افق- چهارشنبه- در خانه خدا زدن

افق

گروه اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند

***************************************************

لحظه های آسمانی

************************************************

به نام ِ خدا و سلام

************************************************

سلام به همه اونایی امروز دلشون یه جور  دیگه اس و همش تو فکر ِ فردان

یا شاید بهتره بگم تو فکر ِ سحر ِ فردا  که فقط چند ساعت بهش مونده

************************************************

تو فکر  سحری که به لطف ِ خدا ما هم امسال ازش سهمی داریم و توش شریکیم

توی ِ مهمونی ای که میدونم خیلیا آرزو دارن سر ِ سفره اش باشن

****************************************************

خدا رُ شکر که ما امسال هم به روزهای ِ ماه رمضون رسیدیم

به روزایی که واقعا هیچ مثل و مانندی براش نیست

*****************************************************

به روزایی که توش دلامون سبک ِ و اگه سنگینی ای هم باشه خدا خودش از روی ِ شونه هامون برمیداره

***************************************************

اصلا توی ِ این روزای ِ ماه رمضون خدا همه جوره هوامونو داره و نمیذاره که آب توی ِ دل ِ مهموناش تکون بخوره

*************************************************

فقط ... فقط خدا کنه که ما هم مهمونای ِ خوبی باشیم و حق ِ میزبانی ِ خدار ُ ادا کنیم

************************************************

امروز میخوایم با هم از اون لحظه خوبی حرف بزنیم که میریم در ِ خونه خدا و در میزنیم

****************************************************

در میزنیم و میدونیم که جوابی هست و خدا با محبتش به استقبالمون میاد

*************************************************

به نظر ِ شما چه جوری باید رفت در خونه خدا و چه جوری باید دَقُ الباب کرد ؟؟؟؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

**************************************************

بزرگان ِ ما میگن که ما هر روز و هر لحظه ء زندگیمون میتونیم بریم پیش ِ خدا و در ِ خونه شُ بزنیم

و این فقط و فقط با به یاد ِ او بودن میسر و امکان پذیره

اونها میگن بهترین وقت برای ِاین دق الباب ... موعدِ نماز ِ

که خدا خیلی دوستش داره

اون وقتی که ما از همه عالم فارغ میشیم و در برابر ِ خدا به بندگی به نماز میایستیم

وقتی که میشه راحت و بی هیچ کم و کاستی با خدا حرف زد از گفته ها و ناگفته ها صحبت کرد

و از اون برای ِ مشکلات گره گشایی خواست

آستان ِ خدا تنها جایی در این عالم ِ که هیچ کس ناامید و با دستهایِ خالی از اون برنمیگرده

****************************************************

خداى تعالى فرمودند:

هرگاه به دل بنده‌اى سر زنم و ببینم که یاد من بر آن چیره گشته است، اداره و تربیت او را خود به‌عهده گیرم و هم‌نشین و هم‌سخن و هم‌دم او شوم.

و نیز فرمودند:

بنده‌ام! اگر مرا در تنهایى یاد کنى تو را در تنهایى یاد کنم و اگر در میان جماعتى یادم کنى تو را در میان جماعتى بهتر و فراوان‌تر از جمع تو، یاد کنم.

********************************************************

حجت الاسلام و المسلمین آقای قرائتی در توضیح ِ رفتن به در خونه خدا میگفتن :

ماها معمولا ً وقتى میخوایم  یک جایى بریم .. چیزی به عنوان ِ هدیه میبریم که البته سفارش هم شده .. چیزی که تهیه ش برای ِ ما چندان هم سخت نباشه

ایشون میگفتن سعی کنید چیزی ببرین که طرف نداشته باشه

چیزی که دوستش داشته باشه
در مورد ِ رفتن به در خونه خدا هم همین طوره
یه چیزى ببرین که خدا نداشته باشه.  یه چیزى که خدا دوست داشته باشه  و اون چیزى نیست جز عجز. خدا عاجز نیست. خدا دوست داره که بنده‏اش بیاد و بگه که خدایا من ذلت و عجزم رُ براى تو آوُردم  من اقرار براى تو آوُردم. اشک براى تو آوُردم.

پس این طور به طرف خدا بریم.

****************************************************

حضرت امام على علیه‌السلام میفرمایند:

یاد خدا مایه هدایت خردها و بصیرت جان‌هاست.

ثمره یاد خدا نورانى‌شدن دل‌هاست.

هر که دل خویش را با یاد پیوسته خدا آباد کند، در نهان و آشکار نیک‌کردار شود.

ریشه صلاح و پاکى دل، پرداختن آن به ذکر خداست.

کسى که در نهان به یاد خدا باشد، خدا را بسیار یاد کرده است.

مؤمن پیوسته به یاد خداست و بسیار اندیشه مى‌کند.

یاد (خدا) لذت محبان است.

***************************************************

یه وقتایی ماها از زدنه در ِ خونه خدا خسته میشیم و دیگه سری بهش نمیزنیم

این واقعتیه که گاهى دعاهای ِ ما  مستجاب نمى‏شه اما ای کاش ما به روال  ِ دیگه ای به این مساله نگاه میکردیم

میگن کسی در دکان نوشته بود نسیه نمى‏دهیم چون دوست داریم ما شما را ملاقات کنیم. یعنى وقتى نسیه گرفتى مى‏روى و ما دیگر تو را ملاقات نمى‏کنیم.

خدا هم مى‏دونه که بعضی از ماها اگه دعامون مستجاب بشه میریم و دیگه برنمیگردیم

و شاید برای ِ همینه که همیشه یه گوشه‏اش رُ نگه مى‏داره.

*******************************************************

در خونه خدا رفتن نباید تنها به صرف ِ وظیفه باشه  همه ما باید بدونیم که آخر  این دق الباب کجاست

مى‏گویند شاهى تصمیم گرفته بود دو گروه هنرمند را بیاورد ببیند کدام یک هنرشان بیشتر است. یک سالن داد به اینها گفت یک گروه آن طرف سالن، یک گروه هم این طرف نقاشى کنید تا من ببینم و مقایسه کنم. یک گروه هنرمندها نقشه کشیدند و یک گروه دیگر فقط صاف کردند آن طرف را. مثل سنگ مرمر صیقل دادند. بعد پرده را کنار کشیدند دیدند هر چه که آن طرف با سختى کشیده‏اند عکسش افتاده روى دیوار این طرف. یعنى اگر دل آئیه شود.

ما در تکرار ِ این دق البابها باید به دلی برسیم که جز خدا ، به هیچ کس دلبسته نیست

********************************************************

(بهانه های کوچک)

اگر ما یک بار در ِ خونه خدا رُ زده باشیم و محبت ِ خدا رُ دیده باشیم

محال ِ که در خونه کس ِ دیگه ای رُ بزنیم

محال ِ که برای ِ رزق ِ بیشتر چشممون به دست ِ رییسمون باشه

محال ِ وقتی مریضی داریم و دکترا خیلی به بهبودش امیدوار نیستن ... از خدا ناامید بشیم

محال ِ توی ِ غصه ها حس کنیم تنهاییم و کسی رُ نداریم

محال ِ توی ِ سختیها احساس کنیم که بار ِ مشکلات فقط روی ِ شونه های ِ خودمونه

و محال ِ دنیا و گذر از دنیا برامون سخت بشه تا

وقتی خدایی هست

**********************************************************

(به رنگ درنگ)

اگه هنوزم میتونیم گاهی به گذشته نگاه کنین و توی ِ زندگیتون توقفی برای ِ دوباره فکر کردن داشته باشین بدونین که خوشبختین

***********************************************************

(مناجات)

الهی؛ ای خدایی که بنده گناه کند و تو را شرم، کرم بُوَد

الهی؛ تو دوست می داری که من تو را دوست دارم با آن که بی نیازی از من. پس من چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری با این همه احتیاج که به تو دارم.

الهی؛ من غریبم و ذکر تو غریب. ومن با ذکر تو اِلف گرفته ام؛ زیرا که غریب با غریب اِلفت بگیرد.

الهی؛ شیرین ترین عطاها در دل من رجای تو خداوند است و خوش ترین سخن ها بر زبان این گنهکار، ثنای توست و دوست ترین وقت ها بر این بنده ی مسکینِ گنهکار ، لقای توست.

الهی؛ مرا عملِ بهشت نیست و طاقت دوزخ ندارم. اکنون کار با فضل تو افتاد. پس مرا بپذیر