گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند
************************************************
به افق آفتاب
**************************************************
به نام ِ خدایی که بنده های ِ قدردانش رُ دوست داره
بخصوص اونایی اهل ِ شکر و شکر گذاری ان
*************************************************
خدمت ِ همه شما عرض ِ سلام داریم و در اوقاتی قرین به اذان ظهر .... میهمان ِ شما هستیم
**************************************************
به قرار ِ این چند روز ، امروز هم به خودمون و خدا یه قول ِ دیگه میخوایم بدیم
**************************************************
یه قولی که هم حال ِ خودمونو خوب کنه و هم حال ِ زندگیهامونو
**********************************************
یه قول ِ باارزش مثل ِ قدرشناسی و شاکر بودن
********************************************
چیزی که شاید یه وقتایی در فراز و فرود ِ زندگی فراموشش کنیم
*********************************************
فراموشی ای که گاهی از تکراری شدنه اتفاق ها برامون پیش میاد
********************************************
اتفاق هایی مهم که اگه نباشن زندگی واسمون ممکن نیست
*********************************************
اتفاق هایی کوچیک و بزرگ که هر کدومشون نعمتی برای ِ زندگی ِ ما هستن
********************************************
نعمتی مثل ِ همین فرصت ِ عبادت و راز و نیاز و
نماز .. مناجات و رسیدنه به روحی سبکبال که کیمیاست
*****************************************
امروز با هم از نعمتهای ِ سرشار ِ زندگی صحبت میکنیم
و شاید در این مرور خیلی چیزها یادمون بیاد
خیلی چیزها مثل ِ تشکر و قدرشناسی که به خدا و خیلیا بدهکاریم
*********************************************
به نظر ِشما چطور میتونیم بیش از اونچه که تا امروز بودیم قدردان باشیم و مصادیق ِ این قدرشناسی چیه؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
**********************************************
برای ِ خیلی از ما قدرشناسی ... جنبه تعارف داره
و شاید فکر نکنیم که این مساله یک وظیفه اس
وظیفه ای که عدم ِ انجامش نشونه ناسپاس بودنه ماست
درسته که قابل ِ قیاس نیست اما برای ِ درک ِ این مساله یه زندگی ِ روزمره خودمون نگاه کنیم
به این که وقتی کاری برای ِ کسی انجام میدیم .... دوست داریم که اون از ماتشکر بکنه یا نه
و این که آیا با سپاس ِ اون حسی ار رضایت در دل ِ ما ایجاد میشه یا نه
البته در مورد ِ خدا .... بحث ِ نیاز مطرح نیست چون او از همه چی بی نیاز ِ
و حقیقت اینه که تشکر ِ کردن و نکردنه ما تاثیری در خدایی ِ او نداره
اما قدرشناسی ِ ما خدا رُ خوشحال میکنه
و موجب ِ برکت ِ بیشتر و فزونی ِ نعمت میشه
در حقیقت انگار خدا همین شکر گذاری رُ هم بهونه ای کرده .. تا بوسیله اون ما رُ به عطایای ِ بیشتری برسونه
*****************************************************
از حضرت علی(علیه السلام) روایت است که فرمود: بر عهده کسی است که به او انعام و احسانی شده، اینکه به خوبی و به نحو شایسته، بر نعمت دهنده نیکی کند و نعمت و احسان او را جبران نماید. اگر از جبران عملی و "مکافات" ناتوان بود با ستایشی شایسته و ثنای نیک برخورد کند، اگر از ستایش زبانی هم ناتوان بود حداقل نعمت را بشناسد و به نعمت دهنده محبت داشته باشد. اگر این را هم ندارد و نتواند،پس شایسته آن نعمت نیست.
******************************************
در روایتی هم از امام باقر(علیه السلام) روایت شده که هر کس آن گونه که به او نیکی شده رفتار کند، مکافات و جبران کرده است و اگر ناتوان باشد، شاکر است و اگر شاکر باشد بزرگوار است. از حضرت رضا(علیه السلام) روایت است؛ هر کس مخلوق های نعمت دهنده را سپاس نگوید،خدا را سپاس نگفته است.
****************************************
حضرت امام صادق (علیه السلام) می فرماید: کمترین شکر این است که نعمت را از خدا بدانى، بى آنکه قلب تو مشغول به آن نعمت شود و خدا را فراموش کنى، و همچنین راضى بودن به نعمت او و اینکه نعمت خدا را وسیله عصیان او قرار ندهى، و اوامر و نواهى او را با استفاده از نعمتهایش زیر پا نگذارى».
***********************************************
در حکایت است که
روزی مردی خواب عجیبی دید، او دید که پیش فرشته‌هاست و به کارهای آنها نگاه میکند، هنگام ورود، دسته بزرگی از فرشتگان را دید که سخت مشغول کارند و تند تند نامه‌هایی را که توسط پیک‌ها از زمین می‌رسند، باز می‌کنند، و آنها را داخل جعبه می‌گذارند. مرد از فرشته‌ای پرسید، شما چکار می‌کنید؟
فرشته در حالی که داشت نامه‌ای را باز می‌کرد، گفت: این جا بخش دریافت است و ما دعاها و تقاضاهای مردم از خداوند را تحویل می‌گیریم. مرد کمی جلوتر رفت، باز تعدادی از فرشتگان را دید که کاغذهایی را داخل پاکت می‌گذارند و آنها را توسط پیک‌هایی به زمین می‌فرستند.
مرد پرسید: شماها چکار می‌کنید؟ یکی از فرشتگان با عجله گفت: این جا بخش ارسال است، ما الطاف و رحمت‌های خداوندی را برای بندگان می‌فرستیم.
مرد کمی جلوتر رفت و دید یک فرشته‌ای بی کار نشسته است مرد با تعجب از فرشته پرسید: شما چرا بی کارید؟
فرشته جواب داد: این جا بخش تصدیق جواب است. مردمی که دعاهایشان مستجاب شده، باید جواب بفرستند، ولی فقط عده بسیار کمی جواب می‌دهند. مرد از فرشته پرسید: مردم چگونه می‌توانند جواب بفرستند؟ فرشته پاسخ داد: بسیار ساده فقط کافیست بگویند “خدایا شکر”
***************************************************
حقیقت اینه که ناسپاسی از مردم موجب دلسردی و سلب انگیزه از اونها میشه. البته وظیفه کسی که احسان و نیکی به مردم می کنه اینه که به خاطر خدا خدمت کنه و انتظار پاداش هم از خدا داشته باشه و قدر نشناسی مردم او را سرد نکنه.
در نهج البلاغه آمده است که " ؛ کسی که سپاسگزار نیکی های تو نیست تو را در انجام کار معروف و شایسته بی رغبت نسازد". این، یک سوی قضیه است، اما در سوی دیگه وظیفه مردم ِ که از خدمات و احسانها برخوردار می شوند. مردم اگر با سپاس و تقدیر، اهلیت و شایستگی خود را نشان ندهند موجب سلب نعمت و موجب منصرف شدن نیکوکاران از عمل خیر می گردند و این نوعی"رهزنی" در کار خیر است که در روایات نیزآمده است.
از امام صادق(علیه السلام) روایت است: خدا لعنت کند رهزنان معروف و نیکی را، رهزن خیر کسی است که به او خوبی می شود و او ناسپاسی و کفران می کند، در نتیجه آن نیکوکار را مانع از آن می شود که به دیگری نیکی کند.
*************************************************
میگویند در بنی اسرائیل مردی بود که شبی در خواب دید که به او گفته شد نصف عمرت در وسعت رزق و روزی هستی، انتخاب کن نصف اول عمرت باشد یا نصف آخر؟ مرد گفت: نصف اول آن باشد.
آنگاه دنیا به او روی آورد و هر وقت خداوند به او نعمتی می داد، صدقه می داد، شکر می کرد و بخشش می نمود و به بیچارگان کمک می کرد . تا اینکه شبی در خواب دید که به او گفتند: نصف عمرت که باید در رفاه باشی تمام شد.
مرد گفت: خداوند به من نعمت داد و من شکر کردم و خدا وعده داده که اگر شکر نعمت کنید نعمت شما زیاد می شود.
به او گفته شد: درست است تو نصف دیگر عمرت را نیز در رفاه خواهی بود زیرا که شکر نعمت کردی.
**********************************************************
(داستان کوتاه)
زن روی نیمکت پارک نشسته بود و به لباسهای کهنه فرزندش و تفاوت او با بچه های دیگر نگاه می کرد، ماشین گران قیمتی جلوی پارک ایستاد و مرد بسیار شیک پوشی از آن پیاده شد و با احترام در ماشین را برای همسرش که پسرکی در آغوش داشت بـاز کـرد.
با حسرت به آنها نگاه کرد و از ته دل آه کشید.
آنها کودک را روی تاب گذاشتند.
خدایا! چه می دید! پسرک عقب مانده ذهنی بود.
با نگاه به جستجوی فرزندش پرداخت، او را دید که با شادی از سـرسـره بالا می رفت .
چشمانش را بست و از ته دل خدا را شکر کرد.
***************************************************
خــــدایا به داده ات و نداده ات و گرفته ات شــــکر
داده ات نـعـمــت
نداده ات حـکـمـت
و گرفته ات امتحان است
***********************************************
یه وقتایی یه چیزایی اونقدر برای ِ ما عادی شده که شاید یه لحظه هم فکر نکنیم که بخاطرش باید قدردان باشیم
من یه دوستی دارم که نگاهش به زندگی یه جور ِ دیگه ای ِ اون همیشه میگه
خدا رُ شکر که تمام شب صدای خرخر بابامو می شنوم . این یعنی او زنده و سالم ِ و پیش ِ ماست
خدا رُ شکر که دختر نوجوونم همیشه از شستن ظرفها شاکی ِ .این یعنی اون توی ِ خونه اس و این ور و اون ور نیست
خدا رُ شکر که قسط میدم یعنی شغل و در آمدی دارم و بیکار نیستم. ..
خدا رُ شکر که لباسا م کمی برام تنگ شده. این یعنی غذای کافی برای خوردن دارم.
خدا رُ شکر که آخر ِ روز از خستگی از پا می افتم.این یعنی توان سخت کار کردن رُ دارم.
خدا رُ شکر که گاهی باید زمین ُ بشورم و پنجره ها رُ تمیز کنم.این یعنی من یه خونه واسه خودم دارم.
خدا رُ شکر که در جائی دور جای پارک پیدا کردم.این یعنی هم توان راه رفتن دارم و هم اتومبیلی برای سوار شدن.
خدا رُ شکر که سرو صدای همسایه ها رُ می شنوم. این یعنی من توانائی شنیدن دارم.
خدا رُ شکر که این همه شستنی و اتو کردنی دارم. این یعنی من لباس برای پوشیدن دارم.
خدا رُ شکر که هر روز صبح باید با زنگ ساعت بیدار بشم. این یعنی من هنوز زنده ام.
خدا رُ شکر که گاهی اوقات بیمار می شوم. این یعنی یادم بیاد که اغلب اوقات سالمم
و خدا رُ شکر که خرید هدایای سال نو جیبم ُ خالی می کنه. این یعنی عزیزانی دارم که می تونم براشون هدیه بخرم.
***************************************************
در توجه و اهمیت ِ قدرناشناسی در حدیثی حضرت امیر(ع) پنج چیز را تباه شده و ضایع می شمارد از جمله بارش باران به شوره زار و افروختن چراغ در روز روشن و تقدیم غذا به انسان سیر و یکی هم نیکی کردن به کسی که سپاسگزاری از آن نمی کند.
***************************************
(مناجات)
خدایا!
عنانمان را از دست نفسمان بستان
و یاد خودت را چنان در دلمان بنشان که تو از چشممان ببینی
و از گوشمان بشنوی و از زبانمان بگویی.
خدایا!
در قیامت با چه رویی به چشمهای تو نگاه کنیم که در مقابل عمری نعمت،
جز گناه و معصیت نیاورده ایم.شرمساریِ آن روز از هر عذابی دردناک تر است.
دستمان بگیر.
- ۹۸/۰۱/۳۱