افق- دوشنبه- توجه به عیوب خود

افق

 

گروه اندیشه و فرهنگ رادیو ایران تقدیم میکند

**********************************************************

لحظه های آسمانی

*********************************************************

به نام ِ خدایی که ستار ِ و پوشاننده عیبها

*********************************************************

با آرزوی ِ قبولی طاعات و عبادات خدمت ِ همه شما عرض سلام داریم

و از خدای ِ بزرگ درخواست میکنیم که در جرگه روزه داران ِ حقیقی باشیم

در جرگه کسانی که نه فقط از خوردن و آشامیدن که از گناهان هم امساک میکنن

*****************************************************

بعضیا میگن این دور شدن و ترک کردنه گناهان خیلی سخته

****************************************************

درست میگن چون وقتی آدم با یه چیزی اُنس میگیره ... جدا شدن و ترکش واسش سخته

و باید به تدریج و آهسته آهسته ازش دور بشه و فاصله بگیره

***************************************************

دور شدنی که برای ِ خودش راه و رسمی داره

***************************************************

میگن یکی از بهترین راه هایی که میتونه ما رُ از دچار شدن به گناهان حفظ کنه

توجه به خودمونه

توجه و حساب و کتاب ِ کارها و گناهامون

*************************************************

چون ماها بیشتر اونجاهایی دچار ِ خطا میشیم که ذهنمون مشغول ِ دیگران میشه

و به جای ِ زندگی و کار و بار ِ خودمون همش تو زندگی و کار ِ بقیه سرک میکشیم

****************************************************

و این سرک کشیدن میشه اول گناهای ِ بزرگی مثل ِ غیبت .. تهمت  و دروغ

و شاید واسه همینه که در دین ِ ما بسیار گفته و سفارش شده که به جای ِ توجه به عیبهای ِ دیگران به عیوب ِ خودتون دقیق بشین و درصدد ِ رفع ِ اونها باشین

*****************************************************

آدم تا وقتی حواسش به خودش ِ که دروغ نگه ... متوجه دروغ گفتن ِ بقیه نمیشه

تا وقتی حواسش به خودش ِ که پشت ِ سر ِ کسی حرف نزنه نمیتونه متوجه ِ غیبت کردنه دیگران بشه

تا وقتی حواسش به خودش ِ که رزق ِ حلال دربیاره .... نمیتونه متوجه ِ گناه ِ بقیه توی ِ کسب و کارشون باشه

***************************************************

اصلا یه کسی که خودش اهل ِ گناه ِ حتی اگه درباره عیب ِ دیگران بهشون تذکر هم بده

اثری نداره

چون خودش عامل به حرفش نیست

پس واقعا گل گفتن که بهتره آدم به جای ِ عیب ِ بقیه حواسش به عیوب ِ خودش باشه

***************************************************

شما چی فکر میکنین؟؟؟

به نظر ِ شما فایده این مشغول بودن به عیوب ِ خودمون چیه و چه اثر ِ خوبی توی ِ احوال ِ دلهامون داره؟؟

شماره تماس:

شماره پیامک:

****************************************************

همین جا .. اول ِ کلام باید یه چیزی رُ توضیح بدم اونم این که ... خیلی فرق وجود داره بین ِ این که ما همش دنبال ِ عیوب ِ دیگران باشیم و این که اگه خطایی ازشون دیدیم از روی ِ دلسوزی و محبت و به قصد بهتر شدن بهشون تذکر بدیم

مرز ِ بین ِ این دو تا خیلی باریک ِ

و خیلی باید مواظب بود که به قصد ِ ثواب ... گناه نکنیم

چون ناگفته پیداست که

عیب جویی و عیب زدایی هر دوشون با یادآوری و بازگو کردنه عیب همراه ِ . ولی اولی با انگیزه تحقیر گفته میشه و دومی به قصد خیرخواهی و اصلاح. اولی با دشمنی و خصومت و دومی با دلسوزی و نصیحت توأم میشه

****************************************************

حضرت امام علی - ‏علیه السلام - فرمودند: باید منفورترین مردم نزد تو و دورترین آنها از تو کسی باشد، که بیش از همه عیب جوی مردم است.

****************************************************

در حکایت است که شخصی به نابینایی گفت: مشهور است که خدای عزّوجلّ هر نعمتی را که از روی حکمت از بنده ای باز گیرد در عوضْ نعمتی فوق آن از روی رحمت به او عطا می فرماید. بگو چه نعمتی به جای کوری به تو داده شده است؟

شخص نابینا جواب داد: چه نعمتی بالاتر از اینکه روی تو را نبینم.

*****************************************************

حضرت پیامبر اکرم - صلی الله علیه وآله - فرمودند: خوشا به حال آن کس که عیب خودش، او را از پرداختن به عیب های برادران مؤمنش باز دارد

****************************************************

در کلام بزرگان است که ، کسایی که به جای انتقاد سالم و سازنده به فکر این باشن که عیبهای مردم رُ  آشکار کنن و از حیثیت و اعتبار اونها کم کنن ، مرتکب گناهی بزرگ شدن که به خاطر اون عذاب دردناکی پیش رو خواهند داشت. قرآن مجید در این باره می فرماید:

کسانی که دوست دارند زشتی ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد عذاب دردناکی برای آنها در دنیا و آخرت است و خداوند می داند و شما نمی دانید

*********************************************************

حضرت امام صادق ع  فرمودند: سودمندترین چیزها برای آدمی، این است که در رسیدگی به عیب های خود بر مردم پیشی گیرد.

*****************************************************

حکیم سعدی شیرازی در همین خصوص در اشعاری نغز این طور بیان میکنه که :

هم عیب خلق دیدن نه مروّت است نه مردی

نگهی به خویشتن کن که همه گناه داری

راه طالبان عُقبی کَرَم است و فضل و احسان

تو چه از نشان مردی بجز از کلاه داری

تو حساب خویشتن کن نه حساب خلق سعدی

که بضاعت قیامت عمل تباه داری

*************************************************

حضرت امام علی - ‏علیه السلام - فرمود: کسی که در جستجوی عیب های مردم است، باید از خودش شروع کند.

***************************************************

شخصی نزد عُمَربن عبدالعزیز آمد و در خلال سخنان خود از مردی نام برد و عیبی را به وی نسبت داد. عُمَر بن عبدالعزیز گفت: اگر مایلی پیرامون سخنت بررسی و تحقیق می کنم. در صورتی که گفته ات دروغ باشد، فاسق و گناهکار هستی و اگر راست گفته باشی عیب جو و سخن چین هستی. اگر میل داری تو را می بخشم. مرد که از گفته خود سخت پشیمان شده بود با سرافکندگی و ذلت درخواست عفو نمود و تصمیم گرفت دیگر از کسی عیب جویی نکند و این عمل ناپسند را تکرار ننماید

*************************************************

حضرت امام علی - ‏علیه السلام - فرمودند: هر که لغزش خود را ببیند، لغزش دیگران در نظرش کوچک آید.

****************************************************

(بهانه های کوچک)

کاش ماها یه چیزایی رُ باور میکردیم ... یه چیزایی مثل ِ این که زندگی ِ دیگران تا وقتی که از ما نظر  و کمکی  نخواستن ، هیچ ربطی به ما نداره

کاش ماها باور میکردیم که تا وقتی خودمون عیب داریم نمیتونیم از عیوب ِ دیگران حرفی بزنیم

کاش ماها باور میکردیم که گرفتاری ِ خودمون با گناهامون اونقدر زیاد هست که درگیر ِ گناهای ِ بقیه نشیم

کاش ماها باور میکردیم که اگه هرکدوممون در صدد ِ رفع ِ اشکالات ِ خودمون بودیم کم کم حال و احوال ِ همه درست و بی نقص میشد

کاش ماها باور میکردیم که مشغول شدن به عیوب ِ دیگران نه به اونها کمکی میکنه نه به ما که تازه اول ِ گناهای ِ جدید و تازه اس

********************************************************

(به رنگ درنگ)

گاهی بایستیم و در توقفی کوتاه دوباره روزهای ِ رفته و روزهای ِ پیش روی ِ زندگیمونو مرور کنیم ... مروری که توش خیلی چیزا معلوم میشه

*******************************************************

(مناجات)

الـــهی!

این دل شکســـته را جــــز دستهای مهـــربان تــــــو درمانی نیست

و این دسـت بسته را جـز از ابـر احسان تـــو بارانی، نه…

این قامـت خمیـده جز به شوق دیدار تـــــو راست نمی شود

و این تنهـای غریب جـز در خـانه تـو هر آنچه خواست نمی شود…

خدایـــــــا!

دلی که مسیر عمـر را در کویر هجران تـــــو طی کرده

چگونه به غیر سبزه زار لقاء تــــــو راضی شود؟

چشمی که جـز به افق انتظار تــــــو دوخته نشده و دور دستها را

در پی سایه محو دیدار تـــــو کاویده چگونه جز وصل تــو را بپذیرد؟

و پایی که در هر قدم توان از تــــــو گرفته و با سنگ و خار و خاشاک

به شوق تـــــو درآویخته به چه امید در دیار غیر رحل اقامت افکند؟

خدای مـــــن!

روی من تنها به تــــو باز است و دستم تنها به سوی تــــــو دراز.

من اینک امید از هر چه غیر تــــــــو بریده ام و بر در خانه کرم تــــــو به تضرع ایستاده ام…