افق آفتاب- حال خوب شریک کردن دیگران

گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند

***********************************************************

به افق آفتاب

************************************************************

به نام ِ خدایی که دوست داره بنده هاش توی ِ شادی و غم کنار ِ هم باشن و هوای ِ همدیگه رُ داشته باشن.

***********************************************************

با احترام و ارادت .... سلام

************************************************************

در روزی دوباره از روزهای ِ خوب ِ خدا ... مهمان ِ همراهی ِ شما هستیم

***********************************************************

همراهی ای  تا .. موعد ِ افق ِ اذان ِ ظهر که میعاد گفتگوی ِ ما با خداست

***********************************************************

گفتگویی به طنین ِ نماز که تکلیفی دلنشین و  آسمونی برای ِ دلهای ِ ماست

دلهایی که با یاد و نام ِ خدا به اوج ِ آرامش میرسن

***********************************************************

امروز میخوایم با هم از یکی از واقعیتهای ِ مهم ِ زندگی صحبت کنیم.

 

راستی ..... منش ِ شما توی ِ زندگی چه جوری ِ

از اونایی هستین که فقط به خودتون فکر میکنین یا حواستون به بقیه هم هست ؟

**********************************************************

مطمئنا جواب ِ همه ماها به این سوال اینه که هوای ِ بقیه رم داریم

اما این چیزی که ماها فکر میکنیم و در واقع یه وقتایی اصلا اینجوری نیست

و بیشتر ترجیح میدیم که قید و بندی به دست و پای ِ زندگیمون نباشه

***********************************************************

قید و بندی که مسائل و مشکلات ِ دیگرانه مسائلی که ماها میتونیم حلش کنیم و یا حداقل اینه که میتونیم نسبت ِ بهش حساس باشیم ،اما نیستیم

*********************************************************** 

بیشتر ِ ماها فکر میکنیم که نمیتونیم غیر از خودمون هوای ِ بقیه رم داشته باشیم

غافل از این که آدمای ِ زرنگ معمولا حواسشون به بقیه هم هست

چون باور دارن که تویِ این روزگار دست ِ تنها نمیشه زندگی کرد

و باید یه کمک و پشتیبانی باشه 

**********************************************************

کمک و حمایتی که اتفاقا از طرف ِ همون کسانی اتفاق میافته که یه روزی و یه جایی تو به دردشون خوردی

***********************************************************

ولی واقعیت اینه که زندگی ِ همه ماها به هم گره خورده و چه بخوایم و چه نخوایم توی ِ خوشبختی و بدبختی های ِ همدیگه شریکیم

***********************************************************

 زندگی ِ همه ماها به هم گره خورده ، چه شادیهامون و چه غم و غصه هامون ، دقیقا به همین دلیل ِ که ماها هر چقدر بتونیم بیشتر و بیشتر همدیگه رُ توی ِ غم و شادیهامون شریک کنیم ... زندگی رُ اول برای ِ خودمون و بعد برای ِ دیگران بهتر و بهتر کردیم.

*************************************************

به نظر ِشما چرا وقتی ماها دیگران رُ توی ِ حال ِ خوب ِ خودمون شریک میکنیم، حس خودمون چند برابر بهتر و بهتر میشه؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

******************************** 

میگن یه راهی هست که با اون میشه شادیها رو بزرگتر

کرد 

راهی که توی شریک شدنه شادیها با دیگرانه

چون با این شریک شدن دیگه نه فقط یک دل

که دو  دل و گاهی حتی صدها و هزاران دل

توی یه شادی شریک میشن

*********************************************

آیات و روایات فراوانی وجود دارد که به فضیلت توجه به دیگران و اهمیت همدلی و تعاون اشاره کرده و فضیلت اون رُ از بسیاری عبادات بیشتر شمرده است.

پیامبر اکرم(صلی ا... علیه و اله و سلم) می‌فرماید: رفع گرفتاری و همدلی با مردم بهتر از روزه و اعتکاف یک ماه است.

 امیرالمومنان حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید از پیامبر(ص) شنیدم که فرمود: کسی که یک مشکل از مومن رفع کند، مثل کسی است که تمام عمرش را عبادت کرده است

حضرت امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: قضای حاجت مومن از آزادی هزار بنده و از هزار اسب سواری که به جنگ می‌روند فضیلتش بیشتر است

***********************************************************

یه قانون بزرگ و غیر قابل انکار...  توی  دنیا ...  وجود داره ...اونم اینه که ... هیچ کس نمیتونه ... همه شادیها و خوشیها رو... با هم ... د اشته باشه.

دلیلشم اینه که ...اندازه  دستها و دلهای ما ..  کوچیکه .... اون قدر کوچیک که  خیلی زود ... پر میشن.

پس ... اگه دوست داریم  که  توی زندگی هامون ...   شادی ها و خوبی های بیشتری رو تجربه کنیم ... باید ... اندازه دستها و دلها مونو بزرگتر کنیم ... اون قدر بزرگ ... که شادی های بی پایانه خدا ... توش جا بشه.

برای این بزرگ شدن ... فقط دو تا راه وجود  داره ...........

یکی این که ... قدردان خدا باشیم و شکر گذاره شادی های کوچیک و بزرگش ...

و دوم  این که ... هیچ چیز رو فقط  برای خودمون نخوایم ... و اگه  شادی و خوشبختی ای  هست ... برای همه آرزوش کنیم.

خدا این جوری بیشتر از همیشه ... بهمون نگاه میکنه

و زودتر از همیشه دلهامونو به شادی میرسونه

*********************************************

به شکرانه لحظه های ِ خوب ِ زندگیمون

دیگران رو هم توی شادیمون شریک کنیم

با یه لبخند

با دست نوازش

و حتی گاهی  با نگاهی گرم و صمیمی

******************************************

یکی از اولین راه های ِ شریک کردنه دیگران توی حال ِ خوب ِ زندگیمون، بیرون کردن کینه و دشمنی مردم از دلهامونه ، چه بسا  بعضی از ما بدلیل کم‌لطفی و اشتباهات مردم، نسبته بهشون کینه و کدورت پیدا میکنیم واین کینه ها مانع از حسن معاشرتمون میشه؛

حضرت امام باقر (علیهما السلام) میفرمایند: همانا خداوند نرمخو و مهربان است و نرمی را دوست دارد و از (نشانه‌های) نرمخویی او بیرون کشیدن کینه‌ها و ضدیتها از دلهای شماست.

**********************************************

یکی از مهم ترین رفتارهایی که دیگران رُ میتونه در حال ِ خوب ِ ما شریک کنه، گذشت در برابر اشتباهات اونهاست، در روایت است که ، مردى به رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله عرض کرد: اى رسول خدا! چه مقدار خادمت را مى‏بخشى؟ رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله از جواب ساکت شد، سپس فرمود: روزى هفتاد مرتبه.

البته در رعایت ِ گذشت نسبت به دیگران باید به این مساله اشاره کرد  که اگر چه انسان عاقل در روش برخورد با مردم, رفق و مدارا رُ در پیش می‌گیره، اما همین رفق و مدارا هم حد و مرزی داره، که بعد از گذشت از اون حدود دیگه نیاز به رعایت مدارا نیست.

*********************************************  

یکی از مسائل مهم در زندگی برقراری پیوند دوستی و صمیمیت با دیگرانه و در اسلام هم روابط اجتماعی بر پایة دوستی بنا شده ؛ لذا حضرت علی علیه السلام سفارش نموده که دوستانِ خود را زیاد یاد کنید که آنان در دنیا یار و یاور شما و در آخرت شفاعت خواه شما هستند.

یا در جای دیگر خطاب به مالک اشتر می فرماید: قلب خویش را از مِهر مردم و دوستی و لطف آنان سرشار کن. مبادا هرگز که درندة خون آشام باشی که خوردن مردم را غنیمت بشماری، چرا که مردم دو گروه اند: یا برادران دینی تو بوده یا در آفرینش همانند تو هستند.

*******************************************

در وصایای اخلاقی سید بن طاووس به فرزندش در اهمیت ِ تعامل ِ با دیگران آمده است که : ای فرزند، بدان که بدترین معاشرت، معاشرت با گناهکاران است، اساس مطلبی که باید در نظر داشته باشی که خداوند، بهترین دوست تو بوده است. پیوسته با توبوده است و تو پیوسته حتی پس از مرگ به مصاحبت جمیل او نیازمندی. اگر او از تو روی بگرداند یا تو از او روی بگردانی، کیست که پشتیبان تو شود؟ ما به حکم وجدان و خرد می‌دانیم که آن گونه مردم یا ملوک و بزرگان این سرای ناپایدار با دوستان و رفیقان، بلکه با غلامان و همسایگان و با کسانی که ازآنان امید نفع و احسان یا جلوگیری از خطر دارند، هر یک را به قدر مقام در نشست وبرخاست و در مشهودات، ادب نگاه می‌دارند. پس چگونه روا باشد که با وجود علمی که خدای جل جلاله به ما دارد و با وجود قدرت او بر ما و احسان او با ما، ادبی که درمحضر مقدس او بجای می‌آوریم، کمتر از آن باشد که درباره مردمی که از اعراض آنان باکی نداریم، بجای می‌آوریم؟

*************************************************

 

(مناجات)

الهی؛ ای خدایی که بنده گناه کند و تو را شرم، کرم بُوَد

الهی؛ تو دوست می داری که من تو را دوست دارم با آن که بی نیازی از من. پس من چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری با این همه احتیاج که به تو دارم.

الهی؛ من غریبم و ذکر تو غریب. ومن با ذکر تو اِلف گرفته ام؛ زیرا که غریب با غریب اِلفت بگیرد.

الهی؛ شیرین ترین عطاها در دل من رجای تو خداوند است و خوش ترین سخن ها بر زبان این گنهکار، ثنای توست و دوست ترین وقت ها بر این بنده ی مسکینِ گنهکار ، لقای توست.

الهی؛ مرا عملِ بهشت نیست و طاقت دوزخ ندارم. اکنون کار با فضل تو افتاد. پس مرا بپذیر