برنامه
گروه معارف و مناسبتهای رادیو ایران تقدیم میکند.
*******************************************************
به افق آفتاب
*****************************************************
به نام ِ خدایی که در سختیها و تنگناها، بهترین همراهه
و سلام
***************************************************
با توکل ِ به خدای ِ بزرگ
به استقبال ِ اوقات ِ آسمانی ِ اذان ظهر میریم
و از خدای ِ بزرگ درخواست میکنیم که دست و دل ِ مار ُ از رحمت ِ این دقایق سرشار کنه
***********************************************
از رحمتی که سختیها رُ آسون و تلخی ِ غصه ها رُ شیرین و قدرت ِ ما رُ در مواجه با مسایل بیشتر و قدم هامونو در مسیر ِ حق استوارتر میکنه .
****************************************************
از قدرت ِ با خدا بودنی که اگر باورش به دلهامون بشینه در بند ِ هیچ دغدغه ای نخواهیم بود و با دلبستگی ِ به خدا آزاد و آزاده زندگی میکنیم، که بنده خدا بودن عین ِ آزادگیه و برداشتنه قدم های ِ بزرگ بدونه ترس و دلهره.
****************************************************
استواری و قدرتی که با استقامت داشتن در راه ِ خدا بدست میاد و حقیقتا گنجه
برای ِ مایی که توی ِ زندگیهامون گاهی از سختیها و مشکلات بی طاقت میشیم.
***************************************************
اون هم بی طاقت شدنی که مهار ِ تدبیر ُ و آرامش رُ ازمون میگیره
*************************************************
سختیها و تنگناهایی که عیار ِ واقعی ِ ادمهار ُ به خودشون و دیگران نشون میده
***************************************************
سختیهایی که بهترین راه برای ِ بالابردن توان ِ روحی و فکریه ماست. توانی که باعث میشه بهتر زندگی کنیم و زودتر به سرمنزل ِ مقصود برسیم.
***************************************************
مشکلات و سختیها جزئی جدانشدنی از زندگیِ همه ما هستن
جزیی که اگه توش تکیه مون به خدا نباشه و استقامت نداشته باشیم، مجبوریم به دیگران تکیه کنیم. به کسایی مثل ِ خودمون که قدرت و توانشون بیشتر از ما نیست و این در خیلی از جاها یعنی کم و کوچیک کردنه خودمون.
*******************************************
شاید برای ِ همینه که در توصیه بسیاری از بزرگان به داشتن و حفظ استقامت بخصوص در سختیها و گرفتاریها و تنگدستیها سفارش شده، امری که چندان هم سهل و ساده نیست.
********************************************
به نظر ِشما سختیها چطور میتونن سکوی ِ پرواز ِ ما بشن و چرا آدمها در سختیها خود ِ واقعی شونو نشون میدن؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
***********************************************
محبت دنیا سررشته تمام گناهانه و کلید تمام بدیهاست و سبب تباه شدن هر خوبى ایه. چرا که اگه ناز و نعمت ، غنى و ثروت و صحت و سلامت و امنیت و رفاهیّت، در انسان جمع بشه، کم دلیه که به دنیا محبت و علاقه پیدا نکنه و بتونه خودش رُ از فسادها و امراض نفسانیه حفظ کنه. خداوند به واسطه محبت و عنایتى که به اولیاء و مؤمنین داره اونها رُ مبتلا فرماید تا محبت و وابستگی اونها رُ به دنیا کاهش بده.
*********************************************
گاهی اوقات در اطرافمون انسان های بسیار مؤمن رُ می بینیم که اتفاقات سخت و گاه دردناکی براشون می افته و عزیزان خودشون رُ از دست می دن، دچار بیماری های سخت میشن و خلاصه به طرق مختلف در رنج هستن و با این حال شکرگزار و راضی به نظر می رسن وقتی به دلیل این امور فکر میکنیم فرضیات مختلفی ذهن ما رُ به خودش مشغول میکنه مثلا این که ممکنه تاوان گناهی باشه ، یا این که دارن امتحان می شن و هزار و یک اما و اگر دیگه .
حضرت امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: همانا اجر و پاداش بزرگ با امتحان و آزمایش بزرگ همراه است، خداوند قومى را دوست ندارد مگر آنکه او را مورد آزمایش قرار میدهد. (بحار الأنوار ، ج64، ص: 207 )
********************************************
همون طور که میدونیم « نابرده رنج گنج میسر نمی شود»؛ دوستان خدا هم زمانی می تونن به پاداش های عظیم الهی دست پیدا کنن که در امتحانات الهی موفق بشن و هرچه این امتحان ها بیشتر باشه مراتب دوستان خدا هم بالاتر رفته و پاداش بیشتری دریافت میکنن از همین رو در روایات آمده که "برای مومنین درجاتى ست که به آنها نایل نشوند مگر با بلیات و امراض و آلام" به همین دلیل هم خداوند دوستان خودش رُ به امتحانات بیشتری دچار میکنه تا اونها به درجات عالیه نائل بشن و اجر بیشتری دریافت کنن از همین رو حضرت امام صادق علیه السلام فرموده اند: هر آینه از براى بنده درجهاى پیش خدا مىباشد و نمىرسد به آن مگر به دو خصلت: یا به رفتن مال، یا به بلیه در جسم او.» ( بحار الأنوار ، ج64، ص: 216)
******************************************
سختیها و بلاها، گرفتاریها، نعمت‌ها و نقمت‌ها برای عقل و شعور انسان‌ها این حقیقت رُ معلوم میکنه که اختیار همه چیز به دست دیگریه و مالک و صاحب اختیار واقعی، اوست، که همه چیز رُ به اراده خودش تغییر داده و مردم رُ در شرایط گوناگون و دگرگون قرار میده. کسی که ثابت و تغییر ناپذیره اما همه تحولات به اراده اوست. پس خداوند، خلق رُ به نیکی‌ها و نعمت‌ها و ناخوشی‌ها و نقمت‌ها مبتلا میکنه تا به سوی او بازگردند و گوهر عبودیت رُ در خودشون کشف کنن و مورد بهره‌برداری قرار بدن، چنانکه در سوره سوره اعراف آیه861 این طور بیان شده که : آنان را با نیکی‌ها و تلخی‌ها مبتلا میکنیم تا به سوی ما باز گردند.
***********************************************
(مناجات)
خدایا
به تو روی آوردم چون یگانه معبود عالمی از خود مرانم من بی تو هیچم و با نام تو همه چیــز، دست نیاز به سوی تو آورده‌ام تومهربانی و دست گیــرنده مستمنــدان لطف و کرمـت را از من دریــغ مدار ، از عالمت حیــرانم و در خـــود سرگردان باحالتی پریشان به درگاهت نالانم و از دیده گریان و همه جا به سوی تو روان تو کریمی و بزرگوار رحیمی و بخشاینده روح روان ، از بندگان ناآگاهت در گذر و روح آنان را به سعادت راهنمایی فرما و هر آنچه از عالم کبریایی خواهی بر جسم عنایت فرما چون هر دردی که از سوی تو رسـد رحمت است وتحمّل آن را دارم .
خدایا به عظمت تو سر تعظیـــم فرود می آورم و از تو میخــواهم که مرا جــزو بندگان مقرّب درگاه خویش منظور فرمایی.
و از روی لطف و کرمت ارواح پاک را برای هــدایت بر من نازل فرمایی تا رستــگار شوم ، تو بزرگی و سزاوار ستایش و تکریم.
- ۹۹/۰۵/۰۴