برنامه
گروه معارف و مناسبتهای رادیو ایران تقدیم میکند.
*************************************************
به افق آفتاب
*******************************************
به نام ِ خدایی که عزیزه و جاش توی ِ دل ِ بنده هاشه.
*******************************************
با آرزوی ِ قبولی طاعات و عبادات ، خدمت ِ همه شما عرض سلام و وقت بخیر داریم.
********************************************
این چند روزه گذشته از ماه ِ رمضون رُ چطور گذروندین؟
ماه رمضون ِ امسال بهتون خوش گذشته؟
حال ِ دل و روحتون خوب شده؟
*************************************
اصلا جدای ِ این روزای ِ ماه رمضون از روزای ِ زندگیتون راضی هستین؟
*************************************
نکنه جز ء این آدمای ِ سخت گیری هستین که همیشه دارن واسه خودشونو و بقیه ، مو رُ از ماست میکشن بیرون . نکنه از اونایی هستین که هر اتفاق ِ کوچیک ِ زندگی واسشون یه پروژه بزرگه؟
************************************
نکنه حتی نفس کشیدنم واستون قاعده و قانون داره و محال ِ تحت ِ هیچ شرایطی خلاف ِ ریزه کاریتون قدمی بردارین؟
*************************************
نکنه جز اونایی هستین که تا دعوتشون نکنن حتی خونه مادرشون نمیرن و اگه جایی برن توقع ِ پذیرایی آنچنانی دارن؟
*************************************
نکنه بچه هاتون حتما باید دانشگاه برن و فوق تخصص بگیرن وگرنه هیچ جایی توی ِخانواده ندارن؟
*************************************
نکنه خاستگار ِ دخترتون باید صد تا فرم پر کنه و آزمون بده تا بهش اجازه بدین زنگ ِ در خونه تونو بزنه؟
*************************************
نکنه قانون ِ زندگیتون صفر و یکه و این وسط هیچ چیز ِ دیگه ای وجود نداره؟
****************************************
نکنه خونه تون فقط باید توی ِ یه محله خاص باشه و به هیچ قیمتی یه متر هم پایین تر نمیان؟
*************************************
خداییش اگه اینجوری هستین آب ِ خوش از گلوتون پایین میره؟
***********************************
فرصتی برای ِ کیف کردن و لذت بردنه از زندگی دارین؟
***************************************
واقعا این همه سخت گرفتن و پیچیدگی لازمه؟
یعنی کسایی که اینجوری زندگی نمیکنن خوشبخت نیستن؟
معلومه که نه ، مگه میشه با این همه اما و اگر راحت هم زندگی کرد؟
شما چی فکر میکنین به نظر ِ شما اونایی که انقدر سخت میگیرن خوشبخت زندگی میکنن؟ آرامش دارن؟
اگه نه چیکار کنیم که یه هم آسون تر بگیریم و راحت تر زندگی کنیم؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
*****************************************
حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ، ماه مبارک رمضان است
*****************************************
راستش من کلا با سخت گرفتنه زندگی مخالفم و جالب اینه که معمولا کسایی که زندگی رُ آسون میگیرن که یه تجربه خیلی خیلی سخت رُ پشت سر گذاشتن. مثلا اونایی که یه کسی رُ خیلی دوست داشتن و از دستش دادن. کسایی که از بستر یه بیماری ِ سخت بلند شدن.
کسایی که یه غصه خیلی بزرگ ُ پشت سر گذاشتن.کسایی که از زیر ِ یه بار ِ سنگین بیرون اومدن.کسایی که بعد از مدتها فشار ، استرش و اضطراب حالا روزای ِ آرومی رُ میگذرونن.
این جور آدما سخت نمیگیرن ، میدونین چرا؟
چون یه جورایی توی ِ زندگی به اون آخرش رسیدن و حالا فقط چیزای ِ مهم واسشون ارزش داره. تا حالا شده با یکی از این آدما حرف بزنین، من حرف زدم، من یه مدتی قبل بسته به شرایطی که برام پیش اومدن توی ِ بخش ِ بیماران ِ سرطانی یه بیمارستان بودم
جایی توش از همه سن و سال و شغل و تحصیلاتی آدم بود، بچه و جوون گرفته تا پیر
کارگر و نقاش گرفته تا استاد دانشگاه ، از آدم ِ فقیر گرفته تا یه کسی که حساب ِ ثروتش از دستش در رفته بود، واسه خیلی از اونا معلوم نبود که فرداش هستن یا نه و این باعث میشد که ساعاتشونو صرف ِ چیزی کنن که ارزش داره . من یه بار از همشون پرسیدن این که اگه حالشون خوب بشه و برگردن چه جوری زندگی میکنن باور نمیکنین ولی جواب ِ همشون تقریبا یه چیز بود
این که ، بیشتر میخندن، با شادیهای ِ کوچیک هم دلخوشن، سخت نمیگیرن، آدما رُ بیشتر دوست دارن و وقتشونو بیشتر با خانواده میگذرونن. توی ِ حرف ِ هیچ کدوم از اونها خبری از دلواپسیها و سختگیریهای ِ روزمره زندگیهای ِ ما نبود.
*******************************************
بعضی از ماها فکر میکنیم بعضی از اتفاقات اونقدر مهمن که میتونه زندگیهامونو زیر و رو کنه ولی واقعیت اینه که این طور نیست و این وسواس ساخته ذهن ِ خسته و تحت ِ فشار ِ خود ِ ماست . مثلا این که بچهء ما گاهی غذاش ُ روی ِ لباسش بریزه چیز ِ مهمیه؟
این که بچه جوونمون بخواد یه وقتایی برای ِ خودش تنها باشه ، فاجعه اس؟
این که همسرمون بخواد با دوستاش ماهی ، یه بار بیرون بره یعنی به خانواده اش اهمیت نمیده؟
این که توی ِ هفته یه وقتایی غذای ِ حاضری بخوریم.
این که یه جاهایی با وجود ِ همه برنامه ریزیها پول کم بیاریم.
این که یه وقتایی خیلی هم پدر و مادر ِ بی عیب و نقصی نباشیم.
این که خودمونو برای ِ اشتباهات کوچیک و تصادفی ببخشیم.
این که توی ِ سه تا مهمونی یه جور لباس بپوشیم.
این که یه غذا سر ِ سفره مهمونی ، آبروریزی نیست.
این که دامادمون تحصیل کرده اس اما خونه ای از خودش نداره بدبختی نیست.
این که دخترمون با هزار امید و آرزو زندگیش ُ از یه خونه اجاره ای شروع کنه مصیبت نیست.
این که اگه ماشین نداریم و با اتوبوس و مترو این ور و اون ور میریم اصلا زشت نیست.
و کلی حرف دیگه که میدونم توی ِ زندگیهای ِ خیلیامون گره شده، اما واقعا کوچکترین ارزشی نداره.
********************************************
تا حرف میزنی میگن مردم چی میگن، و این یکی از همون اسباب ِ سخت گیریهای ِ زندگیه.آقا مردم هر چی میخوان بگن، مگه همون مردم وقتی میخوان کاری انجام بدن نظر ِ منو و شما رُ میپرسن. کار ِ ما همین که خدایی و عقلی و اخلاقی درست باشه کافیه
دیگه بقیه اش اصلا مهم نیست.
*****************************************
یکی از جاهایی که این سخت گیریا فاجعه شده، توی ِ ازدواجه
پدر و مادر هار ُ که میبینی همه نالان و گریان که آقا نه پسرمون زن میگیره نه دخترمون شوهر میکنه. همش میگن جوونا توقعشون رفته بالا. اولا کی توقع ِ این بچه هار ُ برد بالا
دوما، اصلا این توقع ِ رفته بالا چرا همین جوری دست روی دست گذاشتیم و نگاش میکنیم. من اینو هم به جوونا میگم هم پدر و مادرا. یه کم تشریفتونو بیارین پایین تا شاید یه اتفاقی بیفته. حجت الاسلام قرائتی جایی یه مطلبی رُ تعریف کردن که من هم شنیدنش ُ خالی از لطف نمیدونم . ایشون میگفتن که: من یک کارت عروسی از یک دختر خانمی که خانه پدرش رفته بودم به دستم رسید و از بس جذب این کارت شدم کارتش رُ با خودم آوردم قم. یکی از افراد محترم تبریز دخترش را عروس میکند بعد در کارت عروسیش می نویسد که: باسمه تعالی دوشیزه فلانی و آقای فلانی به ازدواج هم در آوردند بنا داشتیم جشن با شکوهی بگیریم شما را هم دعوت کنیم اما تصمیم گرفتیم بودجه جشن را بدهیم به یک خواهر و برادر و آنها هم ازدواج کنند. بنابراین جشنی نداریم کارت را فرستادیم که بدانید ما عروس شدیم ولی تشریف نیاورید. این کارت کارت اطلاع بود که بدانید که ازدواج انجام شد گرچه از دیدارتان محرومیم ولی امیدوارم کار ِ ما را بپسندید.
خداییش اگه یک سال تشریفات ازدواج کم بشه هیچ دختر و پسری بی زن و بی شوهر نمی مونن و اگه یک سال پولهایی که در ساختمانها خرج دکور سازی می شه کم بشه کسی بی خونه نمیمونه.
***************************************
پنجاه سال ِ تمام هر روز صبح دعوا کرد که چرا این خمیر دندون ُ از بالا فشار میدین
باید از پایین یواش یواش بیاد بالا.
پنجاه سال تمام هر روز موقع ِ رفتن جلوی ِ در دعوا کرد که چرا این خط ِ اتوی ِ شلوار ِ من دو تاست.
پنجاه سال ِ تمام توی ِ ترافیک به همه غر میزد.
پنجاه سال ِ تمام از این که اتاقش ته ِ راهرو بود شاکی بود.
پنجاه سال ِ تمام به کسی که واسش چایی میاورد غر میزد که کم رنگه.
پنجاه سال ِ تمام سر ِ غذا با هم بحث میکرد که با هم حرف نزنن.
پنجاه سال ِ تمام همه رُ مجبور کرد ده شب برن بخوابن.
پنجاه سال ِ تمام بدون ِ دعوت و سرزده خونه هیشکی نرفت.
پنجاه سال ِ تمام واسه هر مهمونی از یه هفته قبل تشریفات داشت.
خودش فکر میکرد آدم خوبیه ، مدیره، کنترل ِ زندگی و زن و بچه شُ داره اما حالا تنهاست. توی ِ یه خونه ای که توش دیگه هیچ کس خلاف ِ قانونش آب هم نمیخوره
خانمش فوت کرده و بچه هاش به تلفن بسنده میکنن. چون دیگه هیچ کسی حوصله سخت گیریهاش ُ نداره.
*****************************************
قاعده و نظم خوبه، درست انجام دادنه کارا مهمه ، اما باید یه چیزی رُ قبول کنیم اونم این که یه ماشین ِ تخصصی هم گاهی خطا میکنه چه برسه به آدم. باید قبول کنیم که یه وقتایی حوصله خیلی خوب بودن ُ نداریم و دوست داریم یه کم دور بشیم از همه چی. باید قبول کنیم که زندگی هم برای ِ خودش یه زنگ تفریح هایی داره که توش میشه گاهی چایی رُ هورت کشید، لباس اتو نکرده پوشید، غذای ِ سوخته خورد ، اما دلخوش بود ، دلخوش به این که اونایی که برات مهمن پیشتن و دوستت دارن.
********************************************
قبل از این که یه چیزی یا کسی سخت بگیریم به این فکر کنیم که اگه سخت نگیریم چی میشه ، اگه جوابتون منجر به فاجعه و اتفاق ِ غیر ِ قابل ِ جبرانی نمیشد، سخت نگیرین.
***************************************************
(مناجات)
حمد و سپاس خداوندى را که یکى از آن راهها که در برابر ما گشوده، ماه خود، ماه رمضان است، ماه صیام و ماه اسلام، ماه پاکیزگى از آلودگى ها، ماه رهایى از گناهان، ماه نماز، ماهى که در آن قرآن نازل شده.
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و شناخت فضیلت این ماه و بزرگداشت حرمت آن و پرهیز از هر چه در این ماه ما را از آن منع کرده اى. به ما الهام کن. و ما را به روزه داشتن یارى ده:آن سان که اعضاى بدن خویش از معاصى تو بازداریم و در آنچه سبب خشنودى توست به کار داریم، تا به هیچ سخن بیهوده گوش نسپاریم و به هیچ لهو و بازیچه ننگریم و به هیچ ممنوع دست نگشاییم و به سوى هیچ حرامى گام بر نداریم و چیزى جز آنچه تو حلال کرده اى در شکمهاى خود جاى ندهیم و زبانمان جز سخن تو نگوید و رنجى بر خود هموار نکنیم جز آنکه ما را به ثواب تو نزدیک سازد و کارى نکنیم جز آنچه ما را از عقاب تو در امان دارد.