امروز بیستم خردادماه 1396
و به شادباش ِ میلاد کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام
پانزدهمین قرار ِ سحرگاهی ِ ما و خداست.
به نام ِ خدایی که انقدر بزرگه که ما هر چقدر هم که دور باشیم
باز هم نزدیکه.
خدایی که هیچ کدوممون از وسعت ِ مهربانیش بیرون نیستیم.
خدایی که همیشه هست حتی اگه ما ، فقط توی ِ سختیها به یادش بیاریم.
خدایی که به ما از خودمون دلسوزتر و حواسش بهمون هست.
خدایی که مدام سر ِ راهمون ... بهونه و نشونه میذاره تا فراموشش نکنیم
که اگه فراموشش هم بکنیم .... اون ما رُ یادش نمیره.
خدایی که هر روز و هر لحظه چشم براه ِ بنده هاش ِ
و این شبهای ِ ماه رمضان چشم براه تر
چون فقط خودش میدونه که به اهالی سحر چه رحمتی رُ اعطا میکنه.
یه رحمت ِ بی نهایت که دین و دنیای ِ عالَمی رُ آباد میکنه.
از خدا میخوایم که مار ُ در زمزه اهالی ِ سحر بپذیره و انچه به خوبانش اعطا کرده به ما هم هدیه کنه.
مجال ِ این سحر رُ هم با ما شریک باشید.
توی ِ شبای ِ ماه رمضان یکی از اون کارهایی که حال ی دلامونو خیلی خوب میکنه
بیدار موندن و صحبت ِ با خداست و
چقدر خوبه که گاهی مقصد راز و نیازهامون خود ِ خدا باشه
این که بدون ِ هیچ حاجتی ... به خدا بگیم که فقط برای ِ خودش اومدیم
برای ِ چند دقیقه حرف زدن و درد و دل کردنه
برای ِ این که به خدا بگیم که چقدر ازش ممنونیم
شکر برای ِ همه داشته ها و نداشته هامون
برای ِ این که بهش بگیم ... دوستش داریم و اگه گاهی خطایی هم میکنیم خواسته نیست
به این که بهش بگیم در دلمون جاش قطعی ِ حتی اگه گاهی فراموشش میکنیم
مطمئنا خدا هم دوست داره که گاهی بهونه حرف زدنمون باهاش خودش باشه
بدون ِ هیچ حاجت و آرزویی
به امید ِ خودش و برای ِ خودش.
مرحوم حاج آقا دولابی در کلامی دلنشین میفرمودند:
کسی که نور خدا را بگیرد نزد خداوند عزیز می شود و محبت خداوند به او بسیار زیاد می شود تا آنجا که خود خداوند فرمودند: من عاشق بنده ام می شوم.
اگر خداوند را می خواهید بجویید در زمین و آسمان نیابید که پیدا نمی شود چون خود رحمانش فرمودند: زمین و آسمان وسعت مرا ندارد دل مؤمن جایگاه من است.
در ارشاد القلوب است که خداوند به موسی(علیه السلام) می فرماید: «بنده من به حقی که تو بر گردن من داری من تو را دوست می دارم پس به حقی که من بر تو دارم تو نیز مرا دوست بدار.
این شبها همه ما بسیار سفارش شدیم به استفغار و طلب ِ مغفرت
عزیزی بزرگوار میفرمودند:
هر وقت غصه دار شدید، برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات از زنده ها و مرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد، استغفار کنید. غصه دار که می شوید، گویا بدنتان چین می خورد و استغفار که می کنید، این چین ها باز می شود.
مرحوم دولابی می فرماید: خدا بی نیاز مطلق است،او باید ناز کند و ما باید نیاز نشان بدهیم، او باید ناز کند و ما باید نازش را بخریم اما خدا برعکس عمل می کند، ما ناز می کنیم و خدا ناز ما را می خرد، ما نیازمند نوازشیم، خدا نوازش می کند. از این حدیث بوی نوازش می آید.
در حدیث قدسی آمده است که خداوند می فرماید: اگر بنده هایی که به من پشت می کنند بدانند که چقدر به آنان اشتیاق دارم از شوق خواهند مرد.
حتی فرعون... آورده اند که فرعون لحظات آخر هر چقدر به موسی استغاثه کرد موسی جواب نداد. خداوند به موسی فرمود :
موسی تو به فرعون جواب ندادی چون او را خلق نکردی اگر او به من استغاثه می کرد دستش را می گرفتم و به فریادش می رسیدم.
این خلوت سحری فرصت ِ خوبی برای ِ درد و دل ِ
و برای ِ شنیدنه درددلهای ِ ما کی بهتر از خود ِ خدا
میگن اگه به خدا باور داشته باشی و بدونی که برات بد نمیخواد
اون وقت مشکلات و گره های ِ زندگیت هم برات میشه نعمت
هر وقت توی ِ زندگی ات گیری پیش اومد و راه بندون شد، بدون خدا کرده ؛
اون وقت زود برو باهاش خلوت کن و بهش بگو با من چه کار داشتی که راهم رُ بستی؟
بهش بگو .. میدونم که این سختیها بهونه اس تا بیشتر کنار ِ هم باشیم.
امشب از خدا بخوایم که دل و زندگی ِ ما رُ به سمت ِ خودش متمایل کنه
مرحوم مجلسی در این خصوص کلامی دارن که میفرمایند:
انسان اگر قوای خود را صرف امیال نفسانی نماید، از آنها جز حسرت و ندامت چیزی به دست نخواهد آورد و اگر این قوا را در جهت اطاعت خداوند صرف کند، خداوند این قوا را به قوای روحانی تبدیل کند. در این صورت چشم و گوش او، روحانی می گردد. در این حال با این گوش کلام ملائک را می شنود و در قبر نیز با همین چشم و گوش روحانی جواب سؤال ها را خواهد داد و در قیامت نیز همین گوش و چشم روحانی را خواهد داشت.
توی ِ این لحظاتی که فرصت ِ توبه و طلب ِ بخشش هست
غافل نشیم از این که
شیطان گاهی اینطورالقا میکنه که احساس کنیم رابطه‌مون با خدا تیره شده و خدا هم از ما خسته اس. در رد ِ این کلام اشاره دارم به روایتی از جابر بن عبدالله انصاری که نقل می‌کند: زنى نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: یا رسول اللَّه زنى که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟ پیامبر فرمود: قسم به خداوندى که جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمی‌دهد، خدا حتما توبه او را قبول می‌کند و از او در می‌گذرد. به درستى که درِ توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقینا توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.
یک نفر به محضر پیامبر اکرم رسید. بقچه ایی همراهش بود آن را باز کرد. دیدند یک پرنده و چند جوجه داخل آن است. گفت یا رسول الله، من از راه دور به دیدن شما آمدم. در بیابان به یک بوته رسیدم. دیدم کنارآن چند جوجه است. آنها را گرفتم و داخل بقچه کردم. روی سرم گذاشتم تا برای شما هدیه بیاورم. دیدم هر جا می روم، مادرشان به دنبال من می آید. نمی تواند از جوجه هایش دل بکند. بقچه را پهن کردم تا بیاید این جوجه ها را ببرد یا اینکه خودش را هم بگیرم. وقتی بقچه را بازکردم دیدم مادر جوجه ها به میان آنها آمد. شخص گفت: یا رسول الله مادر این جوجه ها با اینکه می دانست اسیر می شود، آمد نشست و فرار نکرد من هم او را گرفتم وخدمت شما آوردم. پیغمبر اکرم از این صحنه خیلی منقلب شد و فرمودند: این پرنده چقدر جوجه هایش را دوست دارد!
مهر و محبت خداوند متعال به بندگان و مخلوقاتش هزار مرتبه از این پرنده به جوجه هایش بیشتر است.
واقعیت اینه که ما وقتی به گذشته مون نگاه می کنیم می بینیم که خراب کردیم و وقتی به آینده نگاه میکنیم شعله های غضب الهی رُ میبینیم که صورتمونو میسوزونه
ولی با همه اینها وقتی به خداوند متعال نگاه می کنیم می بینیم که خدا دست دوستی به سمت ِ ما دراز کرده ، منتظرمون ایستاده و آماده اس تا مارُ ببخشه، خدایی که نه فقط بخشنده اس و از گناه میگذره که حتی مهربون ِ یعنی بعد از بخشش بنده رُ تحویل هم می گیره. پس حقیقتا انصاف نیست، ناامیدی از این وجود سراسر لطف و مهربانی.
مرحوم دولابی می فرمود: در باب محبت ، زبان هم تأثیر دارد. به خودت تلقین کن که خدا من را دوست دارد. و قرص و محکم و استوار بگو. اگر دوست نداشت خلق نمی کرد و به خودت تلقین کن آن وقت می بینی در به روی تو باز می شود.
(مناجات)
خدایا
مرا بینشی عطا فرما تا تو را بشناسم
و دانش عطا فرما تا خود را بشناسم
مرا نیرویی عطا فرما تا در نبرد زندگی فائق شوم
و همتی عطا فرما تا گناه نکنیم
مرا صبری عطا فرما تا سختی ها رو تحمل کنم
و طبعی عطا فرما که با مردم بسازم
مرا بزرگواری عطا فرما که با دشمنم مدارا کنم
و بینشی عطا فرما تا زیباییهای جهان را ببینم
مرا عشقی عطا فرما تا تو و همه را دوست بدارم
و سعادتی عطا فرما تا خدمتگذار دیگران باشم
مرا ایمانی عطا فرما تا اوامرت را اطاعت کنم
و امیدی عطا فرما تا از ترس و اضطراب بر کنار باشم
مرا عقلی عطا فرما تا از خود نگویم
و معنویتی عطا فرما تا زندگی معنی داشته باشد
یکی دیگه از اون چیزایی که ربط ِ بزرگی به حال ِ خوبه ما پیدا میکنه
محبت و مهربونی ِ
که مثل ِ بذری ِ که جز در زمین ِ دلی نرم و رحیم و اهل ِ مدارا
بارور نمیشه
از نظر اسلام، محبت، بیشترین نقش رُ در سازماندهی جامعه آرمانی انسانی داره. مروری هر چند کوتاه در کتب روایی ِ ما به روشنی اثبات می کنده که جامعه مطلوب انسانی در اسلام، جامعه ای ِ که براساس محبت مردم نسبت به هم شکل بگیره. اسلام می خواد جامعه ای بسازه که همه مردم، خودشون رُ در اون برادر همدیگه بدونن و تا سر حد ایثار نسبت به هم عشق داشته باشن، و این بخاطر ِ اینه که هیچ چیزی مثل ِ محبت در سامان دهی جامعه دلخواه انسانی، کارساز نیست.
حضرت امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: اوج الفت و پیوستن دلهای نیکان آنگاه
است که آنان همدیگر را دیدار کنند، گرچه هنوز نسبت به یکدیگر با کلامشان اظهار
آشنایی و دوستی نکرده باشند.
اونایی که دلهای ِ بزرگی دارن راحت تر با دنیا و مردم کنار میان و باهاشون مدارا میکنن
مدارایی که بیمه کننده ما در برابر ِ خیلی از گرفتاریهایی ِ که یه وقتایی هیچ راهی براش نیست
حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله در اهمیت مدارا فرمودند :
مدارا با چیزى همراه نشد مگر آن که آن را زینت بخشید.
آدم وقتی دل ِ نرم و رحیم داشته باشه
اعتمادش به خدا هم بیشتر میشه چون دلش وصل میشه به خدا
و وقتی وصل شد ، دیگه حسابش با خدا یه چیز ِ دیگه اس و راضی میشه به مصلحت و امر ِ الهی ، اون وقته که ، اگه از خدا یه چیزی بخواد و توی ِ اجابتش تاخیر بیفته
به هم نمیریزه و دلش آشوب نمیشه.
در اهمیت دلی آکنده از محبت و رافت در اسلام
بخصوص نسبت ِ به مردم اشاره ای کوتاه داریم به کلام ِ
حضرت علی علیه السلام هنگام انتصاب مالک اشتر به ولایت مصر که در بخشی از عهدنامه مفصل و آموزنده خود، خطاب به وی چنین می فرماید:
دلت را برای مردم، کانون مهر و محبت ساز و آنان را دوست بدار و مبادا بر آنان درنده خوی شوی و خوردن آنان را بر خود غنیمت شمری؛ چرا که آنان دو دسته اند: یا برادر دینی تواند یا نظیر تو در آفرینشند.
اونایی دل ِ نرم و رحیم دارن .. از بقیه خوش اخلاق تر و خوش زبون ترن
و دقیقا با همین خوش اخلاقی و خوش زبونی میتونن خیلی از مشکلات ِ زندگی شونو حل کنن
به نظر ِ ما ... روی ِ خوش و زبون ِ شیرین ... بالاترین و بزرگترین نعمتی ِ که خدا به کسی میده
و از اون بالاتر و بزرگتر اینه که ... یه مرد خوش اخلاق
و همین طور یه زن ِ خوش اخلاق ... شریکه زندگیه آدم بشه ... چون ... بدونه تعارف و به استناد ِ زندگیه همه پدربزرگها و مادربزرگها
و البته همه پدرها و مادرها
با نداری ُ کم و زیاد ِ زندگی میشه ساخت
اما با یه زن یا مرد ِ بداخلاق اصلا
البته خیلی از ماها ... و خیلی از کسایی که میشناسیمشون یه جورایی ... توی زندگیهامون شریکه یکی از این آدمهای بداخلاق هستیم
شریک ِ کسایی که زندگی کردن باهاشون سخته اما .. اما مطمئن باشیم که شکیبایی و روی خوش ِ ما
بالاخره یه روزی اثر میکنه
و اون شریکه بداخلاق ِ زندگیه ما رُ هم
خوش اخلاق میکنه
شک نکنین .... چون این مساله ... توی زندگیه خیلیا ثابت شده
که البته از ماحسنات ِ داشتنه یه دل ِ بزرگ و صبور ِ
اسلام، برنامه تکامل همه ماست و اصلی ترین عامل ِ این برنامه، محبت ِ
عنصر محبت، تا اونجا در تحقق برنامه هایی که اسلام برای پیشرفت جامعه انسانی پیش بینی کرده موثر ِ که حضرت ِ امام باقر ـ علیه السّلام ـ ، دین اسلام رُ چیزی جز محبت نمی دونن و می فرمایند: آیا دین، جز محبت است؟
و حضرت پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله فرمودند: هر چیزی را بنیادی است و بنیاد دین، دوستی ما اهل بیت است
حالا به نظر ِ شما این دین ِ سراسر عشق و محبت میتونه جز در دلی رحیم به بار بشینه و شکوفا بشه.
یه وقتایی داشتنه یه دل ِ بزرگ و محبت کردن و دوست داشتنه دیگران واسمون سخت میشه
و چقدر خوبه که توی ِ همون وقتا به یه چیزایی فکر کنیم
مثلا به این که
هر چقدر هم که تلاش کنی، نمی تونی از سیب آب پرتقال بگیری ؛ و این یعنی اگه درونت فقط محبت داشته باشی نمی تونی کینه ای از دیگران در اون جای بدی .
وقتی برای کسی کاری رُ انجام می دین ، از اونها انتظار محبت نداشته باشید ،همه ما گاهی باید درختانی رُ بکاریم که هرگز زیر سایه اونها نخواهیم نشست.
این که همه چشم اندازها وقتی زیباست که نمره ی عینک مهربونی شما 20 باشه
و این که مهربانی را از باران بیاموزیم که در ترنمش علف هرز وگل سرخ یکیست.
(مناجات)
الهی اگر چه بهشت چون چشم و چراغ است
بی دیدار تو درد و داغ است.
دوزخ بیگانه را بنگاه است.
وآشنا را گذرگاه است
وعارفان را نظرگاه است
الهی اگر مرا در دوزخ کنی دعوی دار نیستم،واگر در بهشت کنی بی جمال تو خریدار نیستم.
الهی!
من به حور و قصور ننازم،اگر نفسی باتو پردازم،از آن هزار بهشت سازم
خداوندا گرم تو روی آری،
چه باک که دیگران روی بگردانندو
گرم تو یاوریم کنی،
چه ترس که آفریدگانت یاوریم نکنند
و اگر تو غمخوار گشتی ،
چه غم که خَلقَت غم نخورند
- ۹۶/۰۳/۰۸