برنامه
به نام ِ خدا و سلام
*********************************************
در آغازین روز از ماه ِ پر خیر و برکت رجب
و در سالروز ِ میلاد امام العُلما حضرت امام محمد باقر ع ، پذیرای ِ ارادت و شادباش ِ ما باشید از گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران
***************************************************
مژه بدین به همه که ماه رحمت الهی ... ماه ِ نو و روشنی از راه رسید
ماهی که در اون دلها همه شاد و دعاها به اجابت نزدیکه
*************************************************
ماهی که با تولد و شادی شروع میشه و انشاءا... برای ِ همه ما ... ماهی سرشار از خوشی و اتفاق های ِ خوب و شیرینه
************************************************
ما با شماییم در عیدانه ای که به بهانه این روز ، در طلب نور و معرفت از وجود ِ بی نهایت ِ امام محمد باقر ع
باشیم
فرصتی برای ِ بهتر بودن
و نگاهی تازه به زندگی به قرار و روالی که خوب تر باشه و بیشتر از قبل رنگ و بوی ِ رضایت ِ خدای ِ بزرگ رُ داشته باشه
**************************************************
پس شما هم اگر طالب ِ این کلام و حرفها هستین همراه ِ شنیداری ِ ما باشید و شریک ِ در اونچه که گفته و شنیده میشه
***************************************************
قطعا برای ِ هیچ کدوم از ما پیچیده نیست که وجود ِ نورانی ِ امام محمد باقر ع ... وجودی کمال یافته در جمیع ِ جهات بودند
اما .. اما از بین ِ این همه
علم و تسلط ِ حضرت به دانشها .. بیش از پیش گفته و شنیده شده
ما امروز از خدای ِ بزرگ میخوایم که به ما هم علمی حقیقی اعطا کنه و ما رُ در کسب ِدانشی سودمند رهنما باشه
چرا که این روزها زیادن کسایی که به ظاهر علم دارن اما از این علم نه خودشون و نه دیگران بهره ای نمیبرن
ما امروز در جستجوی ِ علم ِ سازنده و چطور رسیدنه به علم ِ سودمند با هم صحبت میکنیم
**************************************************
به نظر ِ شما اون علمی که به درد ِ ما میخوره و میتونه رنگ وبوی ِ تازه ای به زندگیهامون بده و حال ِ خودمون و زندگیهامونو بهتر کنه چه جور علمی ِ ؟؟؟؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
**************************************************
قصه این علم ِ سودمند قصه ای که اگه ماها یه ذره درس خوندن واسمون مهم باشه و بخوایم که با درسمون به یه جایی برسیم
حتما تا حالا بهش فکر کردیم
وقتی یه چیزی واقعا خوب باشه .. دنیا زیر و رو هم که بشه ... بازم خوب و داشتنی ِ
از اخرین ماه ِ مهری که من رفتم مدرسه خیلی گذشته ... اما من هنوزم .... توی ِ روزای ِ آخر ِ تابستون .. دلم یه جوری ِ
هنوزم وقتی سرودهای ِ اول ِ مدرسه رُ میشنوم حالم یه جوری میشه
هنوزم از بوی ِ دفتر ِ نو و مداد و کتاب ... قلبم تند تند میزنه
من همیشه روزای ِ اول ِ مدرسه رُ دوست داشتم .. من عاشق ِ درس خوندن بودم
از بین ِ دوستای ِ دوران ِ مدرسه م خیلیاشون .. نرفتن دانشگاه و به قول ِ خودشون .. زدن توی ِ کار ِ بازار
اونایی ام که رفتن دانشگاه .... چهار سال وقت گذاشتن واسه مدرک که روز ِ خاستگاری یه حرفی برای ِ گفتن داشته باشن
از بین ِ همشون فقط من و صمیمی ترین دوستم به عشق ِ خود ِ درس رفتیم دانشگاه
بعدشم من اومدم رادیو و دوست ِ عاشق ِ علم و درسم رفت دنبال ِ پزشکی و جراحی
نمیتونم دروغ بگم چون جفتمون میتونستیم به خیلی جاها برسیم
به خیلی جاهای ِ بهتر از امروز
اما .... از من که بگذریم دوست ِ من واسه خودش یه قول و قراری داشت اونم این که قبل از خودش به بقیه فکر کنه
و همینم شد که با تخصص قلب .... هنوزم توی ِ یه خونه اجاره ای ِ
بس که مجانی جراحی کرد و هوای ِ مریض هاشو داشت
منم که عشقم و این رادیو
این رادیویی ِ که همه فکر و ذکرم زدنه یه برنامه خوب ِ
یه برنامه عالی برای ِ همه مردم ِ عزیزم
*******************************************************
حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:
اگر مومنی را دوست دارید او را از آمدن ماه رجب با خبر کنید.
ناامید شدگان را خبر کنید، ماه امید به رحمت الهی آمد
"بسم الله الرحمن الرحیم. یا من ارجوه لکل خیر..."
***************************************************
(کوتاه از زندگی حضرت امام محمد باقر ع)
امام صادق علیه السلام گوید: پدرم بسیار ذکر خدا مى گفت : من بااو راه مى رفتم و او همواره ذکر خدا مى گفت ، با او طعام مى خوردم و ذکر خدا مى گفت ، با مردم صحبت مى کرد و سخن بادیگران او از ذکر خدا باز نمى داشت و من مى دیدم که زبانش همواره ذکر لااله الااللّه مى گوید.
همواره صبح ما را جمع مى کرد و دستور مى داد ذکر خدا مى گوئیم تا خورشید طلوع کند هر یک از ما مى توانست قرائت قرآن کند مى فرمود: قرائت قرآن کنیم و هر کس نمى توانست قرآن بخواند مى فرمود: ذکر خدا گوئیم
****************************************************
(داستان کوتاه)
بعضیا فکر میکنن اگه برن سراغ ِ علم از دنیا و رسیدنه به مال و منال میمونن
اما واقعیت اینه که توی ِ همین دنیایی که ما زندگی میکنیم
هنوزم تخصص و علم ِ درست و حسابی کلی قیمت داره
باورندارین؟؟؟ پس به حرفی که میخوام بگم خوب گوش کنین
"مهندس متبحر ..."
مهندسی بود که در تعمیر دستگاه های مکانیکی استعداد و تبحر داشت. او پس از۳۰ سال خدمت صادقانه با یاد و خاطری خوش باز نشسته شد. دو سال بعد، از طرف شرکت درباره رفع اشکال به ظاهر لاینحل یکی از دستگاه های چندین میلیون دلاری با اوتماس گرفتند. آنها هر کاری که از دستشان بر می آمد انجام داده بودند و هیچ کسی نتوانسته بود
اشکال را رفع کند بنابراین، نومیدانه به او متوسل شده بودند که در رفع بسیاری از این مشکلات موفق بوده است. مهندس، این ا مر را به رغبت می پذیرد. او یک روز تمام به وارسی دستگاه می پردازد و در پایان کار، با یک تکه گچ علامت ضربدر روی یک قطعه مخصوص دستگاه می کشد و با سربلندی می گوید: اشکال اینجاست
آن قطعه تعمیر می شود و دستگاه بار دیگر به کار می افتد. مهندس دستمزد خود را ۵۰۰۰۰ دلار معرفی می کند.
حسابداری تقاضای ارائه گزارش و صورتحساب مواد مصرفی می کند و او بطور مختصر این گزارش را می دهد:
بابت یک قطعه گچ: ۱ دلار و بابت
دانستن اینکه ضربدر را کجا بزنم: ۴۹۹۹۹ دلار
******************************************************
باز پنجره های ملکوت به بهانه ای دیگر وا می شود و عاشقانه می سراید: «أینَ الرَجَبیون...»
حلول ماه عبادت، رجب، مبارک باد
****************************************************
(جملات بزرگان دینی درباره اهمیت علم آموزی)
حضرت علی (ع): کاش میدانستم کسی که از علم بی نصیب مانده چه چیز به دست آورده است. و آن کس که از علم بهرهمند شده چه چیز بدست نیاورده است .
حضرت علی (ع): در علم و ادب بکوشید چه آنکه عالم، عزیز و گران قدر است، اگر چه به خاندان بزرگی منتسب نباشد، اگر چه فقیر و بیبضاعت باشد، و اگرچه جوان باشد
پیامبر اکرم (ص): اطاعت از فرمان الهی و پرستش ذات اقدس او بر اثر علم است ، خیر دنیا و آخرت در پرتو علم بدست میآید، و شرّ دنیا و آخرت از جهل و نادانی دامن گیر انسان میشود
حضرت علی (ع): شایستهی مرد عاقل آن است که نظر صائب خردمند را بر اندیشه خود بیفزاید و دانش خویش را به علم دانشمندان پیوند دهد
حضرت علی (ع): به هر نسبت که دانش آدمی زیادتر میشود توجه خود را به نفس خویش افزون میکند و برای نیل به سعادت و صلاح سعی و کوشش خود را به کار میاندازد
حضرت علی (ع): عقل که غریزهی اختصاصی انسان و از سرمایههای طبیعی بشر است با علمآموزی و تجربه اندوزی افزایش مییابد
امام صادق (ع): مطالعهی بسیار و پیگیر در مسائل علمی، باعث شگفتی عقل و تقویت نیروی فکر و فهم است .
رسول اکرم (ص): صبح کن و روزت را بگذران که یا عالم باشی یا علمآموز، بپرهیز از اینکه عمرت در لذائذ غفلت زا و کامجوئی های زیان بخش سپری گردد
حضرت علی (ع): تملّق گفتن و حسد بردن از خلقیات مردم با ایمان نیست مگر در راه فرا گرفتن علم و دانش
حضرت علی (ع): کسی که چیزی را نمیداند حیا نکند از اینکه آن را بیاموزد
حضرت علی (ع): در خردسالی علم بیاموزید تا در بزرگسالی به برتری و سیادت نائل آیید
حضرت علی (ع): علم و دانش بیش از مقداری است که قابل احاطه باشد و یک فرد نمیتواند بر همهی آنها واقف گردد پس از هر علمی بهتر و شایسته ترش را فرا گیرید
حضرت علی (ع): بهترین مطالبی که شایسته است جوانان یاد گیرند چیز هایی است که در بزرگسالی مورد نیاز باشد و بتوانند در زندگی اجتماعی از آموختههای دوران نوجوانی خود استفاده نمایند
حضرت علی (ع): مردم هنگام غذا خوردن در شب چراغ روشن میکنند تا با چشم خود ببینند چه طعامی میخورند ولی در تغذیهی روانی خود همت ندارند تا چراغ عقل را با شعلهی علم روشن کنند که از غذای آلوده مصون بمانند و دچار عوارض نادانی و گناه در عقاید و اعمال خود نشوند
حضرت علی (ع): علم و ادب ارزش وجود تو است. در تحصیل علم کوشا باش، چرا که به هر مقداری که بر دانش و ادبت افزوده شود قدر و قیمتت افزایش مییابد
رسول اکرم (ص): طلب دانش بر هر مسلمانی فرض است. به راستی خدا دانش جویان را دوست دارد
امام صادق (ع): طلب دانش فریضه است.
رسول اکرم (ص): هر که راهی رود که در آن دانشی جوید، خدا او را به راه بهشت برد و به راستی فرشتگان برای طالب علم پرهای خو را فرو نهند به نشانهی رضایت از او و این محقق است که برای طالب علم، هر که در آسمان و زمین است آمرزش خواهد تا برسد به ماهیان دریا، فضیلت عالم بر عابد چون فضیلت ماه است بر ستارگان در شب چهارده و به راستی علما وارث پیغمبرانند زیرا پیامبران دینار و درهمی به ارث نگذاشتند ولی ارث آنها علم بود و هر که از آن بر گرفت بهره ی فراوانی برده
امام صادق (ع): هر که دانشی آموزد و به کار بندد و آن را برای خدای تعالی تعلیم دهد در ملکوت آسمانها بزرگش خوانند و گویند برای خدا یاد گرفت، برای خدا عمل کرد، و برای خدا تعلیم داد.
ابراهیم صحبا: بهتر از کتاب، کسی در زمانه یار تو نیست که هیچ یاری، شب و روز در کنار تو نیست.
حضرت علی (ع): کسی که با کتابها خود را آرامش دهد؛ هیچ آرامشی را از دست ندهد.
حضرت علی (ع): بر تو باد از کتاب ها، فرا گرفتن آن چه در آن هاست.
حضرت علی (ع): کتاب غذای روح است.
حضرت علی (ع): کتاب، بستانهای عالمان و دانشمندان است.
حضرت علی (ع): کتاب، بهترین گوینده و سخن ران است.
حضرت علی (ع): کتاب، بیانگر انگیزههای درونی انسان است
**************************************************************
خداوند در حدیثی قدسی میفرمایند:
ماه رجب را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار دادم که هر کسی به آن چنگ زند به من برسد
******************************************************
بعضیا میگن ماها هرچقدر هم که باسواد باشیم فرقی با بقیه نمیکنیم
اما واقعیت چیزی غیر از اینه
روزی جراحی برای تعمیر اتومبیلش آن را به تعمیرگاهی برد.
تعمیرکار بعد از تعمیر به جراح گفت:
من تمام اجزا ماشین را به خوبی می شناسم و موتور و قلب آن را کامل باز می کنم و تعمیر میکنم. در حقیقت من آن را زنده می کنم. حال چطور درامد سالانه ی من یک صدم شماست.
جراح نگاهی به تعمیرکار انداخت و گفت : اگر می خواهی درامدت ۱۰۰برابر شود اینبار سعی کن زمانی که موتور در حال کار است آن را تعمیر کنی!!!!
********************************************************
(کوتاه از زندگی حضرت امام محمد باقر ع)
ابوعبیده گوید: من همراه امام باقر علیه السلام بودم ، به هنگام سوار شدن به کجاوه اول من سوار مى شدم و سپس او. وقتى بر روى مرکب قرار مى گرفتیم حضرت به من سلام مى کرد و همانند مردى که رفیقش را به تازگى ندیده باشد احوالپرسى مى کرد و دست مى داد، و هنگام پیاده شدن پیش از من پیاده مى شد و وقتى از کجاوه پیاده مى شدیم سلام مى کرد مانند کسى که رفیقش را به تازگى ندیده باشد احوالپرسى مى کرد.
من گفتم : یابن رسول اللّه شما کارى مى کنید که هیچکس از مردم نزد ما نمى کنند و اگر یک بار هم چنین کنند زیاد است .
حضرت فرمود: مگر ثواب مصافحه را نمى دانى ؟ دو مومن به یکدیگر مى رسند و یکى با دیگرى دست مى دهد پس همواره گناهان آندو مى ریزد همان گونه که برگ از درخت مى ریزد و خدا به آنها توجه مى کند تا از یکدیگر جدا شوند
********************************************************
گل آرید و گل ریزید، ماه رجب آمد / انگار که بر باده خورانش طرب آمد
گل بویید و گل جویید که باز هم / هنگامه غفران الهی، رجب آمد...
***************************************************
(جملات کوتاه درباره دانش)
اگر شما آدمی نادان و بی خبر باشید و به این امر پی ببرید، این خود یک نوع آگاهی و دانش است.
اگر هر روز کلمه ای به دانش خود بیفزایی، پس از هر سال صدها کلمه خواهی دانست
اگر دانش را به خاطر کسب درآمد فرا می گیرید، در حق آنهایی که به خاطر خودشان دانش اندوخته اند، تجاوز کرده اید
تمام سرمایه فکری و دانش باید تسلیم یک عظمت اخلاقی و روحی گردد، وگرنه دانش مانند رودی خواهد بود که نتوانسته خط سیر خود را بپیماید و به دریا بریزد و با وضعی اندوه بار در صحرا و ریگزارها فرو می رود
دانش کلی مانند خلیجی است که من و همکارانم تنها چند دانه ریگ جالب از این پهنای گسترده برداشته ایم.
در گذشته، مردم به کسب دانش می پرداختند تا خود را به درجه کمال برسانند. امروزه دانش را برای این فرا می گیرند که دیگران را شیفته و فرمانبردار خود سازند
دانش این است که بدانید و بدانید که می دانید و بدانید که نمی دانید
دانش پاک در دلهای ناپاک قرار نمی گیرد
فردا هرگز دیر نخواهد بود، اگر بدانید که در جستجوی دانش هستید
ملتی که از علم و دانش بهره مند باشند، دیگر طعم گرسنگی را نچشیده و زندگی راحت و آسوده ای خواهند داشت
لذتی که از علم حاصل می شود، بی آلایش است.
دانشمند شیمی که با مواد خطرناک به آزمایش می پردازد و پزشکی که در معرض ابتلا به بیماریهای واگیردار است، همه به دلیل وظیفه شغلی و احساس نبوغ خود فداکاری می کنند
کم دانستن و پر گفتن مثل نداشتن و زیاد خرج کردن است
****************************************************************
(کوتاه از زندگی حضرت امام محمد باقر ع)
یکى از شاگردان امام باقر علیه السلام مى گوید: امام باقر علیه السلام به من فرمود: آیا روزانه یک برده آزاد مى کنى ؟
عرض کردم : نه .
امام علیه السلام فرمود: در هر ماه چطور؟
عرض کردم : نه .
حضرت فرمود: درهر سال چطور؟
عرض کردم : نه .
امام علیه السلام گفت : سبحان اللّه ، آیا دست یکى از شیعیان ما را مى گیرى و به خانه ببرى و به او غذا دهى تا سیر شود؟ به خدا سوگند این کار بهتر از آزاد کردن برده اى است که از فرزندان حضرت اسماعیل باشد.
****************************************************************
حضرت جابربن انصاری یکی از بزرگانی ست که در زمان زندگی ِ چندین امام معصوم علیهم السلام زندگی کرده است
جابر نابینا بود
آورده اند که
روز در کوچه می‌رفت، گفتند: این امام باقر است، پیرمردی صد ساله با این سن در کوچه، روی خاک افتاد، پای امام باقر را در آن سن کم بوسید. گفتند: آقا زشت است، پیرمرد صدساله، پای بچه را می‌بوسی؟ فرمود: این بچه نیست، امام باقر(ع) است. من ماموریت دارم، ابلاغ سلام از رسول خدا بکنم. و خلاصه در زمان تاریک و خفقان، این صحابی پیامبر، با درود و سلام و صلوات هایش، به امام باقر(ع) توجه داشت.
*******************************************************
در عظمت ِ علم امام محمد باقر ع
عبد اللَّه بن عطاء مکى گوید: من علماء را در خدمت حضرت باقر علیه السّلام خیلى حقیر و ناچیز می دیدم یکى از روزها حکم بن عتیبه را با آن جلالت و بزرگوارى را که در میان خویشاوندانش داشت، در خدمت امام باقر علیه السّلام دیدم مانند کودکى که در نزد معلم بنشیند مشاهده کردم.
**********************************************************
در شرح ِ ویژگی ِ شیعیان که پیرو ِ امامان ِ معصوم علیهم السلام هستند
ابو اسماعیل گوید: به امام باقر علیه السلام عرض کردم فدایت شوم شیعه در محیطى که ما زندگى مى کنیم بسیار زیاد است .
امام علیه السلام فرمود: آیا توانگر به فقیر توجه دارد؟ آیا نیکوکار از خطا کار در مى گذرد؟ و آیا نسبت به یکدیگر همکارى و برادرى دارند؟
عرض کردم : نه .
حضرت فرمود: آنها شیعه نیستند شیعه کسى است که این کارها را انجام دهد.
***********************************************************
حضرت امام محمد باقر ع با نگاهی جامع به اوضاع ِ اون روزها بهترین راه ی مبارزه رُ بسط ِ علم دیدن
از اونجایی که فضای سیاسی در روزگار امام محمدباقر علیه السلام تا حدودی آزاد بود، این فرصت برای امام علیه السلام فراهم شد تا با تشکیل حوزه گسترده علمی، اقدام به نشر معارف اسلامی و تربیت اسلام ـ شناسان متعدد کند. تا آنجا که عده فراوانی از دانشمندان به قصد بهره برداری از دانش الهی آن حضرت، از هر گوشه ای به محضرش شتافتند و میزان مطالبی که دراین جلسات بیان شده بین سی تا هفتاد هزار حدیث روایت شده است؛ چنان که محمد بن مسلم، آن فقیه بزرگ و نام آور، از آن حضرت سی هزار حدیث روایت کرده است
***********************************************************
حضرت امام محمد باقر ع نه فقط در سالهای ِ جوانی و که در همه زمانها و حتی در کودکی هم پاسخگوی ِ سوالات ِ مردم بودند
شخصی از عالمی سؤالی پرسید. وی از پاسخ گفتن باز ماند. سپس رو به آن شخص کرد و به امام محمدباقر علیه السلام ، که کودکی بیش نبود، اشاره کرد و گفت جواب سؤالت را از او بخواه و پاسخ را به من هم بازگو. مرد نزد امام محمد باقر علیه السلام رفت و پس از دریافت پاسخ خود بازگشت و جواب را به آن عالم نیز گفت. مرد عالم به آن شخص گفت: اینان خاندانی اند که از همه علوم آگاهی دارند
*************************************************
(داستان کوتاه از زندگی حضرت امام محمد باقر ع)
روزی عربی بیابان نشین نزد امام محمدباقر علیه السلام آمد و از وی پرسید: آیا به هنگام عبادت خداوند، هیچ او را دیده ای ؟ امام علیه السلام پاسخ داد من چیزی که ندیده باشم عبادت نمی کنم. آن شخص گفت: چگونه او را دیده ای؟ امام پاسخ داد: دل ها با نور حقایق ایمان او را می بینند و عالم همه جلوه ظهور اوست. او با مخلوقاتش قابل قیاس نیست تا با حواس قابل درک باشد؛ بلکه باید او را به واسطه مخلوقاتش شناخت.
********************************************************
حضرت امام محمد بافر سفارش ِ زیادی در ایجاد ِ محبت و دوستی و رافت داشتند
چنانکه بارها فرمودند
دوستان واقعی کسانی اند که به هنگام گشایش و سختی وفادار باقی بمانند؛ نه آن که در زمان رفاه و برخورداری، زبان به چابلوسی و تملق بگشایند و دم از رفاقت بزنند و آنگاه که مشکلات و تنگدستی دامنگیر دوستشان شد، به کلی او را فراموش کنند و او را در بحبوحه حوادث و سختی ها تنها بگذارند. به قول امام محمدباقر علیه السلام «چه بد فردی است که در هنگام توانگری تو را در نظر دارد و به هنگام تنگدستی رابطه اش را با تو قطع کند».
و در روایت است که
هنگامی که دوستان و خویشان امام محمدباقر علیه السلام به دیدار آن حضرت می رفتند، حضرت ایشان را با دادن غذایی گوارا یا هدیه ای مناسب مورد محبت قرار می دادند. شخصی به امام در این زمینه اعتراض کرد. امام در پاسخ وی فرمودند: دنیا جز با دیدار دوستان و خویشان و بخشش به آنان و انجام دادن خوبی ها، نیکو و خوشایند نیست.
*********************************************************
امام محمدباقر علیه السلام خطاب به جابربن یزید جعفی درباره گذرا بودن دنیا می فرماید: «ای جابر، در دنیا چنان باش که گویی در آن فرو آمده ای و می خواهی از آن کوچ کنی، یا آن را مانند ثروتی بدان که در خوابش دیده ای و در بیداری چیزی از آن ثروت با تو نیست. به راستی که دنیا نزد خردمندان و عارفان به خداوند متعال، همانند حرکت گذرای سایه است. پس در حفظ آنچه خداوند از رعایت دین و شریعتش از تو خواسته است، کوشا باش».
*******************************************
از بین ِ کلام ِ روشنی بخش ِ حضرت امام محمد باقر ع نصایحی پنچ گانه اس که بسیار مورد توجه قرار داره
ام محمدباقر علیه السلام خطاب به جابربن یزید جعفی می فرمایند: «تو را به پنج کار در برابر مردم سفارش می کنم: اگر به تو ستم کردند، به آنان ستم نکن، اگر به تو خیانت شد تو خیانت نکن، اگر به تو دروغ گویند خشمگین نشو، و اگر تو را مدح و ستایش گفتند شاد مشو و اگر تو را نکوهش کردند، بی تابی نکن.
********************************************
امام محمدباقر علیه السلام خطاب به جابربن یزید جعفی، در کلماتی حکمت آمیز و بیاناتی نغز می فرمایند: «ای جابر، بدان که هیچ دانشی چون دانش تأمین سلامت و سلامتی چون ایمنی قلب و عقلی مانندمخالفت با هوی، و فقری چون فقر قلب، و ثروتی چون بی نیازی نفس، و دانشی چون خودشناسی، و نعمتی چون عافیت، وعافیتی چون کامیابی و توفیق، و شرفی چون بلند همتی، و زهدی چون کوتاهی آرزو، و عدلی چون انصاف و ظلمی چون هوس رانی، و طاعتی چون انجام دادن فرایض، و مصیبتی چون بی عقلی، و گناهی چون کوچک شمردن گناه و خشنودی به لذات گذرا و آنی، و فضیلتی چون جهاد، و جهادی چون مجاهده با هوس و هوی و نیرویی چون جلوگیری از خشم، و ذلتی چون ذلت طمع نیست. مبادا فرصت را از دست بدهی که زیان کار خواهی شد».
********************************************
امام باقر علیه السلام برای به دست آوردن مکارم اخلاق ما را به سه چیز دعوت می کند. آن حضرت می فرمایند: «سه چیز از مکارم اخلاقی در دنیا و آخرت است: گذشتن از کسی که به تو ستم کرده است، ایجاد پیوند و ارتباط با کسی که ازتو بریده است و صبر و بردباری به هنگامی که نسبت به تو نادانی می شود».
****************************************
همه ما دوست داریم که پیروی صادق برای ِ اون امام باشیم چون میدونیم که فقط با پیروی از این بزرگان ِ که میشه به خوشبختی و سعادت رسید
امام محمدباقر علیه السلام در سخنانی ویژگی های شیعیان را این گونه بیان می فرمایند: «به خدا سوگند، از شیعیان نیستند مگرافرادی که از خدا می ترسند و تقوی الهی دارند و او را اطاعت می کنند. نشانه ای دیگر آنان این است که فروتن و امانت دار و بسیار به یاد خدایند، روزه و نمازشان را به جای می آورند، با پدر و مادرشان خوش رفتارند، به همسایگان نیازمند و به قرض داران و یتیمان رسیدگی می کنند، قرآن می خوانند جز به خوبی از مردم سخن نمی گویند، و در هر کاری امین خویشان و اطرافیان خویش اند».
.*********************************************
استحکام روابط خویشاوندی و گسترش دامنه دوستی ها و برقراری روابط گسترده اجتماعی امری است که اسلام بر آن تاکید کرده و آن را جزء وظایف هر مسلمان به حساب آورده است. واضح است که داشتن چنین روابط و مناسباتی علاوه بر آن که امکانات بسیاری در بهره گیری متقابل در اختیار افراد می گذارد و آنها را در هنگام ضرورت به حمایت های اجتماعی دلگرم می کند، به زندگی انسان نشاط و شادابی می بخشد. امام محمدباقر علیه السلام درباره اهمیت پیوند خویشاوندی و برقراری الفت و دوستی بین انسان ها می فرمایند: «صله ارحام، اعمال را فزونی می بخشد، موجب افزایش اموال می شود، بلاها را دفع می کند، و حساب روز قیامت را آسان، و عمر را طولانی می کند».
***********************************************
امام محمدباقر علیه السلام در توصیف مردم، گروهی را نیکبخت و گروه دیگر را بدبخت می شمارد و می فرماید «خداوند را بندگانی است با میمنت و مبارکی و گشاده دستی، که خود زندگی می کنندو مردم نیز در کنار آنها زندگی می کنند. آنان در میان بندگان خدا مانند بارانند. هم چنین خداوند بندگانی دارد نفرین شده، کج خلق و تیره بخت، که نه خود زندگی می کنند و نه مردم در کنارشان به سر می برند. اینان چون ملخند که بر روی چیزی نمی افتند مگر آن که نابودش می کنند».
***********************************************
در پاسخ به این سؤال که انسان در زندگی باید همواره مواظب چه چیزهایی باشد، امام محمدباقر علیه السلام به فرزندش امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند: «همانا خداوند سه چیز را در سه چیز پنهان داشته است: خشنودیش را در اطاعت کردن از خود پنهان کرده است، پس سعی کن هیچ طاعتی راکوچک نشماری؛ چرا که شاید خشنودی خداوند در آن باشد. و خشمش رادر معصیتش نهان داشته، پس هیچ گناهی را حقیر مدان؛ چرا که شاید غضب او در آن باشد. و دوستان و اولیای خود را در میان خلق خویش نهان داشته، پس بکوش که با چشم حقارت به کسی ننگری، شاید که او خود از دوستان خدا باشد».
************************************************
امیدوارم در گذر ِ این روزها فراتر از یکنواختی ِ زمان به حقیقت ِ زندگی و به حقیقت ِ اونچه که هست بیشتر فکر کنیم
و به علمی حقیقی نسبت ِ به خودمون و زندگی و دنیا برسیم که برنده این عالم دانایان و عالمانی هستن که با معرفت به ایمان ِ به خدا میرسن
***********************************************************
تا بعد خداحافظ
- ۹۵/۰۱/۱۸