نگاه عاشقانه در تربیت فرزند

گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند

***************************************************

به افق آفتاب

****************************************************

به نام خدایی که بزرگتر و مهربان تر از او خدایی نیست.

*************************************************

با آرزویِ وقت و ایامی خیر،  خدمت ِ همه شما عرض ِ سلام داریم و به قراری همیشگی میهمان ِ آسمانی ترین اوقات ِ شما هستیم.

***********************************************

اوقات و دقایقی که که دل به ذکر ِ نام و یاد ِ خدا آرام میکنیم.

***********************************************

امروز هم به قرار ِ همیشه در کنار ِ شما هستیم.

*************************************************

حتما میدونین که ما در سرفصل ِ کلام ِ این هفته ... از داشتنه نگاهی عاشقانه به زندگی در ابعاد ِ مختلف صحبت میکنیم.

از واقعیتی شاید ساده که مهارت ِ در انجامش هنری مهم تلقی میشه ، بخصوص وقتی که این نگاه عاشقانه در مسائلی مهم مثل ِ تربیتِ بچه ها ، مورد بررسی قرار بگیره .

مسئله مهمی که برای ِ موفق به انجام رسوندنش باید هوشمندانه و هنرمندانه عمل کرد چون در غیر ِ این صورت به هدفی که در ذهنمون تعریف کردیم نمیرسیم.

************************************************

اهمیت این مساله اونجاست که  هر کدوم از ما با بزرگ و تربیت کردنه درست ِ بچه هامون میتونیم ، بنده ای خوب برای ِ خدا تربیت کنیم .بنده ای صالح که مطیع ِ دستورات ِ خداست و وجودش مایه خیر و برکت برای ِ همه اس.

***********************************************

شاید برای ِ همینه که پدر و مادر شدن ، واقعیتی مهم ِ ، حقیقتی که باید در اون دقیق بود و براش وقت گذاشت . وقت برای ِ بچه ای که روحش مثل ِ کاغذی سفیده و اونچه در اون ثبت و ضبط میشه ، نتیجه تربیت ِ ماست. روحی که به تعالی رسوندنش قطعا کار ِ آسونی نیست که اگر ساده بود پاداشی بزرگ نداشت.

*******************************************

به نظر ِشما داشتنه نگاه ِ عاشقانه در بحث ِ تربیت فرزندان یعنی چی؟ و مصداقهای ِ اون چیه؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

*****************************************************

میزان عشق و محبت و محدودیت هایی که در مورد تربیت بچه ها به میون میاد، با نحوه برخوردی که والدین با فرزندان خودشون دارن، ارتباط مستقیمی داره،اما شیوه های تربیتی کودکان منحصربه فرد نیست و نمیشه یکی رُ برای همه انتخاب کرد .

به عبارت بهتر ، کلید اصلی شیوه تربیتی مناسب درک شخصیت خلق و خوی بچه هاست،  تا در کنار اونها بتونیم  استعدادها و تمایلات اونهار ُ بهتر شناسایی کنیم.اما نمیشه گفت که یک راه قطعی برای تربیت بچه ها در همه موارد وجود داره. هیچ شیوه صحیح و منحصر به فردی وجود نداره که شما با استفاده از اون بتوانید یک کودک سالم رُپرورش بدید و همیشهرشیوه های متفاوتی هستن که همه پدر و مادرها باید از اونها آگاهی داشته باشن.

***********************************  

به هر حال همه پدر و مادرها با بهره گیری از الگوهای رفتاری متفاوت، عشق خودشون رُ نثار بچه ها میکنن و با تعیین محدودیت ها، اونهار ُ در مسیر درست قرار میدن. در حقیقت نتیجه تمام این تلاش ها رسیدن به تعادل ِ  که هم در زمینه محدودیت ها و هم در زمینه محبت کردن باید مورد تامل و بررسی قرار بگیره.

مثلا اگه شما از شیوه محبت زیاد در تربیت کودکان استفاده می کنید، بنابراین به تبعیت از این روش باید بیشتر با اونها صحبت کنید، وقت بیشتری رُ با اونها صرف کنید و با دلیل و منطق برخورد کنید.

از طرف ِ دیگه ، والدینی که از روش قرار دادن محدودیت های زیاد استفاده می کنن، باید قبول کنن که قدری دیکتاتورانه با کودکان رفتار می کنن. به هر حال هر گزینه ای رُ که انتخاب می کنید همیشه باید به خاطر داشته باشید که هدف شما از تربیت کودکان، آموزش احترام گذاشتن متقابل به اونها و آماده کردن اونها برای پیروی از قوانین اجتماعی ِ.

*************************************************

بهترین پدرها و مادرها اونهایی هستن که فرزندانشون رُ بنا بر مقتضیات زمان پرورش میدن. والدین موفق، از دگرگونی های زمانه آگاه هستن  و فرزندان خودشون رُ هماهنگ با پیشرفت های جهانی و هم سو با تغییرها و تحولات اجتماعی، تربیت و همراهی می کنن. گفتنی ِ که اهمیت این مساله، در زمان ما بیشتر از هر زمان دیگه ای مهم به نظر میرسه؛ چون عصر امروز رُ عصر انتقال و گذر مینامند و از ویژگی های این دوران هم تغییر و تحول گسترده در تمام عرصه های اجتماع و درنتیجه، ارتقای سطح روابط فرهنگی واجتماعی به دلیل کم رنگ شدن مرزهای طبیعی، جغرافیایی و سیاسی ِ

در حدیثی دل نشین از امیرمؤمنان علی علیه السلام آمده است:

فرزندانتان را به اخلاق و آداب خودتان تربیت نکنید؛ چون آنها برای زمان های دیگری غیر از زمانتان خلق شدند.

*************************************************

به تعبیر استاد شهید مطهری: «بشر اگر بخواهد رشد پیدا کند باید در کار خودش آزاد باشد، در انتخاب خودش آزاد باشد. شما بچه تان را تربیت می کنید، خیلی هم علاقمند هستید که او آن طوری که دلتان می خواهد از آب درآید، ولی اگر همیشه از روی کمال علاقه ای که به او دارید در تمام کارها از او سرپرستی کنید، یعنی مرتب به او یاد بدهید، فرمان بدهید، محال است که این بچه شما یک آدم باشخصیت از آب دربیاید. در حدودی برای شما لازم است بچه تان را هدایت کنید و در حدودی هم لازم است او را آزاد بگذارید."

******************************************************

جبران خلیل جبران نیز در این باره می نویسد:

شما می توانید مهر خود را به کودکان بدهید، ولی نباید اندیشه و سلیقه و آرزوی خود را به آنها بدهید. شما می توانید جسم وتن آنها را در خانه نگه دارید، ولی روح آنها باید در گستره ای به وسعت آینده پرورش یابد. مکوشید تا آنها را مانند خود کنید؛ زیرا زندگی واپس نمی ورد و در بند دیروز نمی ماند. ما مالک فرزندان خود نیستیم، ما محافظ آنها هستیم.

*************************************************

شهید مطهری در این باره می نویسد:

مسائل تربیتی، بسیار مسائل حساسی است. تیغ دو دم است؛ یعنی این مسائل اگر خوب و صحیح آموزش داده بشود، اثر بسیار عالی دارد، ولی اگر یک ذره از مسیر خودش منحرف شود، صددرصد اثر معکوس دارد».

از این رهگذر، باید اذعان کرد «در دورانی که به علت گسترش و پیچیدگی فرهنگ وتمدن بشری، انجام دادن هر کار نیاز به تخصص و آموزش داره، (متأسفانه) اساسی ترین و پرارزش ترین کارها که تعلیم و تربیت انسان هاست، در جامعه ما بدون آموزش لازم و کافی انجام میشه، به خصوص در سال های اولیه زندگی که تربیت بچه ها، بیشتر در خانواده صورت می گیره.

در همین شرایط بعضی از والدین تونستن به کمک دانش و تجربه خودشون، روش های مناسبی رُ در پرورش بچه ها به کار ببرند و در تربیت کودکانی شایسته، موفق باشن. اما با این حال، خیلی از اونها در تربیت کودکان خودشون، از اصول و شیوه های آگاهانه و درستی پیروی نمی کنن و حاصل چنین کار بی فرجامی، مشکلات جسمی، ذهنی و عاطفی فراوان کودکان و محروم بودن اونها از آمادگی و توانایی لازم در جهان پرتلاطمی ِ که نیاز به تفکر، ابتکار و تحرک داره.

*************************************************

شیخ الرئیس ابوعلی سینا در این باره می نویسد:

مربی و معلم باید به کار خویش آگاهی کامل داشته باشد و در تربیت نفوس، آگاه و بصیر باشد. وی باید در تعلیم دانش ها و حرفه ها به کودک، حاذق باشد.

************************************************

(مناجات)

خدایا! اگر مرا به جرمم بگیری، دست‏به دامان عفوت می‏زنم.

و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه کنی، تو را به بخشایشت‏بازخواست می‏کنم.

اگر در دوزخم افکنی، به دوزخیان اعلام خواهم کرد که تو را دوست دارم.

خدایا! اگر در کنار طاعتت، عملم کوچک است، امید و آرزویم بزرگ و بسیار است.

خدایا! از آستان تو چگونه تهیدست و محروم برگردم، با آنکه گمان نیک من نسبت‏به جود تو، آن است که نجات یافته و رحمت‏شده مرا باز گردانی.

خدایا! عمرم را در رنج غفلت از تو تباه ساختم،جوانی‏ام را در سرمستی دوری از تو هدر دادم،خداوندا! آن روزها که به کرم تو مغرورشدم و راه خشم تو را سپردم، از خواب غفلت‏بیدار نگشتم

خدایا جود و بخشش تو، دامنه آرزوهایم را گسترده است و بخشایش تو، برتر از عمل من است.

پروردگار من! حاجت و نیازم را رد مکن و دست امید و آرزویم را از درگاه خویش، کوتاه مگردان.

خداوندا! اگر می‏خواستی خوارم کنی، هدایتم نمی‏کردی. و اگر می‏خواستی رسوایم سازی، از عقوبت دنیا معافم نمی‏کردی.

خدایا! ستایش ابدی و ثنای سرمدی تنها از آن توست، سپاسی همواره فزاینده و بی‏کم و کاست، آنگونه که تو دوست داری و می‏پسندی.