والعصر- نماز

برنامه

 

امروز

مرورمان

به سفری آسمانیست

سفری که هر روز

تکرار میشود

******************************

قدم ِ اول

قصدی برای ِ قربت است

قصدی که اگر صادقانه نباشد

رنج ِ سفر را

بی بها میکند

******************************

دلت که مهیا شد

دستهایت را به ادب بالا می آوری

و تسلیم میشوی در برابر ِ خدایی که

در آن لحظه

تمام ِ عنایتش با توست

******************************

و بعد

قیام میکنی

قیامی که در آن ... خدا را سپاس میگویی به بزرگی اش

و به آن که جز او ... در میان ِ تمام ِ اهل ِ عالم

یار و همدمی نداری

******************************

و بعد

رکوع است

رکوعی به نشانه تعظیم

در برابر ِ کرامت ِ خدایی که

منزه است و پاک

و بعد از آن

لحظه ء ساییدن ِ پیشانی بر خاک است

لحظه ای به نشانه آن که

تو در برابر ِ خدا

هیچ نیستی و

هر چه هست همه اوست

******************************

این

راز ِ مطلوب ِ نماز است

رازی که اگر به درک ِ آن برسی

سفر ِ هر روز ِ تو به قصد ِ خدا

سفری

به خیر خواهد بود

و نماز

برای تو همان چیزی میشود که خدا میخواهد

سپری در برابر ِ گناه

و دلیلی برای ِ آرامش

******************************

به نام ِ خدایی که نماز

بهانهء مدامی برای ِ یاد ِ اوست

و

سلام

******************************

فکر میکنم

با توجه به همه چیزهایی که ازسالهای ِ اول ِ زندگیمون

تا امروز شنیدیم

هممون به این مساله واقف هستیم

که بحث ِ نماز مسالهء مهم

و قابل توجهی توی ِ دین ِ ماست

بحثی که فارغ از اغراق ها

اولین جایگاه رُ توی عقاید و باورهای ِ ما داره

حالا سوال ِ من اینه که

چرا؟؟؟

چرا نماز انقدر اهمیت داره؟؟؟

******************************

اگه منصفانه به خودمون نگاهی بکنیم

می بینیم که ذات ِ ما آدمها

فراموشی ِ

و

این که اگر مرور و تکرارها نباشن

ما خیلی چیزها رُ از یاد میبریم

خیلی چیزهایی رُ که

بعضی هاشون توی ِ زندگیهامون

تاثیر ِ زیادی دارن

شاید کسی باورش نشه

اما

اما ما

اگه گاه گاهی خدارُ هم یاد نکنیم فراموشش میکنیم

و این فراموشی آغاز ِ تاریکیه زندگیه ماست

شاید

شاید برای ِ همینه که خدا بیشتر از هر چیزی

ما رو به نماز سفارش کرده

به وظیفه ای واجب

که روزی چند بار

خدارُ به یاد ِ ما میاره

******************************

توی ِ همه اعتقادها و باورهای ِ دینی ِ ما

نماز از همه اساسی تره

چون

نماز بیشتر از یه وظیفه دینی

یه مکتب ِ تربیتی ِ

یه مکتب که نه فقط یه کار ِ خوب

که جمعی از خوبیها رُ با خودش داره

ادب

احترام

فروتنی

بندگی

تسلیم

و اطاعت

جمعی از خوبیهاست

که در نماز

وجود داره

******************************

میگن کسایی که معتقد ِ به نماز هستن

آدمای ِ قابل ِ اطمینانی ان

چون

اونها هر روز

با تمام ِ مشغله های ِ دنیایی

و دغدغه هایی که خدا رُ

از یاد ِ ما میبره

قرارشون با خدا رُ فراموش نمیکنن

بخصوص اونایی که همیشه

اول وقت و به موقع

سَر ِ قرار حاضر میشن

کسایی که خدا هم

به خاطر ِ ارادت ِ صادقانه شون

هیچ وقت فراموششون نمیکنه

******************************

همه ما خواسته یا ناخواسته توی ِ زندگیهامون دچار گناه میشیم

دچار ِ گناهایی که اگر تاریکیشونو از دلمون پاک نکنیم

با گذشت ِ زمان توی ِ دلهامون جای میگیرن

و دیگه خیلی راحت نمیشه از دستشون راحت شد

و اون وقت ِ که این دلهای تاریک میتونن

زندگیه ما رو به تباهی برسونن

نماز لطف ِ بزرگ ِ خدا به ماست

لطفی که نمیذاره گناهای ِ ما عمر ِ زیادی پیدا کنن

و به بهونه هر نماز و خیلی زود

ما رو از سیاهی ِ گناهامون نجات میده

******************************

اگر نمازهای ِ ما نمازهای ِ راستینی باشن

نه فقط زندگیه سلامت ِ دنیایی

که سعادت ِ آخرت ِ ما رو هم تضمین میکنن

******************************

خدا همیشه برای ِ ما بهترین ها رُ میخواد

و بهترین ها ر ُ هم

بهمون هدیه میکنه

پس مطمئن باشید که اگر

وظیفه ای رُ روی ِ شونه هامون

میذاره

اون وظیفه ... جز خیر و لطف برای ِ ما نخواهد بود

******************************

با تمام ِ دل آرزو میکنم

که به درک ِ شیرینیه نمازهای ِ واقعی برسیم

******************************

تا فردا

کمی قبل از حالا

خداحافظ

******************************