظاهر] نجات تو در آن باشد، زیرا که نابودى تو در آن است.

**********************************************

حضرت امام على علیه‏السلام میفرمایند:

حق، راه بهشت است و باطل، راه جهنم و بر سر هر راهى دعوت کننده‏اى است.

 

» و  پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله میفرمایند:

اى مردم! جز این نیست که خداست و شیطان، حق است و باطل، هدایت است و ضلالت، رشد است و گمراهى، دنیاست و آخرت، خوبى‏هاست و بدى‏ها. هر چه خوبى است از آنِ خداست و هر چه بدى است از آنِ شیطان ملعون است.

************************************************

(بهانه های کوچک)

برای ِ گفتنه حق

باید شجاع بود

باید نترسید

که تا وقتی خدا هست .... جایی برای ِ ترس نیست

کاش این نترسیدن توی ِ دل ِ هممون جوونه بزنه

و اگه دیدیم که جایی حقی ضایع میشه سکوت نکنیم و نگیم که به ما ربطی نداره

کاش اگه یه جایی حق با هامون نبود ..... خودمون پیش قدم باشیم برای ِ حرف ِ راست

کاش محبت ِ به همسر و بچه نذاره که ناحق بگیم

کاش طمع ِپول  ِ بیشتر .. کار ِ بهتر و موقعیت ِ بالاتر .... شوقمونو به ناحق زیاد نکنه

کاش بدونیم که خدا همه چی رُ میبینه و هوای ِآدمهای ِ اهل ِ حق رُ بیشتر از بقیه داره

**************************************************

(به رنگ درنگ)

مطمئن باشین برخلاف ِ اونی که میگن همیشه خیلی زود دری میشه

یه جاهایی باید یه کم صبوری کرد و با درنگ قدمی برداشت

***************************************************

(مناجات)

الهی! ای کریمی که بخشنده عطایی و ای حکیمی که پوشنده خطایی و ای احدی که در ذات و صفات بی همتایی و ای خالقی که راهنمایی و ای قادری که خدایی را سزایی، به ذات لایزال خود و به صفات با کمال خود و به عزت جلال خود و به عظمت جمال خود که جان ما را صافی خود ده، دل ما را هوای خود ده، چشم ما را ضیاء خود ده و ما را آن ده که آن به.

یا رب تو مرا انابتی روزی کن                   شایسته خویش طاعتی روزی کن

زان پیش که فارغ شوم از کار جان              اندر دو جهان فراغتی روزی کن