سحر روز سیزدهم

برنامه

در گذر ِ اوقاتی که مثل ِ گذر ِ ابرهاست

به سی امین روز از خرداد ماه  سال 1395 رسیدیم

و به

سیزدهمین سحر از ماه آسمانی رمضان

***************************************************

به نامِ خدایی که مقدرات ِ امور همه در دست ِ اوست

**************************************************

خدمت ِ همه شما همراهان ِ آشنای ِ سحری عرضِ سلام داریم و با امید ِ به خدای ِ بزرگ در اوقاتی دیگر از بهترین روزها و شبهایِ سال با شما همراه هستیم

*************************************************

از خدای ِ بزرگ میخوایم که به قلم ِ رحمت و لطف و محبتش .... تقدیری نیک رُ برای ِ ما رقم بزنه

****************************************************

تقدیری که در اون جز خدا بنده کسی نباشیم

تقدیری که در اون دلهامون یکی بشن با رضای ِ خدا

تقدیری که مار ُ به خدا نزدیک تر کنه

و روح و اندیشه هامونو بالا ببره تا جایی که به درک ِ سعادت ِ واقعی برسیم

*************************************************

تا جایی که واقعا دنیا برامون بشه گذرگاه

بشه وسیله

بشه یه مرزعه برای ِ توشه آخرت

************************************************

تا جایی که از بفهمیم رضایت ِ خدا در رضایت ِ بنده های ِ خوبش ِ

*************************************************

تا جایی که بفهمیم دنیا محل ِ ابتلاست

و هر که مقرب تر .... در بلا .. تر

*******************************************

گفتنیها زیاده که هر وقت موعد ِ حرف ِ بنده ها با خداست

دلگویه ها زیاد میشه

و چه وقتی بهتر از سحر برای ِ این گفتگوهای ِ خودمونیِ خودمون و خدا

*********************************************

با ما باشین در اوقاتی که حتی فرشته ها هم نمیتونن ارزشش رُ حساب کنن

******************************************

میگن بهترین جایگاهی که یه بنده میتونه بهش برسه

خدایی شدن

میگن کسی که اجابت ِ این خدایی شدن رُ از خدا بگیره

نه فقط یک سال که همه عمرش رستگار شده

هنوز  روزها و شبهای ِ زیادی  مونده و فکر میکنم دیر نشده برایِ این که به فکر خواستنه بهترینها از خدا باشیم و این که چطور به این بهترینها برسیم

************************************************

کاش ما به درک ِ این حقیقت برسیم که هر چی در این دنیا هست از خیر و خوبی ِ و سختی و آسونی همش نشونه ای برای ِ رسوندنه ما به خداست

مرحوم حاج اسماعیل دولابی : هر وقت توی زندگیت گیری پیش آمد و راهبندان شد ، بدان خدا کرده ، زود برو و با او خلوت کن بگو با من چکار داشتی راهم را بستی . هرکس گرفتار است درواقع گرفتار یار است

**************************************************

حضرت امام صادق علیه‏السلام هر گاه ماه رمضان وارد مى‏شدند، به فرزندانش چنین سفارش مى‏کردند: ؛ خود را به تلاش افکنید که در این ماه، روزى‏ها تقسیم مى‏شوند و اجَل‏ها نوشته مى‏شوند و در این ماه، میهمانان خدا که به زیارت خانه‏اش مى‏روند، نوشته (معیّن) مى‏شوند و در آن، شبى است که عمل در آن بهتر از عمل در هزار ماه است

***********************************************

گفتم برنده این روزا اونایی هستن که خدایی میشن

و برایِ خدایی شدن

شرط زیارت آسمان، وداع با زمین است.

وقتی با خدا شروع نکنیم، با شیطان پایان می یابیم.

عاشق خدا باش، تا معشوق خلق باشی. فرشی، عرشی نمی شود.

سجده، قله عبادت ها است.

مزرعه دلتان را وجین کنید.

در دستور زبان عرفان، فعل این گونه صرف شود: من نیستم، تو نیستی، او هست.

تنها در یک معامله است که بازماندگان برنده اند: معامله با خدا.

دل معبد فرشتگان است، به شیطان اجاره اش ندهید.

بهشتی ها، بدی های خود را در همین دنیا به جهنم می افکنند.

خداوند قرآن را بر قلب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرو فرستاد، ما نیز آیات قرآن را بر صفحه قلبمان بنویسیم.

اگر وقت کردید، به خودتان هم سری بزنید.

در کارگاه آفرینش، آن که بیشتر خراشیده می شود، قیمتی تر است.

آرمان ها ذکر دل ماست، اگر آسمانی باشد ما را آسمانی می کند و اگر زمینی باشد، ما را زمینی می کند.

********************************************************

حضرت علی علیه السلام میفرمایند:

در عجبم از مردمی که:

به دنبال دنیایی هستند که روز به روز از آن دورتر میشوند،

و غافلند از آخرتی که روز به روز به آن نزدیکتر میشوند

****************************************************

رستگار می شود؛

هر که عمری دل به دوست ،

و سر در راه دوست می دهد ...

آری؛ به خدای کعبه قسم، که رستگار می شود ...

***************************************************

حضرت امام حسن عسکری (ع) فرمودند:

رسیدن به خدای عز و جل ، مسافرتی است که درک نمی شود ، مگر با شب زنده داری و نماز شب

************************************************

حضرت امام صادق (ع) فرمودند:

از جمله سخنان خدای تبارک و تعالی به حضرت موسی (ع) این بود: ای موسی! تقرب جویان ، به چیزی مانند پارسایی و دوری از محرمات من نزد من تقرب نجستند.پس ، اینان را بهشتهای جاویدان می بخشم و هیچ کس را با آنان در آن بهشت ها شریک نمی کنم

***************************************************

(مناجات)

الهـی
باز آمدیم با دو دست تهی چه باشد اگر مرحمی بر خستگان نهی
الهـی
گرفتار آن دردم که تو دوای آنی و در آرزوی آن سوزم که تو سرانجام آنی
الهـی
هر دلشده ای با یاری و غمگساری و من بی یار و غریبم
الهـی
چراغ دل مریدانی و انس جان غریبانی، کریما آسایش سینه محبانی و نهایت همت قاصدانی
الهـی
جرم من زیر حلم تو پنهان است و تو پرده عفو خود بر من گستران
الهـی
این چیست که با دوستان خود را کردی که هر که ایشان را جست ترا یافت و تا ترا ندید ایشان را نشناخت
الهـی
عاجز و سرگردانم ، نه آنچه دانم دارم و نه آنچه دارم دانم
الهـی
بر تارک ما خاک خجالت نثار مکن و ما را به بلای خود گرفتار مکن
الهـی
چون به تو بنگریم شاهیم و تاج بر سر وچون بخود تگریم خاکیم و از خاک کمتر
الهـی
هر کس تو را شناخت هرچه غیر تو بود بینداخت