برنامه شهادت حضرت امام رضا ع - 2

برنامه

 

هشتمین بهشت

به نام ِ خدایی که اصل رضای ِ اوست

**************************************

با عرض ِ سلام و ارادت خدمت ِ همه شما عزیزان

در آخرین روز از ماه صفر و در سالروز ِ شهادت ِ

مولای ِ غریب ِ طوس .. شمس الشموس .. امام رئوف ..

آقا علی بن موسی الرضا ع

به قصد ِ تسلیت ...

از گروه ِ اندیشه رادیو ایران با شما هستیم

*************************************

با شما هستیم تا به رسم ِ ادب و وفا ..

شریک باشیم در غم ِ اهل ِ آسمان و زمین که امروز ...

سیاه پوش ِ عزای ِ امام ِ غریب اند

**************************************

سیاه پوش ِ کسی که خورشید ِ این سرزمین از آستان ِ حرمش طلوع میکند و روشنی ِ دل ِ اهل ِ این دیار است

**************************************

امروز .. دل ِ خیلیا روانه این  خاک ِ

روانه و زائر ِ مشهدُ الرضا تا سهمی از اجابت ِ امروز داشته باشه

**************************************

چرا که امروز صاحبان ِ عزای ِ امام علی بن موسی الرضا ع

به قدردانی ِ از عزاداران  .. گره گشای ِ  دل و روح ِ  صاحبان ِ دعا هستند

**************************************

ما هم به سهمی ناچیز شریک میشیم در این عزای ِ عظیم و دستی از نیاز بلند میکنیم تا این صاحبان ِ کرم و بخشش .. به گوشه چشمی ما رُ بی نصیب نگذارند

**************************************

امید ِ امروز ما .. دریافت و کسب ِ معرفتی بیشتر ار دریای ِ بی انتهای ِ وجود ِ این بزرگان ِ

دریایی که قطره ای از اون دنیا و آخرت ِ ما رُ به خیر و سعادت میرسونه

**************************************

ما امروز از تاثیر ِ سیره و زندگیه این بزرگان در منش و زندگیهای ِ خودمون صحبت میکنیم

و به دنبال ی پاسخی برای ِ این سوال هستیم که چرا تا بحال نتونستیم اونچنان که باید جا .. پای ِ بزرگانمون بخصوص ائمه بگذاریم ؟؟؟

آیا از عهده مون برنمیاد ؟؟؟ یا این که تکلیف ِ ما در اون حد نیست؟؟؟

یا شاید هم دلیل این باشه که سیره این بزرگان به خوبی به ما آموزش داده نشده .... و شاید هم سستی از خود ِ ماست

نظر ِ شما چیه؟؟؟؟

شما دلیل ِ شبیه نبودن و یا کمتر شبیه بودنه زندگیه ما به زندگیه امامانمون رُ چی میدونین؟؟؟؟

تا پایان ِ برنامه شما میتونین با شماره تماس:

و شماره پیامک:

با ما همراه و شریک ِ در کلام ِ ما باشید

**************************************

امام رضا- علیه السلام - فرمودند: رحمت خدا بر کسی باد که أمر ما را زنده نماید، سؤال شد: چگونه؟ حضرت پاسخ داد: علوم ما را فرا گیرد و به دیگران بیاموزد.

**************************************

دلم یک بره آهوی نجیب است

که از مهر و نوازش بی نصیب است

به سویت آمده، تنها و خسته

دلم ای ضامن آهو، غریب است

************************************

امام رضا- علیه السلام - فرمودند: هر که مصائب ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت ـ را یادآور شود و گریه کند یا دیگری را بگریاند، روزی که همه گریان باشند او نخواهد گریست، و هر که در مجلسی بنشیند که علوم و فضائل ما گفته شود همیشه زنده دل خواهد بود.

چشمه های خروشان تو را می شناسند

****************************************

مرحوم شیخ طوسى رضوان اللّه تعالى علیه در کتاب رجال خود آورده است :

در یکى از روزها، عدّه اى از دوستان امام رضا علیه السلام در منزل آن حضرت گرد یکدیگر جمع شده بودند و یونس بن عبدالرّحمن نیز که از افراد مورد اعتماد حضرت و از شخصیّت هاى ارزنده بود، در جمع ایشان حضور داشت .

هنگامى که آنان مشغول صحبت و مذاکره بودند، ناگهان گروهى اجازه ورود خواستند.

امام علیه السلام ، به یونس فرمود: داخل اتاق برو و مواظب باش هیچ گونه عکس العملى از خود نشان ندهى ؛ مگر آن که به تو اجازه داده شود.

آن گاه اجازه فرمود و میهمانان وارد شدند و بر علیه یونس ، به سخن چینى و ناسزاگوئى آغاز کردند.

و در این بین حضرت رضا علیه السلام سر مبارک خود را پائین انداخته بود و هیچ سخنى نمى فرمود؛ و نیز عکس العملى ننمود تا آن که بلند شدند و ضمن خداحافظى از نزد حضرت خارج گشتند.

بعد از آن ، حضرت اجازه فرمود تا یونس از اتاق بیرون آید.

یونس با حالتى غمگین و چشمى گریان وارد شد و حضرت را مخاطب قرار داد و اظهار داشت :

یاابن رسول اللّه ! من فدایت گردم ، با چنین افرادى من معاشرت دارم ، در حالى که نمى دانستم درباره من چنین خواهند گفت ؛ و چنین نسبت هائى را به من مى دهند.

امام رضا علیه السلام با ملاطفت ، یونس بن عبدالرّحمان را مورد خطاب قرار داد و فرمود:

اى یونس ! غمگین مباش ، مردم هر چه مى خواهند بگویند، این گونه مسائل و صحبت ها اهمیّتى ندارد، زمانى که امام تو، از تو راضى و خوشنود باشد هیچ جاى نگرانى و ناراحتى وچود ندارد.

اى یونس ! سعى کن ، همیشه با مردم به مقدار کمال و معرفت آن ها سخن بگوئى و معارف الهى را براى آن ها بیان نمائى .

و از طرح و بیان آن مطالب و مسائلى که نمى فهمند و درک نمى کنند، خوددارى کن .

اى یونس ! هنگامى که تو دُرّ گرانبهائى را در دست خویش دارى و مردم بگویند که سنگ یا کلوخى در دست تو است ؛ و یا آن که سنگى در دست تو باشد و مردم بگویند که درّ گرانبهائى در دست دارى ، چنین گفتارى چه تاءثیرى در اعتقادات و افکار تو خواهد داشت ؟

و آیا از چنین افکار و گفتار مردم ، سود و یا زیانى بر تو وارد مى شود؟!

یونس با فرمایشات حضرت آرامش یافت و اظهار داشت : خیر، سخنان ایشان هیچ اهمیّتى برایم ندارد.

امام رضا علیه السلام مجدّدا او را مخاطب قرار داد و فرمود:

اى یونس ، بنابر این چنانچه راه صحیح را شناخته ، همچنین حقیقت را درک کرده باشى ؛ و نیز امامت از تو راضى باشد، نباید افکار و گفتار مردم در روحیّه ، اعتقادات و افکار تو کمترین تاثیرى داشته باشد؛ مردم هر چه مى خواهند، بگویند

**************************************

موجهای پریشان تو را می شناسند

پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی

ریگهای بیابان تو را می شناسند

نام تو رخصت رویش است و طراوت

زین سبب برگ و باران تو را می شناسند

از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی

ای که امواج طوفان تو را می شناسند

اینک ای خوب فصل غریبی سر آمد

چون تمام غریبان تو را می شناسند

کاش من هم عبور تو را دیده بودم

کوچه های خراسان تو را می شناسند

******************************************

امام رضا- علیه السلام - فرمودند: مؤمن، حقیقت ایمان را درک نمی کند مگر آن که 3 خصلت را دارا باشد: خصلتی از خداوند، که کتمان اسرار افراد باشد، خصلتی از پیغمبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) که مدارا کردن با مردم باشد، خصلتی از ولی خدا که صبر و شکیبائی در مقابل شدائد و سختی ها را داشته باشد.

*********************************************

مرحوم شسخ صدوق ، طبرسى و دیگر بزرگان به نقل از ابراهیم بن عبّاس حکایت کنند:

در طول مدّتى که در محضر مبارک امام علىّ بن موسى الرّضا علیه السلام بودم و در محافل و مجالس گوناگون ، همراه با آن حضرت شرکت داشتم ، هرگز ندیدم سخنى و مطلبى در مسائل دین و امور مختلف از آن حضرت سؤ ال شود؛ مگر آن که بهتر و شیواتر از همه پاسخ مى فرمود.

و در همه علوم و فنون به طور کامل آگاه و آشنا بود؛ و نیز جوابى را که بیان مى نمود در حدّ عالى قانع کننده بود؛ و کسى را نیافتم که از او آشناتر باشد.

همچنین ماءمون در هر فرصت مناسبى به شیوه هاى مختلفى ، سعى داشت تا آن حضرت را مورد سؤ ال و آزمایش قرار بدهد؛ ولى امام علیه السلام در هیچ موردى درمانده نگشت ؛ و بلکه در هر رابطه اى که از آن حضرت سؤ ال مى شد، به نحو صحیح و کامل پاسخ ، بیان مى فرمود.

و معمولا مطالب و جواب سؤ ال هائى که حضرت بیان مى فرمود، برگرفته شده از آیات شریفه قرآن بود.

آن حضرت قرآن را هر سه روز یک مرتبه ختم مى کرد؛ و مى فرمود:

اگر بخواهم ، مى توانم قرآن را کمتر از این مدّت هم ختم کنم و تلاوت نمایم .

ولیکن من به هر آیه اى از آیات شریفه قرآن که مرور مى کنم درباره آن تاءمّل مى کنم و مى اندیشم ،

که پیرامون چه موضوعى مى باشد، در چه رابطه یا حادثه اى سخن به میان آورده است ؛ و در چه زمانى فرود آمده است .

و هرگز بدون تدبّر و تاءمّل در آیات شریفه ، از آن ها ردّ نمى شوم ، به همین جهت است که مدّت سه روز طول مى کشد

تا قرآن را تلاوت و ختم کنم

******************************************

امام رضا- علیه السلام - فرمودند: هرکس مشکلی از مؤمنی را بر طرف نماید و او را خوشحال سازد، خداوند او را در روز قیامت خوشحال و راضی می گرداند.

******************************************

مى رسم خسته، مى رسم غمگین

گـرد غـربت نشسته بر دوشـم

آشـنـایـى نـدیـده چـشمانـم

آشـنـایـى نـخوانده در گوشم

مـى رسـم چون کویرى از آتش

چون شب تیره اى که نزدیک است

تـشـنـه آفـتـاب و بـارانـم

چـشم کم آب و سینه تاریک است

مـى رسـم تـا کـنـار مرقد تو

دامــنــى اشــک و آه آوردم

مـثـل آهـوى خـسته از صیاد

بـه ضـریـحـت پـنـاه آوردم

مـثـل پـروانه در طواف حرم

هـسـتی ام را به باد خواهم داد

تـا نـگـاهم کنى ، تو را سوگند

بـه عـزیـزت خـواهــم داد

******************************************

با امید ِ بسیار به کرم ِ این خاندان ِ اهل ِ جود و بخشش

تا مجالی دوباره

شما دوستان رُ به خدای ِ بزرگ میسپاریم

*****************************************