به نام ِ خدایی که مقصود ِ زمزمه عاشقانه اهل ِ سحر ِ و سلام
توی ِ این سکوت ِ نیمه شب اگه گوشهامون به شنیدنه صدای ِ آسمون عادت داشته باشه ، همهمه اهالی ِ آسمون رُ میشنویم.
صدای ِ همهمه ای که با زمزمه اهل ِ شب در زمین یکی میشه و غوغایی عاشقانه رُ رقم میزنه ، زمزمه ای که خدا خیلی دوستش داره.
سلام به همه شمایی که با ما رهگذر ِ بیابان ِ شب هستین ،
تا در گذر از راهی که پُر بلا به خار ِ مغیلان ِ به روشنای ِ سحر برسیم
به روشنایی که همون ، نور ِ گمشدهء مقصود ِ
در سحر ِ سیزدهم از ماه ِ پربرکت ِ رمضان مصادف با هجدهم خردادماه سال 1396 ، و در اوقاتی که خدا چشمهای ِ بیدار ُ خیلی دوست داره
با شما دل به یاد ِ او میسپاریم و دوست داریم که به اندازه یک سحر ِ دیگه به اون نزدیکتر بشیم . خدایی که این ماه رُ جز به بندگان ِ خوبش هدیه نمیکنه
به فال نیک تو را ماه ِ روزه روی نمود
تو دور باش و چنین روزه صد هزار گذار
از سحر و اوقات ِ سحری به وقت ِ برآورده شدنه آرزوها و رسیدنه به کمال و ناگفته ها نام برده شده . و در معنای " سحر " آورده اند که وقت ِ آخر شب و زمان پیش از صبح است . برخی نوشته اند که سحر سپیدی است که بالای سیاهی باشد و یا سپیدی است که بر سیاهی برآید و انگار که این وصف
وصف ِ دلهای ماست دلهایی که در هجرت از سیاهی به وصال ِ نور و سپیدی میرسند و این وصال رمز ِ مبارکی و شگون ِ اوقات ِ سحر ِ
در وصف ِ حال ِ سحر
شاعر ِ لطیف سخن میگوید:
دلخسته و مجروحم و پی خسته و گمراه
گریان به سپیده دم و نالان به سحرگاه
سحر بهترین وقت برای ِ به یاد ِ خدا بودنه ، خداوند میفرماید: فاذکرونی اذکرکم
یعنی به یاد من باشید تا به یاد شما باشم.
کاملا واضح و روشنه که مقصود ِ خدا از این جمله یک حس ِ صرف ِ عاطفی و محبتی نیست
که در اصل اشاره به یک اصل تربیتى و تکوینى داره
یعنى بیاد من باشید به یاد ِ ذات پاکی که سرچشمه همه خوبیها و نیکیهاست و به وسیله این یاد روح و جان خودتون رو روشن و پاک کنید
مفسران قرآن در شرح ِ مفهوم فاذکرونی اذکرکم به معانی ِ دیگری هم اشاره میکنن که از جمله آنها این است که
مرا به اطاعت یاد کنید، تا شما را به رحمتم یاد کنم
مرا به دعا یاد کنید، تا شما را به اجابت یاد کنم
مرا به ثنا و طاعت یاد کنید، تا شما را به ثنا و نعمت یاد کنم
مرا در خلوتگاهها یاد کنید تا شما را در جمع یاد کنم مرا در دنیا یاد کنید تا شما را در جهان دیگر یاد کنم
مرا به هنگام وفور نعمت یاد کنید، تا شما را در سختیها یاد کنم
مرا به عبادت یاد کنید، تا شما را به کمک یاد کنم
مرا به مجاهدت یاد کنید، تا شما را به هدایت یاد کنم
مرا به صدق و اخلاص یاد کنید شما را به خلاص و مزید اختصاص یاد مى کنم
مرا به ربوبیت یاد کنید شما را به رحمت یاد مى کنم
البته نیاز ِ به گفتن نیست که هریک از این معانی خود دنیایی از ناگفته ها را دارد
(شعر)
بیش از این ناز نخواهیم کشید از دنیا
بعد از این دست من و دامن ِ ناز ِ رمضان
نکند چشم ببندم به سحرهای ِ سلوک
نکند بسته شود دیده باز ِ رمضان
صبح با باده شعبان و رجب آمده بود
آن که دیروز مرا داد جواز رمضان
هر چه جان بود سپردیم به آواز ِ خدا
هر چه دل بود شکستیم به ساز ِ رمضان
جای ِ تردید نیست که به یاد ِ خدا بودن در مفهوم ِ واقعی کار ِ ساده ای نخواهد بود و فقط اونهایی که عاشقانه خدا رو دوست دارن میتونن در همه احوال به یاد ِ او باشن
چنانچه پیامبر ِ مهر در حدیثی به امیر ِ بلاغت علی ع فرمود
سه کار است که این امت طاقت آن را ندارد:
1- مواسات با برادران دینى در مال ،
2- و حق مردم را از خویشتن دادن ،
3- و یاد خدا در هر حال .
البته ناگفته پیداست که هرچی کارها سختر باشه نزد ِ خدا اجر ِ بیشتری خواهد داشت.
از آثار ِ نورانی ِ یاد ِ خدا میشه به آرامش ِ دا
شرح ِ صدر
خیر دنیا و آخرت
بصیرت در کارها
محبوب بودن پیش ِ مردم
بیداری ِ قلب
و روشنی ِ عقل اشاره کرد
که روشنی ِ دل و عقل گمشده انسان ِ امروز ِ
روشنی ای که میتونه سعادت دنیا و آخرت رو برای ِ ما به ارمغان بیاره
سعادتی که این روزها کیمیاست
(ربط شب زنده داری)
خداوند به پیامبر ِ مهر و دوستی حضرت محمد امین صلی ا.. علیه و آله و سلم
فرمودند :
"پاره ای از شب را بیدار باش و در آن نافله به جا آور، باشد که پروردگارت تو را به مقام شایسته و محمود مبعوث کند"
و پیامبربه مردمی که با همه جان دوستشان میداشت گفت : اشرف امت من حاملان قرآن کریم و شب زنده داران هستند"
در غیاث ُ اللُغات در توصیف ماه مبارک رمضان آمده است که :
ماه نهم از ماه های قمری بین شعبان و شوال است رمضان سنگ ِ گرم است
و از سنگ گرم است که پای روندگان می سوزد . پای ِ روندگان ِ طریقت
که در هر قدم گناهانشانِ در غفران ِ الهی میسوزد و محو میشود
(مناجات)
خدایا
تو چقدر به من نزدیکی با این همه فاصله‌ای
که من از تو گرفته‌ام
...خدایا تو کی نبودی که بودنت دلیل بخواهد؟
تو کی غایب بوده‌ای که حضورت نشانه بخواهد؟
تو کی پنهان بوده‌ای که ظهورت محتاج آیه باشد؟
...کور باد چشمی که تو را ناظر خویش نبیند
کور باد نگاهی که دیده‌بانی نگاه تو را درنیابد
بسته باد پنجره‌ای که رو به آفتاب ظهور تو گشوده نشود
و زیانکار باد سودای بنده‌ای که از عشق تو نصیب ندارد
خدای من
چگونه ناامید باشم، در حالی که تو امید منی
چگونه سستی بگیرم، چگونه خواری پذیرم که تو تکیه‌گاه منی
ای آنکه با کمال زیبایی
و نورانیت خویش،
آنچنان تجلی کرده‌ای که
عظمتت بر تمامی ما سایه افکنده
با یاد ِ خدا
یک دنیا عظمت ، قدرت ، علم و حکمت در قلب انسان متجلى مىشه
روح انسان را به نیکى ها و پاکى ها سوق پیدا میکنه
با این احساس فاصله انسان از گناه و آلودگى بسیار زیاد میشه
و با یاد این که خدا مراقبت اوست جان صفا و دل نور و روشنی پیدا میکند
کلام ِ بسم الله الرمن الرحیم
شاخص ِ یاد ِ خداست
و شروع ِ کارها با بسم الله تجلی ِ یاد ی خدا در امور است
چنانکه
امام رضا (ع ) فرموده اند: بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم (خداوند) از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیکتر است
حضرت امام حسن عسکرى (ع ) در تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم فرموده است : اوست خدایى که تمام آفریدگان در مواقع نیازمندى ها و گرفتارى ها و شداید به هنگام قطع امید و گسستن اسباب از همه آنان که پایین از او، و غیر اویند، او را معبود خویش گرفته و به نیایش وى آهنگ مى کنند و مى گویند: بسم الله الرحمن الرحیم یعنى در تمام امور و کارهایم از خدایى که عبادت و پرستش تنها شایسته و سزاوار اوست ، کمک و یارى مى طلبم خدایى که چون دست فریادرس خواهى به سویش گشوده گردد، به فریاد رسد. ذات مقدسى که چون (از سر صدق ) خوانده شود اجابت فرماید.
حضرت امام علی علیه السلام فرموده اند:
خدا را خالصانه یاد کنید تا بهترین زندگى را داشته باشید و با آن راه نجات و رستگارى را به پیمایید
خدا بیش از ما مشتاق و به یاد ماست
چنانکه میفرماید
هرگاه یاد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشى او را در یاد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشى او را در یاد خود قرار دهم عاشق من شود و من نیز عاشق او گردم و چون عاشق یکدیگر شدیم حجاب میان خود و او را بر دارم و عشق خود را بر جان او چیره گردانم، چندان که مانند مردم دچار سهو و غفلت نمى شود، سخن اینان سخن پیامبران است، اینان براستى قهرمانند.
در کلام ِ رسول ِ خدا صلی ا... علیه و اله و سلم است که فرمودند:
هر کس براى خدا، در شدت گرماى یک روز، روزه بگیرد و او را تشنگى فراگیرد، خدا هزار فرشته را مأمور مى کند که صورتش را مسح کنند
و او را بشارت دهند، تا آن گاه که افطار کند، خداوند بفرماید: چه خوش است روح و روان تو. اى فرشتگان من! شهادت دهید که من او را آمرزیدم.
(شعر)
رمضانا تو بهترین ماهی
چون که ماه ضیافت اللهی
خوش عمل هر که بود در رمضان
ترک منکر نمود در رمضان
سحر بهترین اوقات برای ِ مناجات و زمزمه با خداست
دعا ، محبوب خدا و معشوق سالکان
نور چشم عارفان و راز و نیاز مشتاقان
چراغ شب دردمندان
تکیه گاه مستمندان
و نور قلب نیازمندان است
فرصت چند روزه ماه رمضون ، فرصتی کوتاه برای ماست فرصتی برای این که وجود دنیا زده مون به درک زیباییه خدا برسه به درک این که جز خدا نشنوه جز خدا نبینه و جز به رضایت او لحظه ای رُ نگذرونه که اگر اینها به وقوع برسه ما به درک زیبایی رسیده ایم.
وجود ما طالب زیباییِ و سازگار با اون و این سازگاری تا اون جاست
که روحمون به درد میآید از نا زیباییها وصف زیباییهایی که روح ما میپسنده
در دایره دنیا نمی گنجه که روح ما ، راستی ، درستی ، وفاداری
عشق گذشت و ایثار رُ زیبایی میدونه عشق و گذشتی که جز به رضای ِ خدا نیست و بس.
من حیرت زده ام از کسانی که در روزگار من زندگی میکنند و روحشان به فرسایش میرسد. من حیرت زده ام از کسانی که در روزگار من زندگی میکنند
و از یکنواختیها به ستوه آمده اند. من حیرت زده ام از کسانی که در روزگار من زندگی میکنند .و چشمهایشان را هیچ حقیقته زیبایی نوازش نمی کند . اینجا گذر موقته زندگیه ماست اما خدا همین گذر موقت را هم به زیباییها آراسته .
شعاع نور خورشیدی که هر صبح طلوع میکند. هاله شبانه مهتاب ، شبنمی که به غنچه تازه شکفته ای مینشیند. پرنده ای که پرواز را در منتهای آبی آسمان
می آموزد ، کودکی که در آغوش مادرش می خندد. پیرمردی که به دستهای چروکیده سر فرزندش را نوازش میکند و گاهی حتی اشکی که از شوق در قاب چشم حلقه میزند. اینها همه گوشه چشمی از کمال زیباییه خداست و من حیرت زده ام از کسانی که در روزگار من زندگی میکنند و هیچ یک از این زیباییها دلشان را آرام نمی کند و همیشه در اظطراب و دلواپسی اند
من تنها یک حقیقت را میدانم و آن این که که اگر کسی نتواند زیباییهای کوچک را درک کند . هیچ گاه نمی تواند به درک زیباییهای بزرگ برسد
(غزل)
در میخانه به روی ِ همه باز است هنوز
در ِ هستی زدن از روی ِ نیاز است هنوز
چاره از دوری ِ دلبر نبُوَد لب بربَند
که غلام ِ در ِ او بنده نواز است هنوز
راز مگشا مگر در بر ِ مست ِ رخ ِ یار
که در این مرحله او محرم ِ راز است هنوز
نرسد دست ِ من ِ سوخته بر دامن ِ یار
چه توان کرد که در عشوه و ناز است هنوز
ای نسیم ِ سحری گر سر ِ کویش گَذری
عطر برگیر که او غالیه ساز است هنوز
استاد ِ اخلاق آیت ا... حق شناس رحمه ا... علیه میفرمایند:
تا زمانی که توجه به حضرت حق دارید در رحمت خداوند متعال هستید. این تعلقات است که مانع پرواز انسان میشود
رمضان ماه ِ صبر است صبر با روزه پیوندی ناگسستنی دارد
صبر در برابر ِ طاعات صبر در برابر ِ گناهان و صبر در برابر دردها و دشواری‌ها، همه در روزه وجود دارد.
(غزل)
گر سوز ِ عشق در دل ِ ما رخنه گر نبود
سلطان ِ عشق را به سوی ِ ما نظر نبود
جان در هوای ِ دیدن ِ دلدار داده ام
باید چه عذر خواست متاع ِ دگر نبود
آن سَر که در وصال ِ رخ ِ او به باد رفت
گر مانده بود در نظر ِ یار سَر نبود
گر بار ِ عشق به رضا میکشی چه باک
خاور به جا نبُود و یا باختر نبود
گر مرغ ِ باغ ِ قدس به وصلش رسیده بود
در جمع ِ عاشقان ِ تو بی بال و پر نبود
حضرت امام محمد باقر علیه السلام میفرمایند:
از سحر تا طلوع آفتاب، درهای آسمان باز و رزق ها در این ساعت تقسیم می گردد و حاجت های بسیار بزرگ، در این ساعت روا می شود که هر چه را به هر کسی داده اند از سحر داده اند.
به قول حافظ
هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود
(شعر)
گر سوز ِ عشق در دل ِ ما رخنه گر نبود
سلطان ِ عشق را به سوی ِ ما نظر نبود
جان در هوای ِ دیدن ِ دلدار داده ام
باید چه عذر خواست متاع ِ دگر نبود
آن سَر که در وصال ِ رخ ِ او به باد رفت
گر مانده بود در نظر ِ یار سَر نبود
گر بار ِ عشق به رضا میکشی چه باک
خاور به جا نبُود و یا باختر نبود
گر مرغ ِ باغ ِ قدس به وصلش رسیده بود
در جمع ِ عاشقان ِ تو بی بال و پر نبود
بزرگان میگویند :
فضیلت دعا چیزی است و پی بردن به معانی ژرف و عمیقش چیز دیگری ، کاش دعای ما از ساحل ِ کلام به عمق ِ دریای ِ معرفت برسد
(مناجات)
خدایا براستى تو گناهانى را در دنیا بر من پوشاندى
که من به پوشاندن آنها در آخرت محتاج ترم
پس اى خدا در روز قیامت هم در برابر دیدگان مردم مرا رسوا مکن
خدایا جود و بخششت آرزویم را گستاخ کرده و گذشت تو برتر است از عمل من
خدایا عذرخواهى من به درگاهت عذرخواهى کسى است که بى نیاز نشده از پذیرفتن عذرش پس عذر مرا بپذیر، اى بزرگوارترین کسى که گنهکاران به درگاهش معذرت خواهى کنند و در آن روزى که میان بندگانت داورى کنى
مرا به دیدارت مسرور ساز.
(مناجات)
خدایا به یقین جز تو احدى مرا پناه نمىدهد
و به جز تو پناهگاهى نمىیابم
پس هستىام را در دامن عذابت قرار نده
خدایا از من بپذیر و نامم را پرآوازه کن
و درجهام را بالا ببر
و بار گناهم را بریز
مرا به اشتباهم یاد مکن
پروردگارا، آنچه را از تو خواستم به من عطا فرما
و از احسانت بر من بیفزا
من مشتاق توام،اى پروردگار جهانیان
رمضان ماه مهمانی بزرگ الهی است که دروازه های مهمان سرای بزرگ الهی گشوده می شود
و شمیم دل نواز عطر بهشت ربانی، مشام جان های عشاق را می نوازد
و سرود و عشق وصل را در دل عاشقان می انگیزد.
رمضان ماه نزول رحمت و فرود عزت و عروج عبادت و صعود طاعت
و سپر محکم خداوند است
که همگان را از عذاب اخری مصون و محفوظ می دارد.
روزها و شب‌های رمضان اوقات مناسبی است برای ذکر و دعا، استغفار و استجابت دعا به ویژه: در ثلث آخر شب، که خداوند درخواست و نیاز بندگان را برآورده میکند.
خدایا اگر عمل من در جنب اطاعت تو کوچک است ولى آرزویم در کنار امید تو بزرگ است خدایا چگونه من از پیش تو محروم برگردم با اینکه چنان حسن ظنى من به جود و بخششت داشتم که مرا مورد رحمت خویش قرار داده با نجات بازم خواهى گرداند.
خدایا من عمرم را در حرص غفلت از تو سپرى کردم و جوانیم را در مستى دورى از تو از بین بردم و از اینرو
خدایا بیدار نشدم در آن روزگارى که به کرم تو مغرور بودم و به راه خشم تو متمایل گشته بودم .
خدایا من بنده تو و فرزند بنده توأم که در برابرت ایستاده و به وسیله کرم توبه درگاهت توسل جویم.
- ۹۶/۰۳/۰۸