به قرار ِ سحری ... در آستانه ِ هفتمین روز ازِ ماه ِ مبارک ِ رمضان هستیم.
به نام ِ خدا و سلام
به نام ِ خدایی که همیشه هست و اگه گاهی احساس میکنیم که نیست
مشکل از فراموشی ِ ماست.
فراموشی ِ بعضی از ما که باورمون به خدا فقط تا اون وقتی ِ که اوضاع ِ زندگیهامون خوبه
فراموشی ِ بعضیامون که تا وقتی اوضاع بر وفق ِ مرادمونه .. هیچ یادی از خدا نمیکنیم و همین که پامون به یه سنگ گیر میکنه ، یادمون می افته که یه خدایی هم هست .
خدایی که اگه بخوام بی تعارف بگم واسه بعضیامون باور ِ بهش یه باور ِ شرطی ِ ...
باوری که گاهی کم رنگ میشه و گاهی پررنگ.
در حالی که اگه واقعا خدا رُ باور داریم ... ظاهر ِ خوب و بد ِ زندگی خیلی نباید برامون فرق بکنه ، چون .. هر چی که هست همه از اونه .. و قطعا ... چه با ظاهری تلخ و چه شیرین .. باطنش جز خیر و خوبی نیست
فرصت ِ این سحرهای ِ ماه رمضون .. بهترین وقته برای ِ محکم کردنه باور به خدایی که ستون ِ زندگیهامونه.
باوری که اگه توی ِ دلامون ریشه کنه هیچ طوفانی نمیتونه ما رُ حتی ذره ای تکون بده ، دلمونو نگران کنه و خاطرمونو نا آسوده.
این سحر هم دل به خدا بدین و با دلی آروم
با ما هم قرار باشین.
نمیدونم تا حالا براتون پیش اومده که توی ِ شرایط ِ خیلی سخت قرار بگیرین ...
اوضاعی که توش همه تنهاتون گذاشتن
و حتی اگه بخوان هم هیچ کاری از دستشون برنمیاد
یه شرایطی که همه رها به روتون بسته شده و واقعا نمیدونین که چی کار باید بکنین
این لحظه ها برای ِ اونایی که تجربه کردن .. لحظه های ِ تاریکی ِ
اونقدر که دیگه هیچ امیدی برای ِ آدم باقی نمیمونه
خیلیا تو این اوضاع .. تقصیر ُ گردن ِ بقیه میندازن و سعی میکنن که مثلا خودشونو آروم کنن
خیلیا .. شکایتشونو به خدا میبرن و از اون گله میکنن که چرا یه همچین سرنوشتی رُ براشون رقم زده
اما این وسط بعضیا هستن که به اون چه که پشت ِ سر گذاشتن نگاه میکنن و اگه هر کاری که به عهدشون بوده رُ انجام داده باشن ... دلشونو به خدا میسپارن و میدونن که این اوضاع ِ سخت ... یه مقدمه برای ِ روزهای ِ خوبه
اونها باور دارن که خدا هیچ وقت برای ِ بنده اش بد نیمخواد .. و اینها همه .. یه بهونه برای ِ بهتر شدنه اوضاع ِ
باور داشتن به خدا بیشتر از روزهای ِ خوب .. مال ِ اون روزاییه که طاقت ِ آدم تموم میشه ... مال ِ اون روزایی که هیچ کس برای آدم نمیمونه ... و تو دقیقا احساس میکنی که همه چی برات به آخر رسیده
خدا رحمت کنه مجتهد بزرگ آیت ا... تهرانی رحمه ا.. علیه ُ که فرمودن: دقیقا همون جایی که امید ِ بنده از همه ناامید میشه و جز خدا کسی براش نمیمونه .. موقع ِ اجابتِ دعاست.
بزرگی میگفت: خدای ِ برگ هیچگاه از احوال ِ بندگانش غافل نیست و حتی زمانی که بندگان او را از یاد میبرند در اندیشه آنهاست .. در اندیشه تا ... امور ِ خیرشان را ثوابی دو چندان بخشد و به بهانه ای از خطایشان بگذرد
به استناد ِ روایات:
خداوند در شب اول ماه رمضان هر یک از مخلوقاتش را که بخواهد مى بخشد. در شب بعد این عده را دو برابر مى نماید. و در شب بعد دو برابر تعداد تمام افراد شبهاى قبل را از آتش آزاد مى کند.
و بهمین ترتیب است تا شب آخر ماه رمضان که در این شب تعداد تمام کسانى را که در این ماه آزاد نموده است دو برابر مى نماید.
امام سجاد (علیه‌السّلام) در خطبه‌یى فرمودند: رمضان، ماه پاک شدن و طهارت قلب و ماه مغفرت است؛ چون خداى متعال استغفار را در این ماه بیش از دیگر ایام سال مورد لطف و عنایت خود قرار مى‌دهد. لذا در یک روایت وارد شده است که اگر کسى در ماه رمضان - که درهاى رحمت و مغفرت الهى به روى انسانها گشوده است - نتواند به مغفرت و رحمت الهى دست پیدا کند، پس کِى چنین توفیقى نصیب او خواهد شد؟
خداى متعال، برکات و رحمت خود را در ماه رمضان براى بندگان خود مقدّر و مقرّر کرده است. در روایت داریم که درهاى آسمان در ماه رمضان گشوده است؛ یعنى رابطه‌ى قلبى انسان با خدا در این ماه آسانتر از همیشه است.
دلواپسی و اضطراب ، گرفتاری ِ خیلی از ماهاست
اونقدر که داشتنه یه لحظه ء آروم و بی دغدغه .. آرزومون شده
آرزویی که برای ِ پدرها و مادرها مون انقدر دست نیافتنی نبود
و برای ِ پدربزرگها و مادربزرگهامون ... کاملا ممکن و شُدنی
ما خیلی از سالهای ِ زندگیه پدر و مادر و پدربزرگها و مادربزرگهامون دور نشدیم
اما... از اعتقادهای ِ ساده و صمیمی و باورهای ِ محکمشون به خدا .. خیلی دور شدیم
سهم ِ خدا ... توی ِ زندگیهای ِ اونها ... خیلی بیشتر از زندگیهای ِ ما بود.
در «دعاى ابوحمزه»، عبارتى بسیار تکان‌دهنده وجود دارد؛ که عرض مى‌کند: «اى خداى من! من امید به تو را بر امید به غیر تو ترجیح دادم. پناه آوردن به تو را جایگزینِ پناه بردن به دیگران کردم و مى‌دانم اگر کسى به سوى تو بیاید، راه نزدیک است...»
بزرگی میگفت: اگر یک لحظه دلتان را به خدا متوجّه کنید؛ جواب را خواهید شنید. ممکن نیست کسى با خدا از روى دل حرف بزند، ولى جواب الهى را نشنود! خدا به ما جواب مى‌دهد. وقتى دیدید دلِ شما ناگهان منقلب شد، این همان جوابِ خداست. وقتى دیدید اشکِ شما جارى شد، وقتى دیدید روح شما به اهتزار در آمد، وقتى دیدید طلب، با همه‌ى وجود از سر تا پاى شما جارى شد، بدانید این همان پاسخ الهى است ... پاسخی که از باور .. به دل میرسد.
امام مجتبى علیه‌السلام طبق روایتى روزی ، از راهى عبور مى‌کردند دیدند جمعیتى ایستاده‌اند و بازى مى‌کنند و بى‌خیال و بى‌توجه به خودشان سرگرمند و مى‌خندند. کنار آن جمعیت ایستاد و فرمود:
"خداوند، ماه رمضان را میدان مسابقه‌اى براى بندگانش قرار داده است. که در این میدان مسابقه، به وسیله‌ى اطاعت او، به سوى رضایت او با یکدیگر مسابقه بگذارند و از یکدیگر پیشى گیرند"
در این روزهای ِماه رمضان ، عده‌اى توانستند پیشى بگیرند و از دیگران جلو بیفتند؛ ما عده‌ى دیگرى، در همین ماه رمضان کوتاهى کردند. آنها نتوانستند خود را به درگاه رحمت الهى برسانند، و مأیوس و ناامید شدند.
داشتنه باور به خدا ... یعنی این که مطمئن باشی روزی ِ تو میرسه و انقدر برای ِ تامین ِ زندگی .. به در و دیوار نزنی
داشتنه باور به خدا .. یعنی این که مطمئن باشی ...بعد از هر سختی .. آسونیه ... و انقدر توی ِ مشکلات خودتُ گرفتار ِ دلهره و پریشونی نکنی
داشتنه باور به خدا .. یعنی این که ... همیشه به کار ِ درستی که انجام میدی .. ایمان داشته باشی و حتی اگه همه دنیا بهت پشت کردن .. مطمئن باشی که خدا رُ داری
داشتنه باور به خدا .. یعنی یه زندگیه آروم ... یعنی .. تکیه زدن به یه پناه ِ محکم ... یعنی داشتنه خدایی بی همتا برای ِ همه عمر
میگن آدمها به اون چیزایی که میبینن بیشتر اعتماد میکنن تا به نادیده ها ... اعتمادی که خیلی جاها چندان درست هم از آب درنمیاد
مثل ِ ....
اون وقتایی که ما از بین ِ خدای ِ نادیدنی و بنده های ِ دیدنی ... به آدمها تکیه میزنیم و فکر میکنیم که انتخاب ِ خوبی کردیم
غافل از این که سهم ِ ما با این انتخاب یه باخت ِ بزرگه ... چون ... چون خدا ... ما رُ ... به همون بنده ها واگذار میکنه
و قطعا اونچه که اتفاق میافته با اون چیزی که از اعتمادِ به خدا عایدمون میشد ... خیلی فرق داره
خدا .. طالب ِ باورهای ِ واقعی ِ
باور به خدا ... یعنی .. باور ِ حضرت ِ علی ع ... که برای ِ حفظ ِ جان ِ پیامبر با علم ِ به خطری که حتمی بود ... در بستر پیامبر خوابید
باور ِ به خدا یعنی .. باور ِ حضرت خدیجه س که تمام ِ زندگی و ثروتش رُ وقف ِ حضرت ِ محمد و خدای ِ او کرد
باور ِ به خدا .. یعنی .. کربلایِ امام حسین ع که با تعداد ِ کم ِ عزیزان و فرزندانش و به بهای ِ جان در برابر ِ نهایت ِ ظلم ایستاد
باور ِ به خدا ... یعنی .. وصف ِ حال ِ اونهایی که توی ِ این روزگار ِ فراموشی .. به حضور ِ امام ِ حاضر و غائب .. حضرت مهدی عج ایمان دارند
و زندگیهاشون همه بر مدار ِ رضا و خواسته اوست
باور ِ به خدا ... یعنی .. ایمانی برای ِ گذشتن از هر چه که خدا در آن نیست ... حتی اگر به جان و دلت گره خورده باشد
ای بنده بیا ساکن میخانه ما باش
ما شمع تو گردیم وتو پروانه ما باش
تا چند خوری باده ز پیمانه اغیار
پیمان بشکن طالب پیمانه ما باش
از عشق مجازی نشود کام تو حاصل
از عشق بتان بگذر و دیوانه ما باش
بیگانه شو از دیده که نادیده ببینی
بیزار تو از دیده بیگانه ما باش
باز است در رحمت ما رحم به خود کن
در دام نیفتاده بیا دانه ما باش
این کهنه خرابات چرا می کنی آباد؟
بگذر تو ز آبادی و ویرانه ما باش
یک عمر شدی خانه به دوش هوس و آز
یک ماه بیا معتکف خانه ما باش
هر در که زدی دست رد آمد به جوابت
پس منتظر پاسخ جانانه ما باش
رسول ِ خدا ص در باب ِ ماه رمضان فرمودند:
اى مردم ؛ ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما رو کرده است ، ماهى است که پیش خدا بهترین ماهها است و روزهایش بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات ، آن ماهى است که در آن دعوت شده اید به مهمانى خدا و اهل کرامت خدایید در آن ، نفسهاى شما در آن تسبیح است و خواب شما در آن عبادت است . کردارتان در آن پذیرفته و دعایتان مستجاب است
خدا در آن لطف به بندگان خود دارد و مناجات آنها پاسخ دهد و فریاد آنها را لبیک گوید و درخواست آنها را بدهد و دعاى آنها را مستجاب کند
(مناجات)
خدایا! زبانها قاصر است از رسیدن به ثناى تو آنطور
که شایسته جلال تو است و عقلها عاجز است از ادراک جمالت
و دیدهها تار و بىفروغ مانَد از نظر کردن ِ به سوى انوار ِ ذاتت
خدایا!
ما را از کسانى قرار ده که درختهاى شوق ِبسوى تو
در بوستانهاى سینهشان ریشه محکم کرده
و سوز محبتت سراسر دلشان را فراگرفته است
خدایا مرا در زمره کسانی قرار ده که به لذت مناجاتت نائل گشتند
و از ناحیه تو بالاترین مقاصدشان را بدست آوردند
پس اى کسى که بر آنانکه به سویش رو کنند رو آورى
و با توجه بدانها مهرورزى و نعمت بخشى و اى آنکه نسبت به
بىخبران و غافلان از ذکر خود رحیم و مهربانى و با جلب آنان به درگاهت دوستدار و مهرورزى.
از تو میخواهم از کسانى قرارم دهى که بهره بیشترى از تو دریافت داشته
او مرتبه والاترى را حائز گشته.
حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند: هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند
**************************************
یه چیزایی هست که اگه باورشون کنیم زندگیمون از این رو به اون رو میشه
یه چیزایی مثل ِ این که ، مهم نیست قفل ها دست کیست، مهم این است که کلیدها دست خداست
کسی که با خدا قهر ِ ، هـرگـز بـا خودش آشتـی نمی کنه
کسی که در برابر خداوند زانو می زنه؛ می تونه در برابر هر کسی ایستادگی کنه ...
دانشجویی به استادش گفت: استاد اگه شما خدا رُ به من نشون بدین، من هم عبادتش میکنم
اما تا وقتی خدا رُ نبینم عبادتش نمی کنم.
استاد به انتهای کلاس رفت و به اون دانشجو گفت: منو می بینی؟
دانشجو پاسخ داد: نه استاد! وقتی پشت من به شما باشه مسلما شما رُ نمی بینم.
استاد کنارش رفت و نگاهی به اون کرد و گفت:
تا وقتی به خدا پشت کرده باشی هیچ وقت نمیتونی ببینیش
توی ِ یه کتابی نوشته بود
خدایا کاش ، به همان اندازه ای که از حرف مردم میترسیم،
از تو می ترسیدیم ...
که اگر اینگونه بود دنیای ما دنیای دیگری بود ، و آخرت ما آخرت دیگری ...
کاش ...
بندگی ِ خدا هیچ وقت یه معامله نبوده و نیست ، بندگی و اطاعت ِ ما دربرابره خدا
یه وظیفه اس ، یه وظیفه که در بهترین حالت، باز هم ما رو در موضع ِ شرمندگیه خدا قرار میده .چون این اطاعت ناچیز ِ ما در برابره دنیای ِ لطف و عنایت ِ خدا ، حقیقتا ، هیچ ِ
بندگی یعنی تسلیم ِ صرف ، یعنی اطاعتی بی چون و چرا
یعنی چشم گفتنی عاشقانه و با معرفت ،
این یعنی ما اگه دنبال ِ دلیل و اما و اگر
برای ِ اطاعت از خداباشیم ، دیگه نه قصه ای از ارادت و عشق
که قراری منطقی ، بین ِ ما و خدا شکل میگیره
قراری که اشتباه نیست
اما
به شیرینیه اطاعت ِ محض از خدا نمیرسه
به شیرینیه اطاعتی که
خدا هم اونو بیشتر دوست داره
خدا دوست داره که بنده هاش با عزت باشن
دوست داره همیشه سرشونو بالا بگیرن و پیش ِ کسی سر خَم نکنن
فقط یه جاست که ما اجازه داریم ، به خشوع و فروتنی ، سر به بندگی و تسلیم پایین بندازیم
اون هم فقط در برابره خداست.
بندگی و تسلیمی که ما رو بزرگ میکنه و در برابره دیگران بهمون عزت و عظمت میده
حرفی که میخوام بگم حرف ِ من نیست ، حقیقتیه که تاریخ ِ زندگیه ما آدمها درستیش رُ اثبات میکنه ، حقیقتی به این قرار که ، بزرگترین آدمهای ِ خوب ِ دنیا ، کسایی بودن که در برابره خدا خودشونو کمترین و ناچیزترین میدونستن
کسایی که خدا به حرمت ِ بندگیهای ِ صادقانه شون ، اونها رُ در نظر ِ دیگران بزرگ کرد
برای ِ رسیدنه به بهترین ها ، در دنیا و آخرت ، فقط یه کار باید کرد ، اون هم اطاعت و بندگی ِ خداست ، همین
حضرت شیخ شوشتری روزی در موعظه شون فرمودن: «آیا در عمرت یک مرتبه «لا اله الا الله» درست گفته ای؟؟
می دانید از کجا می شود فهمید که داغ بندگی خدا را بر خود نهادیم یا بندگی شیطان؟
خیلی راحت است «از کوزه همان برون تراود که در اوست».
اگر نفس کسی داغ بندگی خدا بخورد، همه شۆونش بنده می شود؛ قلبش به توحید متحرک می گردد. زبانش، دستش، پایش، همه اعضا و جوارحش در راه بندگی خدا می افتد؛ اما اگه داغ بندگی شیطان خورده باشه، با خدا سر و کاری ندارد.
شنیده اید حضرت موسی بن جعفر- علیه السلام- به در خانه «بشر حافی» گذر فرمود.
صدای لهو بلند بود. کنیزی از داخل خانه بیرون آمد که زباله ها را بیرون اندازد.
حضرت به او فرمود: «این صاحب خانه حر است یا عبد؟».
عرض کرد: «آقا خودش دارای غلام ها و کنیزهایی است ، چگونه عبد باشد؟».
حضرت فرمود: «آری اگر بنده بود، وضعش چنین نبود».
کنیز به خانه برگشت و ماجرا را برای بشر نقل کرد. او فهمید که موسی بن جعفر- علیه السلام بوده است، با پای برهنه خودش را به حضرت رسانید و روی دست و پای امام افتاد و عرض کرد: «آقا! می خواهم توبه کنم و عبد باشم».
آلات لهو را شکست و به برکت امام- علیه السلام- حالش دگرگون گردید.
این است نمونه واقعی داغ بندگی نهادن بر نفس!
بندگی خدا کنیم تا خداوند همه چیز را بنده ی ما کند...
همه فکر میکنند ... چون گرفتارند به خــــــــــــــدا نمی رسن اما ... چون به خـــــــــــدا نمی رسن گرفتارن
بندگی ِ خدا یه خیر ِ بزرگی ِ که برکتش بی نهایته
حضرت علی علیه السلام میفرمایند:
هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.
دوستی میگفت : اگه پیام خدا رُ خوب دریافت نکردین،
به “فرستنده ها” دست نزنین، “گیرنده ها” رُ تنظیم کنین .
خدا کنه حواسمون به قیمت ِ وجودیمون باشه
در فروشگاه بزرگ هستی روی قلب انسان نوشتن:
قیمت مساوی ِ خدا
(مناجات)
خدایا
مهربانا
ما را از بندگانی قرار ده که نهال شوق دیدارت در باغ دلشان ریشه دوانده و سوز محبت تو قلبشان را به آتش کشانده؛ پس آنان به‌آشیانه‌های اندیشه پریده‌اند و در باغ‌های قرب و شهود چریده. در سرچشمه‌ی محبّت از جام لطفت نوشیده و در آبشخور صفای دل‌ها جوشیده در حالی که پرده‌های گمان از دیدگانشان دریده و ظلمات شک از عقایدشان پریده. اضطراب تردید از اندیشه‌هاشان به کناری نهاده شده و با تحقّق معرفت سینه‌هاشان گشاده گشته. با سبقت گرفتن به سعادت و زهد با همّت عالی کوشیده و آب خوشگوار از نهر طاعت حق نوشیده‌اند. درونشان در محفل انس با خدا روشن شده و راهشان که محل ترس بود ایمن گشته و با بازگشت به پروردگار جهانیان خاطرشان آرام گردیده و ارواحشان شربت پیروزی و رستگاری در جام کرده چشمانشان به واسطه‌ی نظر به جمال محبوب روشنایی مدام یافته، به مقصود رسیده و در آرزوهاشان کام یافته‌اند.
نوازشگرا! چقدر یاد تو در دل‌ها لذّت‌افزاست و چقدر حرکت به سوی تو با خیال در راه‌های غیب فرح‌زا و چقدر طعم محبّتت خوش و شربت قربت گواراست.
بنده‌نوازا! ما را از خود مران و از خاص‌ترین عارفان و صالح‌ترین بندگان و صادق‌ترین فرمان‌بران و خالص‌ترین عابدان قرار ده! ای عظیم! ای جلیل! ای بزرگوار! ای نیکو مدار! سوگند به رحمت و محبّتت ای مهربان‌ترین مهربانان!
- ۹۶/۰۳/۰۷