افق- چهار شنبه- اعتماد در تجارت 2

افق- سه شنبه

 

وقتی اعتماد باشه ..... فضای ِ اقتصادی ِ جامعه هم سالم تره

بازار ِ بدبینی ها و مو رُ از ماست بیرون کشیدن هم رونقِ کمتری داره

اینجوری انرژی ِ آدمها به جای ِ این که صرف ِ امور ِ نه چندان مهم بشه

صرف ِ مسائلی میشه که حداقل ارزش ِ فکر کردن داره

*************************************************

اعتماد ِ توی ِ کسب و کار رابطه خیلی نزدیکی با باور داشتنه به خدا داره

چون اعتماد یه حس ِ دو طرفه اس

یه چیزی که جز تعهد و انسانیت و شرافت تضمینی نداره

تضمین هایی که همه به ایمان ِ به خدا گره خورده و جز از بنده های ِ صادق و مومن برنمیاد

*************************************************

کسایی که خودشونو در برابر ِ خدا مسئول میدونن

در برابر ِ بنده های ِ خدا هم احساس ِ تعهد میکنن

اینا همون کسایی هستن که میشه بهشون اعتماد کرد

هم توی ِ زندگی .. و هم  در کار  

**************************************************

(بهانه های کوچک)

یه وقتایی ماها برای ِ مشکلاتمون دنبال ِ راه حل هایی هستیم که چندان کارگشا نیستن

مثلا حاضریم روزها و ماهها ... دنبال ِ بستن ِ یه قرار داد ِ محکم باشیم .. و یادمون میره که یه اعتماد ِ مناسب میتونه جایِ هزار تا قرارداد باشه

این که یادمون رفته .. کلک و فریب ِ توی ِ معامله همون بار ِ کجی ِ که هیچ وقت به مقصد نمیرسه

این که یادمون رفته ارزش ِ آدما بیشتر از امضای ِ پای ِ قراردادهاشون به خودشونه

به این که چقدر پای ِ حرفی که میزنن وایمیستن

این که یادمون رفته ..... توی ِ بازار ِ خراب ِ اقتصادی .... یکی ازحلقه های ِ گمشده اعتماد ِ

که البته رسیدنه بهش راحت نیست و باید دنبال ِ اصلش بود

******************************************************

(به رنگ درنگ)

همیشه زود رفتن و زود رسیدن هنر نیست

گاهی یک لحظه توقف و مرور ...... یعنی رسیدن

*************************************************

(مناجات)

الهی! ای بیننده نمازها، ای پذیرنده نیازها، ای داننده رازها و ای شنونده آوازها، ای مطلع بر حقایق و ای مهربان بر خلایق. عذرهای ما بپذیر که تو غنی و ما فقیر، عیب های ما مگیر که تو قوی و ما حقیر. اگر بگیری بر ما حجت نداریم و اگر بسوزی طاقت ندارم، از بنده خطا آید و ذلت و از تو عطا آید و رحمت.

 الهی! به حق آنکه تو را هیچ حاجت نیست رحمت کن بر آنکه او را هیچ حجت نیست.

 الهی! در دل ما جز محبت مکار و بر این جانها جز الطاف و مرحمت مدار و بر این کشت ها جز باران رحمت مبار.

الهی! تو بر رحمت خود و من بر حاجت خویش، تو توانگری و من درویش.

 

یارب زکرم به حال من رحمت کن             بر این دل ناتوان من رحمت کن

در سینه دردمند من راحت نه                    بر دیده اشکبار من رحمت کن