افق- آدم بزرگ

افق

گروه فرهنگ و اندیشه رادیو ایران تقدیم میکند

********************************************

به افق آفتاب

*******************************************

به نام ِ خدایی که با یادش میشه دلی دریایی و بزرگ داشت

******************************************

خدمت ِ همه شما عرض ِ سلام داریم و در آستانه اذان ظهر با شما هم زمزمهء  نام ِ خدا میشیم

*****************************************

نام ِ خدایی که به حقیقت ِ آرامش ِ دلهاست

بخصوص برای ِ اونایی که دوست دارن دلاشون اونقدر بزرگ باشه که همه چی توش جا بشه

همه چی .. مثل ِ سختیها

غصه ها

شادیها

و حتی آدمایی که دوستشون داریم و اونایی که شاید دوستشون نداشته باشیم

************************************

اینایی که گفتم ممکن نیست مگه این که ماها آدمای ِ بزرگی باشیم و یه دل ِ بزرگ داشته باشیم

داشتنه اون دل ِ بزرگ هم ممکن نیست مگه این که وصل بشیم به خدا

***********************************

که واقعا داشتنه اون دل ِ بزرگ یه نعمته

یه گنجی که تموم شدنی نیست

چون

*************************************

چون آدمای ِ بزرگ کینه ای نیستن و محال ِ که کدورت ِ از دیگران .... توی ِ دلاشون موندنی بشه

***********************************

چون آدمای ِ بزرگ اهل ِ بخششن و راحت از چیزی که باید میگذرن

**********************************

چون آدمای ِ بزرگ با بقیه مهربون ترن و دلسوزتر

*********************************

چون آدمای ِ بزرگ سختیهای ِ دنیا بی طاقتشون نمیکنه

********************************

چون آدمای ِ بزرگ آخر ِ همه غصه هاشون دل آرومن به این که خدایی هست

آخر ِ همه دردهاشون ... آرومن به این که درمانی هست

**********************************

اونا اگه کاری میکنن

فقط به وظیفه و تکلیف ِ و برای ِ همین دلگیر نمیشن اگه کسی مزد ِ کارشونو نده

و یا کم بده

********************************

و آخر ِ همه شلوغیهای ِ دنیا ... نفسی به آرامش میکشن

چون میدونن که خدایی هست

********************************

واقعا داشتنه یه دل ِ بزرگ ، خوشبختی نیست؟

*********************************

به نظر ِشما ماها چه طوری میتونیم رویای ِ داشتنه یه دل و روح ِ بزرگ رُ واسه خودمون برآورده کنیم و حقیقتا آدمای ِ بزرگی باشیم ؟ اصلا بزرگی و بزرگ بودن به چیه؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

******************************

بدون شک آدم ِ  بزرگ بودن ، مثل ِ هر چیز ِ دیگه ای توی ِ این دنیا واسه خودش آدابی داره

چیزی که داشتنش معمول و رایج نیست

و اگه خواهانش هستیم باید خودمونو مهیاش کنیم

مهیا کردنی که حتما تمرین میخواد ......

همه ما دور و برمون پر ِ از آدمهای مختلف

از کسایی که یه وقتایی تو زبون هم میگیم که دلشون خیلی کوچیکه

و یا کسایی که میگیم دریا دلن

اون چیزی که مشخص ِاینه که اگه به ما باشه انتخاب ِ هممون دسته دوم ِ

یعنی اونایی که دلاشون بی انتهاست

با ما بمونین تا خدمتتون عرض کنم که با توجه به آیات و روایات و کلام ِ بزرگان چطور میشه به این ثروت ِ ابدی دست پیدا  کرد

*************************************

یکی از راه های ِ آدم بزرگ بودن اینه که خودتو به یه منبع و سرچشمه بی انتها وصل کنی

یعنی کسی یا چیزی رُ پیدا کنی که بتونی توی ِ لحظه های ِ سخت و دقیقا همون جاهایی که دیگه طاقتی برات نمیمونه بهش تکیه کنی

کسی که بتونی بهش مطمئن باشی

  مطمئن از این که از تکیه کردن و اعتماد ِ بهش پشیمون نمیشی

خیلی از ماها تکیه مون به خودمونه

خیلیامون به پدر و مادرمون

و خیلیای ِ دیگه مون به دوست و اشنا و رفیق ِ قدیمی

اما بین ِ همه ماها اندازه دل ِ اونایی که تکیه شون به خداست

از بقیه بزرگتره

چون اونا به کسی وصلن که بزرگترین و بالاترین حقیقته عالمه

***************************************

میگن اگه خواستین دل ِ آدما رُ اندازه بگیرین

ببینین

کدوماشون از بقیه آروم ترن

چون هر چی اندازه دل ِ آدما بزرگتر میشه

آرامششون هم بیشتره

چون هر غصه و سختی و گرفتاری رُ که جلوی ِ دلشون میذارن

میبینن که در برابر ِ خدایی که توی ِ دلهاشون جای داره

عجیب کوچیک و بی مقداره

**************************************

تا حالا به این فکر کردیم که چرا میگن خدا توی ِ دل ِ بنده هاش ِ

چون این دل ..... شروع ِ همه چیه

و همه اتفاقای ِ زندگی گره خورده به همین دل

به دلی که باید توی ِ غصه ها صبور باشه

توی ِ سختیها محکم باشه

به دلی که باید تویِ کارای ِ خوب پیش قدم بشه و توی ِ خطا و گناه عقب بشینه

انگار این دل ِ که حتی به عقل ِ آدمم فرمون میده

دلی که اگه هدایتش دست ِ خدا باشه

همه چی درست میشه

هم این دنیا و هم اون دنیا

و برای ِ این که دلمون جایگاه ِ خدا باشه

باید بزرگش کنیم

****************************************

صبوری ... اونایی که دلای ِ بزرگی دارن

خیلی صبورن

چون میدونن که خدا همه چی رو میبینه و میشنوه

***************************************

فکر نکنین بزرگ شدنه دلها فقط سهم ِ بعضی از آدمهاست

نه

دلهای ِ همه ما بزرگ میشه اگه توی ِ عصبانیتهامون چشمامونو روی ِ همه چی نبندیم

دلامون بزرگ میشه اگه انقدر از هم توقع نداشته باشیم

دلامون بزرگ میشه اگه  انقدر دنبال ِ مقصر نباشیم

دلامون بزرگ میشه اگه گاهی خودمونو جای ِ بقیه بذاریم

دلامون بزرگ میشه اگه شعله غرورمونو کم کنیم

دلامون بزرگ میشه اگه باور کنیم که محور ِ همه چی ما نیستیم و ما هم جزئی از این عالمیم

همین

*******************************************

دل سپردن به رضایت ِ خدا مهم ترین شرط ِ صاحبدلی ِ 

اونم صاحب ِ دلی بزرگ بودن

*******************************************

فکر کنم آدم بزرگ بودن و داشتنه یه دل ِ بزرگ اونقدر ارزش داشته باشه که بخاطرش حاضر بشیم دیگران ُ ببخشیم

فکر کنم آدم بزرگ بودن اونقدر ارزش داشته باشه که بخاطرش حاضر بشیم گاهی از خودمون بگذریم

فکر کنم آدم بزرگ بودن اونقدر ارزش داشته باشه که بخاطرش حاضر بشیم دیگران ُ واقعا دوست داشته باشیم

فکر کنم آدم بزرگ بودن اونقدر ارزش داشته باشه که بخاطرش حاضر بشیم کمی بار ِ غصه دیگران ُ به دوش بگیریم و شریکشون بشیم

فکر کنم آدم بزرگ بودن اونقدر ارزش داشته باشه که بخاطرش حاضر بشیم جز رضای ِ خدا به چیزی فکر نکنیم

********************************************

(مناجات)

خدایا! اگر مرا به جرمم بگیری، دست‏به دامان عفوت می‏زنم.

و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه کنی، تو را به بخشایشت‏بازخواست می‏کنم.

اگر در دوزخم افکنی، به دوزخیان اعلام خواهم کرد که تو را دوست دارم.

خدایا! اگر در کنار طاعتت، عملم کوچک است، امید و آرزویم بزرگ و بسیار است.

خدایا! از آستان تو چگونه تهیدست و محروم برگردم، با آنکه گمان نیک من نسبت‏به جود تو، آن است که نجات یافته و رحمت‏شده مرا باز گردانی.

خدایا! عمرم را در رنج غفلت از تو تباه ساختم،جوانی‏ام را در سرمستی دوری از تو هدر دادم،خداوندا! آن روزها که به کرم تو مغرورشدم و راه خشم تو را سپردم، از خواب غفلت‏بیدار نگشتم

خدایا جود و بخشش تو، دامنه آرزوهایم را گسترده است و بخشایش تو، برتر از عمل من است.

پروردگار من! حاجت و نیازم را رد مکن و دست امید و آرزویم را از درگاه خویش، کوتاه مگردان.

خداوندا! اگر می‏خواستی خوارم کنی، هدایتم نمی‏کردی. و اگر می‏خواستی رسوایم سازی، از عقوبت دنیا معافم نمی‏کردی.

خدایا! ستایش ابدی و ثنای سرمدی تنها از آن توست، سپاسی همواره فزاینده و بی‏کم و کاست، آنگونه که تو دوست داری و می‏پسندی.