سحر هفدهم 96

به قرار ِ سحری ... در آستانه مطلع ِ هفدهمین روز ِ ماه ِ مبارک ِ رمضانیم

و بیست و دومین روز خردادماه سال 1396

به نام ِ خدا و سلام

به نام ِ خدایی که همیشه هست و اگه گاهی احساس میکنیم که نیست

مشکل از فراموشی ِ ماست

فراموشی ِ بعضی از ما  که باورمون به خدا فقط تا اون وقتی ِ که اوضاع ِ زندگیهامون خوبه .

 فراموشی ِ بعضیامون که تا وقتی اوضاع بر وفق ِ مرادمونه .. هیچ یادی از خدا نمیکنیم  و همین که پامون به یه سنگ گیر میکنه

یادمون می افته که یه خدایی هم هست .

خدایی که اگه بخوام بی تعارف بگم واسه بعضیامون باور ِ بهش  یه باور ِ شرطی ِ .  باوری که گاهی کم رنگ میشه و گاهی پررنگ .

در حالی که اگه واقعا خدا رُ باور داریم ... ظاهر ِ خوب و بد ِ زندگی خیلی نباید برامون فرق  بکنه . چون .. هر چی که هست همه از اونه .. و قطعا ... چه با ظاهری تلخ و چه شیرین .. باطنش جز خیر و خوبی نیست .

فرصت ِ این سحرهای ِ ماه رمضون .. بهترین وقته برای ِ محکم کردنه باور به خدایی که ستون ِ زندگیهامونه .

باوری که اگه توی ِ دلامون ریشه کنه هیچ طوفانی نمیتونه ما رُ حتی ذره ای تکون بده ، دلمونو نگران کنه ، و خاطرمونو نا آسوده .

این سحر هم دل به خدا بدین و با دلی آروم با ما هم قرار باشین .

نمیدونم تا حالا براتون پیش اومده که توی ِ شرایط ِ خیلی سخت قرار بگیرین ...

اوضاعی که توش همه تنهاتون گذاشتن

و حتی اگه بخوان هم هیچ کاری از دستشون برنمیاد

یه شرایطی که همه رها به روتون بسته شده و واقعا نمیدونین که چی کار باید بکنین

این لحظه ها برای ِ اونایی  که تجربه کردن .. لحظه های ِ تاریکی ِ

اونقدر که دیگه هیچ امیدی برای ِ آدم باقی نمیمونه

خیلیا تو این اوضاع .. تقصیر ُ گردن ِ بقیه میندازن و سعی میکنن که مثلا خودشونو آروم کنن

خیلیا .. شکایتشونو به خدا میبرن و از اون گله میکنن که چرا یه همچین سرنوشتی رُ براشون رقم زده

اما این وسط بعضیا هستن که به اون چه که پشت ِ سر گذاشتن نگاه میکنن و اگه هر کاری که به عهدشون بوده رُ انجام داده باشن ... دلشونو به خدا میسپارن و میدونن که این اوضاع ِ سخت ... یه مقدمه برای ِ روزهای ِ خوبه

اونها باور دارن که خدا هیچ وقت برای ِ بنده اش بد نیمخواد .. و اینها همه .. یه بهونه برای ِ بهتر شدنه اوضاع ِ

باور داشتن به خدا بیشتر از روزهای ِ خوب .. مال ِ اون روزاییه که طاقت ِ آدم تموم میشه ... مال ِ اون روزایی که هیچ کس برای آدم نمیمونه ... و تو دقیقا احساس میکنی که همه چی برات به  آخر رسیده

خدا رحمت کنه مجتهد بزرگ آیت ا... تهرانی  رحمه ا.. علیه ُ که فرمودن: دقیقا همون جایی که امید ِ بنده از همه ناامید میشه و جز خدا کسی براش نمیمونه .. موقع ِ اجابتِ دعاست.

بزرگی میگفت: خدای ِ برگ هیچگاه از احوال ِ بندگانش غافل نیست و حتی زمانی که بندگان او را از یاد میبرند در اندیشه آنهاست .. در اندیشه تا  ... امور ِ خیرشان را ثوابی دو چندان بخشد و به بهانه ای از خطایشان بگذرد

به استناد ِ روایات:

خداوند در شب اول ماه رمضان هر یک از مخلوقاتش را که بخواهد مى بخشد. در شب بعد این عده را دو برابر مى نماید. و در شب بعد دو برابر تعداد تمام افراد شبهاى قبل را از آتش آزاد مى کند.

و بهمین ترتیب  است  تا شب آخر ماه رمضان که در این شب تعداد تمام کسانى را که در این ماه آزاد نموده است دو برابر مى نماید.

امام سجاد (علیه‌السّلام) در خطبه‌یى فرمودند: رمضان، ماه پاک شدن و طهارت قلب و ماه مغفرت است؛ چون خداى متعال استغفار را در این ماه بیش از دیگر ایام سال مورد لطف و عنایت خود قرار مى‌دهد. لذا در یک روایت وارد شده است که اگر کسى در ماه رمضان - که درهاى رحمت و مغفرت الهى به روى انسانها گشوده است - نتواند به مغفرت و رحمت الهى دست پیدا کند، پس کِى چنین توفیقى نصیب او خواهد شد؟

خداى متعال، برکات و رحمت خود را در ماه رمضان براى بندگان خود مقدّر و مقرّر کرده است. در روایت داریم که درهاى آسمان در ماه رمضان گشوده است؛ یعنى رابطه‌ى قلبى انسان با خدا در این ماه آسانتر از همیشه است.

دلواپسی و اضطراب ، گرفتاری ِ خیلی از ماهاست

اونقدر که داشتنه یه لحظه ء آروم و بی دغدغه .. آرزومون شده

آرزویی که برای ِ پدرها و مادرها مون انقدر دست نیافتنی نبود

و برای ِ پدربزرگها و مادربزرگهامون ... کاملا ممکن و شُدنی

ما خیلی از سالهای ِ زندگیه پدر و مادر و پدربزرگها و مادربزرگهامون دور نشدیم

اما... از اعتقادهای ِ ساده و صمیمی و باورهای ِ محکمشون به خدا .. خیلی دور شدیم

سهم ِ خدا ... توی ِ زندگیهای ِ اونها ... خیلی بیشتر از زندگیهای ِ ما بود.

 در «دعاى ابوحمزه»، عبارتى بسیار تکان‌دهنده وجود دارد؛ که عرض مى‌کند: «اى خداى من! من امید به تو را بر امید به غیر تو ترجیح دادم. پناه آوردن به تو را جایگزینِ پناه بردن به دیگران کردم و مى‌دانم اگر کسى به سوى تو بیاید، راه نزدیک است...»

بزرگی میگفت: اگر یک لحظه دلتان را به خدا متوجّه کنید؛ جواب را خواهید شنید. ممکن نیست کسى با خدا از روى دل حرف بزند، ولى جواب الهى را نشنود! خدا به ما جواب مى‌دهد. وقتى دیدید دلِ شما ناگهان منقلب شد، این همان جوابِ خداست. وقتى دیدید اشکِ شما جارى شد، وقتى دیدید روح شما به اهتزار در آمد، وقتى دیدید طلب، با همه‌ى وجود از سر تا پاى شما جارى شد، بدانید این همان پاسخ الهى است ... پاسخی که از باور .. به دل میرسد .

امام مجتبى علیه‌السلام طبق روایتى  روزی ، از راهى عبور مى‌کردند  دیدند جمعیتى ایستاده‌اند و بازى مى‌کنند و بى‌خیال و بى‌توجه به خودشان سرگرمند و مى‌خندند. کنار آن جمعیت ایستاد و فرمود:

"خداوند، ماه رمضان را میدان مسابقه‌اى براى بندگانش قرار داده است. که در این میدان مسابقه، به وسیله‌ى اطاعت او، به سوى رضایت او با یکدیگر مسابقه بگذارند و از یکدیگر پیشى گیرند"

در این  روزهای ِماه رمضان ، عده‌اى توانستند پیشى بگیرند و از دیگران جلو بیفتند؛ ما عده‌ى دیگرى، در همین ماه رمضان کوتاهى کردند. آنها نتوانستند خود را به درگاه رحمت الهى برسانند، و مأیوس و ناامید شدند .

داشتنه باور به خدا ... یعنی این که مطمئن باشی روزی ِ تو میرسه و انقدر برای ِ تامین ِ زندگی .. به در و دیوار نزنی

داشتنه باور به خدا .. یعنی این که مطمئن باشی ...بعد از هر سختی .. آسونیه ... و انقدر توی ِ مشکلات  خودتُ گرفتار ِ دلهره و پریشونی نکنی 

داشتنه باور به خدا .. یعنی این که ... همیشه به کار ِ درستی که انجام میدی .. ایمان داشته باشی و حتی اگه همه دنیا بهت پشت کردن .. مطمئن باشی که خدا  رُ داری

داشتنه باور به خدا .. یعنی یه زندگیه  آروم ... یعنی .. تکیه زدن به یه پناه ِ محکم ... یعنی داشتنه خدایی  بی همتا برای ِ عمر .

میگن آدمها به اون چیزایی که میبینن بیشتر اعتماد میکنن تا به نادیده ها ... اعتمادی که خیلی جاها چندان درست هم از آب درنمیاد

مثل ِ ....

 اون وقتایی که ما از بین ِ خدای ِ نادیدنی و بنده های ِ دیدنی ... به آدمها تکیه میزنیم و فکر میکنیم که انتخاب ِ خوبی کردیم

غافل از این که سهم ِ ما با این انتخاب یه باخت ِ بزرگه ... چون ... چون  خدا ... ما رُ ... به همون بنده ها  واگذار میکنه

و قطعا اونچه که اتفاق میافته با اون چیزی که از اعتمادِ  به خدا عایدمون میشد ... خیلی فرق داره .

خدا .. طالب ِ باورهای ِ واقعی ِ

باور به خدا ... یعنی .. باور ِ حضرت ِ علی ع ... که برای ِ حفظ ِ جان ِ پیامبر با علم ِ به خطری که حتمی بود ... در بستر پیامبر خوابید.

باور ِ  به خدا یعنی .. باور ِ حضرت خدیجه س که تمام ِ زندگی و ثروتش رُ  وقف ِ حضرت ِ محمد و خدای ِ او کرد .

باور ِ به خدا .. یعنی .. کربلایِ امام حسین ع که با  تعداد ِ کم ِ عزیزان و فرزندانش و به بهای ِ جان  در برابر ِ نهایت ِ  ظلم ایستاد .

باور ِ به خدا ... یعنی .. وصف ِ حال ِ اونهایی که توی ِ این روزگار ِ فراموشی .. به حضور ِ امام ِ حاضر و غائب .. حضرت مهدی عج ایمان دارند

و زندگیهاشون همه بر مدار ِ رضا و خواسته اوست.

باور ِ به خدا ... یعنی .. ایمانی برای ِ گذشتن از هر چه که خدا در آن نیست ... حتی اگر به جان و دلت گره خورده باشد

ای بنده بیا ساکن میخانه ما باش

ما شمع تو گردیم وتو پروانه ما باش

تا چند خوری باده ز پیمانه اغیار

پیمان بشکن طالب پیمانه ما باش

از عشق مجازی نشود کام تو حاصل

از عشق بتان بگذر و دیوانه ما باش

بیگانه شو از دیده که نادیده ببینی

بیزار تو از دیده بیگانه ما باش

باز است در رحمت ما رحم به خود کن

در دام نیفتاده بیا دانه ما باش

این کهنه خرابات چرا می کنی آباد؟

بگذر تو ز آبادی و ویرانه ما باش

یک عمر شدی خانه به دوش هوس و آز

یک ماه بیا معتکف خانه ما باش

هر در که زدی دست رد آمد به جوابت

پس منتظر پاسخ جانانه ما باش

رسول ِ خدا ص  در باب ِ ماه رمضان فرمودند:

اى مردم ؛ ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما رو کرده است ، ماهى است که پیش خدا بهترین ماهها است و روزهایش بهترین روزها و شبهایش ‍بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات ، آن ماهى است که در آن دعوت شده اید به مهمانى خدا و اهل کرامت خدایید در آن ، نفسهاى شما در آن تسبیح است و خواب شما در آن عبادت است . کردارتان در آن پذیرفته و دعایتان مستجاب است

خدا در آن  لطف به بندگان خود دارد و مناجات آنها پاسخ دهد و فریاد آنها را لبیک گوید و درخواست آنها را بدهد و دعاى آنها را مستجاب کند .

(مناجات)

خدایا!

زبانها قاصر است از رسیدن به ثناى تو آنطور

 که شایسته جلال تو است

 و عقلها عاجز است از ادراک جمالت

و دیده‏ها تار و بى‏فروغ مانَد از

 نظر کردن ِ به سوى انوار ِ ذاتت

  خدایا! ما را از کسانى قرار ده که درختهاى شوق ِبسوى تو

 در بوستانهاى سینه‏شان ریشه محکم کرده

 و سوز محبتت سراسر دلشان را فراگرفته است

خدایا مرا در زمره کسانی قرار ده

که به لذت مناجاتت نائل گشتند

و از ناحیه تو بالاترین مقاصدشان را بدست آوردند

پس اى کسى که بر آنانکه به سویش رو کنند رو آورى

و با توجه بدانها مهرورزى و نعمت بخشى و اى آنکه نسبت به

بىخبران و غافلان از ذکر خود رحیم و مهربانى و با جلب آنان به درگاهت دوستدار و مهرورزى.

از تو

میخواهم از کسانى قرارم دهى که بهره بیشترى از تو دریافت داشته

او مرتبه والاترى را حائز گشته.

امام رضا (علیه السلام) فرمود:

هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.

 مقام رضایت به اون چیزی  که خدا می‌خواد از مقامات عالی ِ اخلاقی و عرفانی ِ و خوشا به سعادت اونهایی که در این مسیر حرکت می‌کنن و شوق پروردگار در وجودشون زبونه میکشه .

خدای ِ مهربان در همین اساس در قرآن کریم میفرماید:

؛ ای نفس مطمئنه به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که تو از او راضی و او از تو راضی است پس داخل بندگان من شو و به بهشت من درآی.

حضرت امام خمینی (ره) در همین زمینه می فرمایند: رضا یعنی خشنودی بنده از حق تعالی و اراده او و مقدرات او. کسی که - نعوذ بالله – به یکی از احکام اسلامی در باطن قلب اعتراضی دارد یا کدورتی از یکی از احکام اسلامیه در دل دارد یا بخواهد که یکی از احکام غیر از این که هست باشد یا بگوید که کاش این حکم کذایی این طور بود نه آن طور این راضی به دین اسلام نیست و نتواند این دعوای کاذب را بکند.

نقل شده است که پیامبر خدا صلی اللّه علیه و آله به جبرئیل گفت: معنای خرسندی چیست؟ جبرئیل پاسخ داد:

آن که خرسند است از آقای خود خشم و ناخشنودی به دل نمی گیرد، خواه به چیزی از دنیا برسد یا نرسد؛ و به کار اندک خود نیز رضایت نمی دهد.

در رضا بودن به قضا و خواست الهی نعمت هایی وجود داره که از جمله اونها

نزدیکی به خداست

در بحارالانوار است که

- هرگاه خدا بنده ای را دوست بدارد مبتلایش گرداند؛ اگر صبر کرد او را انتخاب می کند و اگر خرسند بود او را برای خود برمی گزیند.

 و رهایی از غم و اندوه است که حضرت امام علی علیه السلام میفرمایند:

- خوشی و آسایش در خرسندی و یقین است و غم و اندوه در شک و ناخرسندی.

در این زمینه قرآن کریم به موردی اشاره کرده است که چگونه در فرازی از مهم ترین فرازهای تاریخ صدر اسلام، امیرمومنان حضرت علی (ع) انگیزه خویش را در حرکتی قهرمانانه خشنودی خداوند قرار می دهد. هنگامی که پیامبر در مکه بودند کافران و مشرکان هم پیمان شدند که شب به خانه آن حضرت حمله و با کشتن آن وجود مقدس چراغ توحید را خاموش کنند. در این وقت بود که امام علی(ع) جان خود را به خطر انداخته و حاضر شد در بستر پیامبر (ص) بخوابد تا این که مشرکان از هجرت و بیرون رفتن پیامبر(ص) از مکه مطلع نشوند، و در حقیقت جان خود را فدای اسلام می کند، قرآن در این باره می فرماید «ومن الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات اللّه؛ و بعضی از انسانها کسانی هستند که به خاطر خوشنودی خدا بذل جان می کنند.

حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام:

- هرکه به حسن انتخاب خداوند تکیه کند، جز آن وضعی را که خدا برایش برگزیده است، آرزوی داشتن وضعی دیگر نکند.

ناگفته پیداست که گاهی آنچه مقدر شده، طبق دلخواه انسان است. اینجا رضا به قضای الهی چندان هنر نیست، هنر آن است که حتی در آنچه که موافق میل ما نیست، حالت رضامندی نسبت به خواسته خدا داشته باشیم و این، اوج کمال نفسانی یک مؤمن است.
امام صادق(ع) این حالت را ریشه اصلی اطاعت خدا می داند و می فرماید:
سرآغاز و اساس طاعت خدا دو چیز است: صبر و رضا از خدا در آنچه بنده دوست بدارد یا کراهت داشته باشد .

حضرت جـواد الائمه علیه‌السلام به خط خود نوشت: جان و دارایى ما از بخششهاى گواراى خداست و عاریه و سپرده اوست. هر آنچه را که به ما ببخشد، مایه خوشى و شادى است و هر آنچه را بگیرد، اجر و ثوابـش باقى است. پـس هرکه جزعش بر صبرش غالب شـود اجرش ضایع شده و از ایـن ( صفت) به خدا پناه مى‌بریم.

کاش رضای ِ خدا نه بهانه کوچیک که تنها بهانه زندگیهامون بشه

دیروز یه جایی خوندم که نوشته بود

عزت در بدست آوردن دنیا نیست ؛

در از دست دادن و فدا کردن همه ی دنیاست ،

برای او  و برای رضای او ...

آری حماسه ی حسین علیه السلام  ثابت کرد:

عزت در بدست آوردن دنیا نیست ...

صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین

 (مناجات)

الهی؛ ای خدایی که بنده گناه کند و تو را شرم، کرم بُوَد

الهی؛ تو دوست می داری که من تو را دوست دارم با آن که بی نیازی از من. پس من چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری با این همه احتیاج که به تو دارم.

الهی؛ من غریبم و ذکر تو غریب. ومن با ذکر تو اِلف گرفته ام؛ زیرا که غریب با غریب اِلفت بگیرد.

الهی؛ شیرین ترین عطاها در دل من رجای تو خداوند است و خوش ترین سخن ها بر زبان این گنهکار، ثنای توست و دوست ترین وقت ها بر این بنده ی مسکینِ گنهکار ، لقای توست.

الهی؛ مرا عملِ بهشت نیست و طاقت دوزخ ندارم. اکنون کار با فضل تو افتاد. پس مرا بپذیر