برنامه
به نام خدایی که بندگی
تنها او را سزاست
و سلام
********************************************
این برنامه مجالی ِ برای ِ سپاس از خداست
سپاس از خدایی که سی قرار میزبانمون بوده
و رسم ِ میهمان ِ که وقت خداحافظی سپاسگذار ِ میزبانش باشه
و چه میزبانی عزیزتر از خدا
********************************************
سپاس ِ ما از خدایی که مار ُ به مهمونیش قبول کرد
********************************************
سپاس ِ ما از خدایی که بار ِ سنگین ِ گناهانمون رُ بخشید
********************************************
سپاس ِ ما از خدایی که فراموشمون نکرد
********************************************
خدایی که به ما به چشم ِ بنده های ِ خوبش نگاه کرد
********************************************
امروز بهترین سپاس ِ شما از خدا چیه؟؟؟
شماره تماس:
شماره پیامک:
*********************************
تمام ِ سپاسگذاریهای ِ ما
توی این دنیا
یه تمرینه
یه تمرین برای این که
بیشتر و بالاتر ازهمه قدردانه خدا باشیم
خدایی که
فقط به زبون ِ شُکر و سپاس
میشه قدردانش بود
*****************************************
در درک ِ معنای ِ سپاس برخی بزرگان ،
تصور نعمت دهنده و دانستن این که این نعمت از اوست را عین شکر و سپاس دونستند ؛
چنان که حضرت داوود (ع) فرمود: " خداوندا! چگونه تورا شکر کنم که آن شکر ،
خود نعمتی است که شکری می طلبد؟"
خداوند متعال فرمود: " ای داوود !
وقتی دانستی که هر نعمتی که متوجه توست از من است ، مرا شکر کرده ای
***************************************
امام صادق ع فرموده اند که: هیچ بنده اى نیست که خداوند به او نعمتى دهد و او آن را از جانب خدا بداند مگر آن که، پیش از سپاسگویى او، خداوند بیامرزدش.
*******************************************
نزد خداوند عبادتى بهتر از شکرگزارى نیست به همین سبب آن را میان ِ بندگان ِ خاصش قرار داد داد و صاحبان آن را ویژه گردانید و فرمود : «واندکى از بندگان من سپاسگزارند» .
*******************************************
بعضیا
هیچ وقت توی زندگیشون ... به درک معنی سپاس نمیرسن ....
این آدمها ... آدمهای دوری نیستن ...
که گاهی ...
خود ِ ما هستیم...
خود ماهایی که ....
با هزار دلیل و توجیه ...
پدر و مادرامونو ... به خانه سالمندان سپردیم .....
خود ماهایی که ... به سپاسِ از نعمت سلامتی مون ...
به بیمارها سر نمی زنیم ...
خود ماهایی که ...
به سپاسِ از ... توان مالی مون ... دست ِ نیازمندها رو
نمیگیریم....
خود ماهایی که ...
فراموش می کنیم ... که هر چی داریم از خداست ...
و فراموش می کنیم که برای سپاس از خدا ...
باید بنده های خدا رو دوست داشته باشیم ....
*************************************************
از حضرت صادق علیه السلام سؤال شد، گرامی ترین مخلوق نزد خدا کیست؟
حضرت پاسخ داد:
آن که وقتی به او عطیه ای دهند سپاسگزاری کند و هرگاه گرفتار (بلا و امتحان) گردد صبر را پیشه ی خود سازد
*************************************
امروز دلهای ما طعم یه شادیه واقعی رو میچشه یه شادیه واقعی که از خدا شروع میشه و به خود خدا میرسه یه شادیه بزرگ و واقعی از جنس بندگی کردن اون هم بندگی کردنی که به رضایته خدا رسیده ********************************************* شادیهای واقعی همشون یه علامت دارن یه علامت که میتونیم از روش عیار شادیهامونو بفهمیم شادیهای واقعی به دل مینشینن و دل رو آروم میکنن آرامشی که تداعی یاد خداست که شادی اگر شادی باشد رضایته خدا رو با خودش داره ********************************************* سبد زندگی ما ... هیچ وقت ... از شادی های کوچیک و بزرگ خالی نمیشه .... پس ... اگه گاهی ... احساس کردیم که ... رنگ شادی ... تو زندگیمون بی رنگ شده ..... باید... به یاد بیاریم ...که درک شادی... یه مهارته ... یه مهارت که تمرین می خواد .... مثل تمرینه درک شادی های کوچیک ... چون .... کسی که ... شادی های کوچیک ... خوشحالش نکنه .... هیچ وقت نمی تونه .... طعم شیرینه شادی های بزرگ رو ... بچشه ********************************************* شادی تنها حقیقته این عالمه که کوچیک و بزرگیش اصلا مهم نیست و فقط خود شادیه که مهمه این اندازه های کوچیک و بزرگ معیارهاییه که ما به شادیها میدیم و گرنه شادی اصلا کوچیک و بزرگ نداره ********************************************* میگن یه راهی هست که با اون میشه شادیها رو بزرگتر کرد راهی که توی شریک شدنه شادیها با دیگرانه چون با این شریک شدن دیگه نه فقط یک دل که دو دل و گاهی حتی صدها و هزاران دل توی یه شادی شریک میشن ********************************************* خدا وقتی ما رو آفرید سهم دل ما رو شادیهای بزرگ قرارداد سهمی که برای هرکدوم از ما محفوظه پس بیاین دلمونو با شادیهای کوچیک و سطحی سرگرم نکنیم ********************************************* دنیای ما مثل یه سبده بزرگ میمونه که توش انواع و اقسام شادیها هست فقط مساله اینجاست که هرکسی به اندازه دلش میتونه از سبد دنیا شادی برداره پس اگه دوست داریم که به شادیهای بزرگ برسیم اندازه دلمونو بزرگ کنیم ********************************************* شاید باورتون نشه ... اما ... واقعیت اینه که ... شادی های ما ... با خودمون ... قد میکشن و بزرگ میشن.... بچه که بودیم ... همه خوشحالیمون ... نمره بیست دیکته و ریاضی بود ... نمره بیستی که ... وقتی میگرفتیمش ...تمام دنیا ... مال ما میشد. بزرگتر که شدیم ... شادیمون شد ... کفش و لباس نوی عید ...که اگه نداشتیمشون .... عید واسمون ... هیچ مزه ای نداشت بعدش بزرگتر شدیمو رسیدیم به کنکور ... به کنکوری که ... همه شادی های عالم .... پشت درش بود.... کنکور قبول شدیمو ... رسیدیم به زندگی .... به زندگی ای که دیگه شادیهاش ... خیلی ام راحت .... به دست نمی اومد و گاهی حتی خیلی ام سخت بود اما مزه همون شادیهایی که با سختی به دست میاومد خیلی زیاد بود حالا مدتهاست .... که ما بزرگ شدیم ... بزرگ شدیمو ... فهمیدیم ... که شادیها هر چقدر... عمیق تر و بزرگتر میشن .... سخت تر به دست می یان ... و البته .... شیرین ترند ********************************************* یه قانون بزرگ و غیر قابل انکار... توی دنیا ... وجود داره ...اونم اینه که ... هیچ کس نمیتونه ... همه شادیها و خوشیها رو... با هم ... د اشته باشه. دلیلشم اینه که ...اندازه دستها و دلهای ما .. کوچیکه .... اون قدر کوچیک که خیلی زود ... پر میشن. پس ... اگه دوست داریم که توی زندگی هامون ... شادی ها و خوبی های بیشتری رو تجربه کنیم ... باید ... اندازه دستها و دلها مونو بزرگتر کنیم ... اون قدر بزرگ ... که شادی های بی پایانه خدا ... توش جا بشه. برای این بزرگ شدن ... فقط دو تا راه وجود داره ........... یکی این که ... قدردان خدا باشیم و شکر گذاره شادی های کوچیک و بزرگش ... و دوم این که ... هیچ چیز رو فقط برای خودمون نخوایم ... و اگه شادی و خوشبختی ای هست ... برای همه آرزوش کنیم. خدا این جوری بیشتر از همیشه ... بهمون نگاه میکنه و زودتر از همیشه دلهامونو به شادی میرسونه ********************************************* شادیها هرچی بزرگتر و عمیق تر میشن بیشتر به دل میشینن و البته سختتر هم به دست میان مثل شادیه بزرگه امروز که بعد از بیست و نه قرار به تولد رسیده یه شادیه واقعی که به خدا میرسه ********************************************* شادیهای کوچیک و بزرگه این دنیا همه بهونه ان یه بهونه برای درک یه شادیه بزرگ شادی ای که از اون بزرگتر وجودنداره و اون رسیدن به خدا و معرفت پیداکردن نسبته به خداست که اگر اتفاق بیفته تو سایه معرفته به خدا گلستان میشه این عالم ********************************************* به شکرانه این لحظه های شاد دیگران رو هم توی شادیمون شریک کنیم با یه لبخند با دست نوازش با نگاهی گرم و صمیمی با کلامی از جنس محبت و با شادباش عیدی بزرگ به نام عید فطر ********************************************* برای ِ آخر آرزو میکنم زندگی هاتون ... به شادی های واقعی ... روشن ... و دلهاتون .... به لبخند رضایت خدا گرم .... عیدتون مبارک و خداحافظ *********************************************
- ۹۵/۰۴/۱۴