برنامه سحر سی ام

برنامه سحر سی ام 

 

این دقایق بامداد  بیست و ششم تیرماه سال 1394

و آخرین قرار ِ سحری رمضان است

************************************************

به نام ِ خدایی که این شبها باهاش انس گرفتیم

و حالا سخته وداع با ماهی که میهمان ِ خدا بودیم

با آرزوی ِ احساس ِ رمضانی دوباره

سلام

************************************************

امشب سلاممون رنگ خداحافظی داره و انصافا کمی سخته

************************************************

سخته چون سی شب انس گرفتیم به بیداری ِ شبها

*************************************************

سخته چون سی شب انس گرفتیم به صحبت با خدایی که مشتاق ِ حرفهامون بود

***********************************************

سخته چون میدونیم که حساب ِ روزها و شبهای ِ رمضان تکرار نشدنی ِ 

**********************************************

سخته چون واقعا دلمون برای ِ این لحظه ها تنگ میشه

*********************************************

دلتگی ای که از خود ِ خدا میخوایم برای ِ ما آسونش کنه

آسون با موندگار کردنه یادش در دلهامون 

و این که همیشه در کنار ِ خودمون احساسش کنیم 

مثل ِ همه اوقات ِ ماه رمضون

************************************************ 

امشب از خدا میخوایم که حال ِ این ماه ِ آسمونی رُ در همه  روزها و شبهای ِ ما همیشگی کنه

**********************************************

دقایق ِ با قی مونده از آخرین موعد سحر  رُ با ما باشید 

***********************************************

کلام ِ آغاز این سحرمون 

کلامی از جنس ِ وداع ِ 

وداع و بدرود با ماهی که دوستش داشتیم 

بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا.

بدرود ای ماهی که تا تو بودی، امن و سلامت بود.

بدرود ای آنکه نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی.

بدرود که سرشار از برکات بر ما درآمدی و ما را از آلودگی های گناه شست وشو دادی.

بدرود که چه بدی ها با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.

بدرود تو را و آن شب قدرت را که از هزار ماه بهتر است.

بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم.

بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها 

**************************************************

در وصف وداع ِ با رمضان دل به کلام حضرت امام سجاد ع میسپاریم که فرمودند:

امام سجاد علیه السلام در بخشی از دعای وداع ماه رمضان می فرماید: «سلام بر تو که در هنگام وداع، ما احساس خستگی نکردیم». ایشان در بخش دیگری از این دعا می فرماید: «سلام بر تو! پیش از آنکه بیایی، ما انتظارت را می کشیدیم و اکنون هم که می خواهی بروی، ما را غمگین کرده ای. سلام بر این مهمان گران قدری که به برکت آن، خداوند بسیاری از بلاها را از ما برداشت و خیلی از برکات را به ما بخشید

****************************************************

جابر بن عبدالله انصاری، می گوید: در جمعه آخر ماه رمضان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفتم، هنگامی که چشم آن حضرت بر من افتاد فرمود: ای جابر! این جمعه آخر ماه رمضان است. پس با آن وداع کن و بگو:«خدایا! این رمضان را آخرین روزه ما قرار نده و اگر چنین مقرّر کردی، ما را مورد رحمت خود قرار ده و محروممان مساز». هر کس این را بگوید، به یکی از دو امر نیکو می رسد: یا آنکه طول عمر می یابد و ماه رمضان بعدی را درک می کند، و یا آنکه مورد بخشش و رحمت خدا قرار می گیرد

****************************************************

در روایتی است که خداوند در هر شب از ماه مبارک رمضان، هنگام افطار هفتاد هزار هزار شخص را که همه مستوجب آتش هستند از آتش نجات می‌دهد، شب آخر ماه رمضان که می‌شود،  شب آخر ماه رمضان به مقدار تمام آنچه که در ماه رمضان از آتش نجات داده است، نجات می‌‌دهد.

******************************************************

یکی از آداب ماه مبارک رمضان، وداع با این ماه عزیز در پایان آن است. آیت الله ملکی تبریزی در این باره می نویسد:

«بدان که زمان و مکان، گرچه از نگاه ظاهر، بی جان هستند، دارای حیات و شعور می باشند، و حتی از حب و بغض برخوردار هستند. و چون زمان، دارای ادراک، حیات و شعور می باشد، دستور داده شده است که با ماه رمضان خداحافظی و وداع نمایید. دراین باره چیزی که اهمیت دارد این است که شخص وداع کننده، در سخنانی را که بر زبان می آورد، صادق باشد و راست بگوید، تا ماه رمضان او با دروغ و نفاق پایان نیابد؛ چرا که در بخشی از جمله هایی که برای وداع ـ از سوی اهل بیت علیهم السلام آمده است می گوییم:

«سلام بر تو ای هم نشینی که دوری ات ناپسند و ناگوار است» و به خداوند می گویی: «ما ماه رمضان را وداع می کنیم درحالی که وداع او بر ما گران بوده، ما را غمگین نموده، و رفتن او موجب وحشت ما شده است.» و چنین وداعی، شکل راست و درست به خود نمی گیرد مگر برای کسی که ماه رمضان را با شوق و محبت به پایان رسانده باشد، نه با تکلف و کراهت. و همچنین چنین وداعی، برای کسی که در ماه رمضان، با آنچه این ماه، اقتضا می کرد، رفتاری مخالف داشت درست نیست؛ زیرا او در حقیقت رفیق و هم نشین با ماه مبارک رمضان نبوده، تا اکنون با آن خداحافظی کند. و به هرحال، در حقیقت، شرط وداع این است که وداع کننده، از فراق وداع شونده اندوهگین و محزون باشد، و وداع کننده، اندوهگین و محزون نخواهد بود، مگر آنکه آن رفیق و هم نشین خود را دوست بدارد، و او را دوست نخواهد داشت مگر اینکه با او مخالفت نکند، و مراقب باشد که در آنچه مورد رضا و محبوب اوست، مطیع و فرمان بر باشد. باری اگر تو به حرمت ماه رمضان و به جایگاه آن نزد پروردگار آگاه باشی، و رفتار نیک و کریمانه اش با خودت را بشناسی، و بدانی که حضور چنین مهمانی شریفی، موجب می شود تا تو گرامی شوی و به سودهای بی پایان دست یابی و به اعلی علیین راه یافته، هم نشین پیامبران و رسولان و ملائکه مقربین گردی، با آمدنش بسی خرسند و شادمان خواهی شد، و با رفتنش بسی اندوهگین و افسرده خواهی گشت. در این موقع است که وداع تو با ماه مبارک رمضان همانند وداع امام سجاد علیه السلام خواهد شد. و از آن سو نیز ماه رمضان همان گونه که تو با او وداع کردی، با تو وداع خواهد کرد، بلکه او در وداع خویش با تو، بیش از آنچه تو در وداع خود از اندوه و غم آشکار کردی، ظاهر خواهد ساخت؛ چرا که عنایت از جانب مقام عالی، تمام تر و کامل تر از عنایت از سوی مقام دانی و پایین خواهد بود.

****************************************************

ذکر ِ استغفرا.... ذکر ِ این اوقات ِ

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) می‌فرمودند:

هرکجا کم آوردی؛ حوصله نداشتی؛ گرفته بودی؛ پول نداشتی؛ کار نداشتی؛ باطریت تموم شده بود؛

تسبیحت رو بردار و صد بار بگو: "استغفرالله ربی و اتوب الیه"

آروم میشی...

استغفار آثار فوق‌العاده زیادی دارد و فقط برای آمرزش گناه و توبه نیست.

**********************************************

بعضیا غصه دارن از این که ماه رمضون تموم بشه و این حال ِ خوبشون با خدا رُ از دست بدن

اما ... اگه دستی رُ که تویِ دست ِ خداست رها نکنیم

حال ِ ما و خدا همین جوری که هست میمونه

تا آخر عمر و تا ابد

ما مثل بچه ای هستیم که پدرش دست او رُ گرفته تا جایی ببره و در طول مسیر از بازاری عبور می کنن. بچه جلب ویترین مغازه ها می شه  و دست پدر رُ  رها می کنه و در بازار گم می شه و وقتی متوجه می شه که دیگه پدر رُ نمی بینه. اون وقته که فکر میکنه پدرش گم شده  در حالی که در واقع خودش گم شده. انبیاء و اولیاء علیهم السلام پدران خلقند و دست خلایق رُ می گیرن  تا اونها رُ به سلامت از بازار دنیا عبور بدن. غالب خلایق جلب متاع های دنیا شدن  و دست پدر رُ رها کردن و در بازار دنیا گم شدن

در حالی که اگه دستمون تو دست ِ خدا بمونه از دنیا به سلامت میگذریم و به اون سرمنزل ِ مقصود میرسیم

***************************************************

مرحوم حضرت آیت ا.. بهجت میفرمایند: در بین ِ اذکار ذکری برتر از صلوات نیافتم

و در کلام بزرگان است که :

پنج اصل دین در صلوات وجود دارد. «اللّهم» توحید است. «صلّ علی محمد» نبوت است. « و آل محمد » یعنی امیرالمؤمنین و اولادش. این هم امامت. توحید را که قائل شدیم، معاد هم قائلیم. و چون حق محمد و آل محمد را ادا کردید عدالت است.

شگفت از  این مستحب که با اون هر پنج اصل دین رُ اقرار کردیم

**************************************************

این دنیا چه ما بخوایم و چه نخوایم دار ِ امتحان ِ

امتحانی که برای ِ همه ما قطعی و حتمی ِ

و نتیجه همین آزمونهاست که تکلیف ِ اون دنیا رُ معلوم میکنه

حربن یزید ریاحی اولین کسی بود که آب را به روی امام بست و اولین کسی شد که خونش را برای او داد. عمر سعد اولین کسی بود که به امام نامه نوشت و دعوتش کرد و اولین کسی شد که تیر را به سمت او پرتاب کرد. کی می داند آخر کارش به کجا می رسد؟ دنیا دار ابتلاست. با هر امتحانی چهره ای از ما آشکار می شود، چهره ای که گاهی خودمان را شگفت زده می کند، چطور می شود در این دنیا بر کسی خرده گرفت و خود را ندید؟

میگن خداوند داستان ابلیس رُ تعریف کرد تا بدونی که نمی شه به عبادتت، به تقربت، به جایگاهت اطمینان کنی. خدا هیچ تعهدی برای این که تو همون که هستی بمونی، نداده

شاید برای ِ همینه که سفارش شده، وقتی حال خوبی داری و می خواهی دعا کنی، یادت نره عافیت و عاقبت به خیری بخوای

*******************************************************

مرحوم دولابی می فرمودند: در باب محبت ، زبان هم تأثیر دارد. به خودت تلقین کن که خدا من را دوست دارد. و قرص و محکم و استوار بگو. اگر دوست نداشت خلق نمی کرد و به خودت تلقین کن آن وقت می بینی در به روی تو باز می شود .

***************************************************

(مناجات)

الهی؛ ای خدایی که بنده گناه کند و تو را شرم، کرم بُوَد

الهی؛ تو دوست می داری که من تو را دوست دارم با آن که بی نیازی از من. پس من چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری با این همه احتیاج که به تو دارم.

الهی؛ من غریبم و ذکر تو غریب. ومن با ذکر تو اِلف گرفته ام؛ زیرا که غریب با غریب اِلفت بگیرد.

الهی؛ شیرین ترین عطاها در دل من رجای تو خداوند است و خوش ترین سخن ها بر زبان این گنهکار، ثنای توست و دوست ترین وقت ها بر این بنده ی مسکینِ گنهکار ، لقای توست.

الهی؛ مرا عملِ بهشت نیست و طاقت دوزخ ندارم. اکنون کار با فضل تو افتاد. پس مرا بپذیر