امروز دوم رمضان المبارک ، مطابق با هفتم تیر ِ ماه ِ 1396هجری شمسی است.
به نام خدا . سلام.
در طلوع ِ سحری دوباره از ماه ِ میهمانی ِ خدا، میزبان ِ شماییم در دقایق ِ باقی مونده تا اذان صبح؛
در مجالی که بهترین وقت برای ِ زمزمه با خداست، زمزمه ی گفته ها و ناگفته ها؛ زمزمه ی درد دلهایی که تا امروز با هیچ کس ازشون حرفی نزدیم.
درددلهایی که خطاب شون فقط با خداست ، و جز خدا ، هیچ کس نمی تونه گره گشای ِ اونها باشه.
اگه شما هم ناگفته ای دارین ، الان وقتشه.
وقت ِ پرسیدن سوالایی که تا امروز جوابی براشون پیدا نکردین.
وقت گفتن غصه هایی که همیشه احساس کردین هیچکس طاقت ِ تحملشونو نداره.
وقت خواستن آرزوهایی که همیشه رسیدن بهشون براتون ناممکن بوده...
اما همیشه ، یه روزنی ته ِ دلتون روشن بوده، و یه صدایی که همیشه بهتون گفته:
" کسی هست؛ کسی که همه چی رُ می بینه، می شنوه ، ودرهمه ی لحظه های ِ زندگی ، بهترین پناه و مونس ِ ماست".
و این یاور همیشگی ما خدای متعاله، خدایی که انگار این اوقات ِ سحر مقدمه ای شده برای ِ تمرین همیشه با او بودن.
مبارک باشه این موعد سحرگاهی به کام ِ دل ِ همه تون . لطفاً، با ما همراه باشید .
امشب ، بیشتر از همه شریک ِ صحبت ِ اونایی هستیم که گاهی، توی زندگی ، احساس تنهایی می کنن.
اونایی که دوست دارن، گاهی ، سنگینی غصه ها شونوبا تکیه کردن به کسی سبک کنن .
اونایی که گاهی ، شونه های خسته شون تکیه گاه و پناه دیگران می شه.
اونایی که تو گذر روزگار، خوب می دونن که بهترین پناه همه ی آدمها خداست.
خواجه عبداللّه انصاری می گوید:
ماه رمضان آمده است که هم بسوزد و هم بشویَد؛
به آتش گرسنگی ، تن ما را بسوزاند،
و به آب ِ توبه ، دل های گناهکاران را بشویَد.
ماه رمضان شریف ترین ِ ماههاست؛
ماهی که در آن گناهان آمرزیده،
شیاطین رانده،
درهای بهشت گشوده و درهای دوزخ بسته می شوند.
شما تا حالا توی زندگیتون، به کسی پناه بردین؟
اصلا ً،اهل پناه بردن به دیگران هستین ؟
شما چه وقتایی احساس می کنین که دوست دارین به کسی پناه ببرین؟
مطمئنم ، یه مفهوم مشترک تو جواب همه ی شما هست ،اونم اینه که ما، معمولاً، تو شرایط سخت ، تو مشکلات بزرگ، و اون وقتایی که دیگه هیچ کاری از دستمون برنمیاد ، دوست داریم به کسی پناه ببریم ؛
کسی که بتونه ما رو از اون شرایط سخت نجات بده.
شرایط سختی مثل اون وقتی که کارمون رو از دست می دیم، یا مثل وقتی که ورشکست می شیم،
یا اون وقتی که دو دو تای زندگیمون چهار تا نمی شه.
ما آدمها ، یه جاهایی نیاز داریم که به کسی پناه ببریم ، کسی که بهش مطمئن باشیم و بدونیم که ما رو به یه مقصد امن می رسونه.
روزها و شب‌های رمضان ، اوقات مناسبی ست برای ذکر و دعا، استغفار و استجابت دعا ، به ویژه، در ثلث آخر شب، که خداوند درخواست و نیاز بندگان را برآورده می‌کند.
نمی دونم حقیقت پناه جستن و پناه بردن چیه ؛ اما اینو می دونم که واسه ی همه ی ما، پیش اومده که یه روزی و یه جایی و یه وقتی توی زندگی مون، دوست داشتیم که به کسی یا چیزی پناه ببریم .
بعضیا، توی این شرایط ،به پدر یا مادرشون پناه می برن .
بعضیا به همسرشون پناه می برن . و بعضیام به دوستان و آشناهاشون .
و البته، هستن کسایی که راه رو اشتباه می رن و به چیزی پناه می برن که نه تنها کمکی بهشون نمی کنه، بلکه باعث به وجود اومدن مشکلات زیادی براشون می شه .
مثل کسایی که ، خدایی نکرده، به سیگار یا موادمخدر پناه می برن .
ناگفته پیداستکه آخر ِ این راه به کجا ختم می شه.
رمضان ماه مهمانی بزرگ الهی ست ، که دروازه های مهمانسرای بزرگ الهی گشوده می شود،
و شمیم دلنواز عطر بهشت ربانی مشام جان های عشاق را می نوازد،
و سرود عشق و وصال را در دل عاشقان برمی انگیزد.
رمضان ماه نزول رحمت و عزت ، و عروج عبادت و صعود طاعت و سپر محکم خداوند است، که همگان را از عذاب اخروی مصون و محفوظ می دارد.
کاش می شد که توی لحظه های عصبانیت، به جای پناه بردن به داد و فریاد ، به لحظه ای سکوت پناه می بردیم.
کاشکی می شد که توی تنهایی و دلتنگی هامون، به جای یه دوست نامناسب،به دستای گرم پدر و محبت بی انتهای مادر پناه می بردیم .
کاش می شدکه توی خستگیهامون از زندگی،به جای پناه بردن به غصه ها، به دامن یه کوه یا دشت، به یه جای سرسبزپناه می بردیم.
کاش می شد که توی لحظه های طاقت فرسای زندگی، به جای پناه بردن به ناامیدی ، به خدای بزرگ و مهربون پناه می بردیم؛ خدایی که بهترین پناه همه ی ما ،تو شلوغیهای روزگار امروزه.
(مناجات )
خداوندا،
ما را به صراط ِ مستقیم انسانیت هدایت فرما،
و از جهل ِ خود پسندی و ضلالت ِ خود بینی مُبَرّا کن،
و به محفل اُنس ِ ارباب عروج روحانی و مقام ِ قدس اصحاب قلوب عرفانی بار ده،
و حجاب ها را از چشم بصیرت ما برافکن،
تا به معراج حقیقی ِ نماز ِ اهل نیاز ، واصل شویم.
در روایات آمده است که خداوند تعالی، هنگام سحر، درهاى آسمانها را می‌گشاید، و مقرّبان به درگاه خداوند آیند
و تسبیح و تهلیل و تکبیر گویند. و نغمات ذکر ِ ایشان ، عالَم قدس را بگیرد.
در این ساعت است که خداوند هر حاجتى را که از او خواسته شود، اجابت مى‌کند.
این زمان، وقت انتشار برکات در زمین است.
مقامات عالیه اینست که ما عم(مناجات)
خدای بزرگ را ستایش می کنیم ؛ او که هرگاه بنده اى از او درخواست کند، به او اعطا کند، وهرگاه بنده ای ، چیزى را که نزد او است ، آرزو کند، بدان آرزو رسانَندش. و چون بنده ای به او رو کند ، به مقام قرب و نزدیکى خویشش ببرد. و چون بنده ای ، آشکارا گناهش کند ، پرده بر گناهش کشد، و آن را بپوشاند.
رمضان، ماه دعا، توبه و استغفار است؛ دعا و توبه در این ماه بهتر پذیرفته می‌شود.
روزه‌ی ماه مبارک رمضان مبارزه با هوای نفس و شهوات است.
روزه بزرگ ترین عامل کم‌رنگ شدن شهوات است.
در واقع ، روزه کاخ شهوات را فرو می‌ریزد، زیرا، در ماه رمضان، انسان از شهوات و خواسته‌های حلال، چشم می‌پوشد و این کارموجب تقویت اراده ی انسان می‌شود و به او کمک می‌کند تا از شهوات و خواسته‌های ناروا بیشتر دوری کند. واین‌چنین ، تقوای الهی حاصل می‌شود که بزرگ ترین فایده‌ی روزه است.
رسول خدا فرمود : «خداى تعالى فرموده است:
روزه براى من است و من پاداش آن را مى دهم.»
ق(((مناجات)
خدایا،
چگونه فراموشت کنم ، با اینکه تو همیشه به یاد منى.
و چگونه از یاد تو بیرون روم، با اینکه تو همیشه مراقب منى.
خدایا،
من به ریسمان ِ کَرَمت دست انداختم، و براى دریافت عطاهایت ، دامن آرزویم را گسترده ام؛
پس ، مرا بوسیله ی یگانگى خالص خود ، خالص گردان،
و در زمره ی بندگان برگزیده ات قرارم ده.
- ۹۶/۰۳/۰۷